Als de schadelast namelijk te veel daalt, neemt ook de bereidheid tot het aangaan van een verzekering bij consumenten af, en daarmee uiteindelijk ook de winst voor de verzekeraars. Dat stelde Jeroen Hinloopen, professor industriële organisatie, eind vorige week tijdens een oratie ter aanvaarding van het hoogleraarschap aan de Universiteit van Amsterdam.

Paradox
Hinloopen refereerde tijdens zijn toespraak nog maar eens aan wat hij de verzekeringsparadox noemt: een risico wordt verzekerd bij de instantie die er baat bij heeft als dat risico groter wordt. “Een manier van verzekeraars om de te verzekeren schade hoog te houden, en daarmee het risico, is door het contracteren van dure schadeherstelbedrijven. Als de goedkopere schadeherstelbedrijven uit de markt worden gedrukt omdat verzekeraars hun rekeningen niet vergoeden, blijven alleen de duurdere over.”

Marktmacht
Als verzekeraars allemaal hun verzekerden naar hetzelfde, beperkte clubje van schadeherstelbedrijven doorstuurt, ontstaat er volgens Hinloopen op de markt van schadeherstelbedrijven marktmacht: het vermogen om de prijs langdurig boven de gemiddelde kosten te houden. “Concurrentie tussen schadeherstelbedrijven wordt zo kunstmatig beperkt.”

Mededinging
Concurrentie tussen verzekeraars lost deze verzekeringsparadox niet op, omdat geen van de verzekeraars baat heeft bij het contracteren van goedkopere herstellers, zegt Hinloopen. “Iedere verzekeraar zal daarom de duurdere schadehersteller contracteren. Daar is geen expliciete samenspanning tussen verzekeraars voor nodig. De mededingingswet wordt dus niet overtreden.”

Opvallend betoog
Het betoog van Hinloopen is opvallend, omdat er in de schadebranche zelf volstrekt anders naar wordt gekeken. Zo melden verzekeraars als Allianz, Univé en Achmea en Stichting Schadegarant zich te focussen op het beperken van de schadelast. Onder de schadeherstellers zelf leeft juist het idee dat de ondergrens van de tarieven steeds dichterbij komt.

“Mijn onderzoek is wetenschappelijk en gaat over algemene mechanismen”, reageert Hinloopen. “De verzekeringsparadox stelt dat verzekeraars baat hebben bij een hogere schade. Of dat in de praktijk ook zo uitpakt, moet per bedrijfstak worden onderzocht.”

Als de schadelast namelijk te veel daalt, neemt ook de bereidheid tot het aangaan van een verzekering bij consumenten af, en daarmee uiteindelijk ook de winst voor de verzekeraars. Dat stelde Jeroen Hinloopen, professor industriële organisatie, eind vorige week tijdens een oratie ter aanvaarding van het hoogleraarschap aan de Universiteit van Amsterdam.

Paradox
Hinloopen refereerde tijdens zijn toespraak nog maar eens aan wat hij de verzekeringsparadox noemt: een risico wordt verzekerd bij de instantie die er baat bij heeft als dat risico groter wordt. “Een manier van verzekeraars om de te verzekeren schade hoog te houden, en daarmee het risico, is door het contracteren van dure schadeherstelbedrijven. Als de goedkopere schadeherstelbedrijven uit de markt worden gedrukt omdat verzekeraars hun rekeningen niet vergoeden, blijven alleen de duurdere over.”

Marktmacht
Als verzekeraars allemaal hun verzekerden naar hetzelfde, beperkte clubje van schadeherstelbedrijven doorstuurt, ontstaat er volgens Hinloopen op de markt van schadeherstelbedrijven marktmacht: het vermogen om de prijs langdurig boven de gemiddelde kosten te houden. “Concurrentie tussen schadeherstelbedrijven wordt zo kunstmatig beperkt.”

Mededinging
Concurrentie tussen verzekeraars lost deze verzekeringsparadox niet op, omdat geen van de verzekeraars baat heeft bij het contracteren van goedkopere herstellers, zegt Hinloopen. “Iedere verzekeraar zal daarom de duurdere schadehersteller contracteren. Daar is geen expliciete samenspanning tussen verzekeraars voor nodig. De mededingingswet wordt dus niet overtreden.”

Opvallend betoog
Het betoog van Hinloopen is opvallend, omdat er in de schadebranche zelf volstrekt anders naar wordt gekeken. Zo melden verzekeraars als Allianz, Univé en Achmea en Stichting Schadegarant zich te focussen op het beperken van de schadelast. Onder de schadeherstellers zelf leeft juist het idee dat de ondergrens van de tarieven steeds dichterbij komt.

“Mijn onderzoek is wetenschappelijk en gaat over algemene mechanismen”, reageert Hinloopen. “De verzekeringsparadox stelt dat verzekeraars baat hebben bij een hogere schade. Of dat in de praktijk ook zo uitpakt, moet per bedrijfstak worden onderzocht.”