Het uiterst serieus te nemen medium AMweb gaf recent weer het podium aan de zelfbenoemd ‘ombudsvrouw’ schadeherstel. De vertegenwoordigster van verhaalservice Jijbepaalt.nl ging weer vol op het orgel over de vermeende wanpraktijken bij verzekeraars. En niet alleen de grote verzekeraars krijgen er onder de titel ‘Autoverzekering is woekerpolis 2.0’ flink van langs, nee ook de collega schadeherstellers moeten het ontgelden. Zij repareren immers voor die boze verzekeraars en dragen daarmee volgens de voorvrouw van schadeketen Jijbepaalt.nl bij aan ‘oneerlijke handelswijze, misstanden, tactieken en malafide praktijken van verzekeraars’ bij schadeherstel.  De verontruste schadeherstellers en Stichting Eerlijk Schadeherstel 2.0!

Ik neem toch aan dat je partners niet af fakkelt?

De PR-afdelingen van verzekeraars mogen weer aan de bak, want als zij niet binnen 14 dagen op de aangedragen cases reageren, dreigt de ‘ombudsvrouw’ met naming and shaming. Ik kan u al melden welke verzekeraars niet in het verdachtenbankje zitten: Univé, TVM, ABN AMRO verzekeringen, Centraal Beheer Achmea, OHRA, Polis Direct (Bovemij), IAK, Hema verzekeringen, Interpolis, ASR, London, Turien & Co, Voogd&Voogd en ZLM. Zij staan als partners op de site van Jijbepaalt.nl en ik mag toch aannemen dat je partners niet affakkelt? Dit nog los van de vraag over de inhoud en wederzijdse belang van het partnerschap.

Wie zijn dan toch die verzekeraars én schadeherstellers/ketens die er echt alles aan doen om de klant te belazeren, schaden (laten) sturen, koplampen en bumpers repareren in plaats van vervangen, herstellen waar vervangen een minder kostenefficiënte optie is, op de optimalisatieknop drukken, schadelastgaranties afspreken(?), niet originele ‘matching quality’ onderdelen gebruiken, korting bedingen – creditnota’s accepteren, bedrijfsregeling 18 aan hun laars lappen en feitelijk marchanderen met de kwaliteit en veiligheid van herstel? Of is dit een partijtje bullshit bingo van de niet geheel objectieve ‘ombudsvrouw’?

Een dwaze vriend is een grotere plaag dan een wijze vijand

En vanwaar de nadruk op klachten van de tegenpartij en de focus op verzekeraars als grootzakelijke aanbieders van werkstromen? Heeft de initiatieneemster van autoschadekeuring.nl soms een appeltje met verzekeraars te schillen? Of denkt zij hiermee de collega schadeherstellers te helpen en schadesturing volledig te verbannen uit Nederland?  Ik denk dat bij veel professionele en progressieve schadeherstellers nu het Turkse spreekwoord ‘Een dwaze vriend is een grotere plaag dan een wijze vijand’ opkomt. Ik ken een groep verzekeraars heel goed, de concullega’s daarvan en de herstellers die voor hen werken redelijk, maar kwaliteit en (verkeers)veiligheid is nimmer een punt van discussie. Zowel bij eigen verzekerden als bij de tegenpartij, die overigens nauwelijks gestuurd kan worden binnen het eigen netwerk en de argumenten die betrekking hebben op sturing al grotendeels ontkrachten.

Ik pleit voor meer sturing, wellicht volgens Belgisch model

En ja, met dagelijks +4.000 te repareren auto’s zijn er zeker cases te vinden waar over gediscussieerd kan worden, want schadeherstel is grotendeels mensenwerk, maar opzettelijk slecht repareren om er goud geld aan te verdienen is niet aan de orde. Zowel aan de zijde van verzekeraars als aan de zijde van bonafide schadeherstellers niet. Sterker nog, binnen de diverse sturingsmodellen van verzekeraars is steeds méér aandacht voor (verkeers)veiligheid, ondergaan de netwerken een hieraan gerelateerde transitie en zijn (merk)erkenningen en onderscheid tussen cosmetische/complexe schade en de reparatielocaties steeds meer van belang. In plaats van minder sturing pleit ik zelfs voor meer sturing en dan wellicht volgens het Belgische model, waar de WA verzekerde door zijn eigen verzekeraar wordt geholpen en de schade kan laten herstellen binnen het netwerk van de eigen verzekeraar. De discussie over de schuldvraag wordt door de eigen verzekeraar met de tegenpartij gevoerd en aan de hand van barema’s snel afgewikkeld. Dit kon nog wel eens een heel gunstige invloed op de totale WA-schadelast en klantentevredenheid hebben en daarvan profiteren consumenten ook.  

Ik wens u veel schade toe.

Johan Schoonhoven, directeur Zilverstad Consultancy

Het uiterst serieus te nemen medium AMweb gaf recent weer het podium aan de zelfbenoemd ‘ombudsvrouw’ schadeherstel. De vertegenwoordigster van verhaalservice Jijbepaalt.nl ging weer vol op het orgel over de vermeende wanpraktijken bij verzekeraars. En niet alleen de grote verzekeraars krijgen er onder de titel ‘Autoverzekering is woekerpolis 2.0’ flink van langs, nee ook de collega schadeherstellers moeten het ontgelden. Zij repareren immers voor die boze verzekeraars en dragen daarmee volgens de voorvrouw van schadeketen Jijbepaalt.nl bij aan ‘oneerlijke handelswijze, misstanden, tactieken en malafide praktijken van verzekeraars’ bij schadeherstel.  De verontruste schadeherstellers en Stichting Eerlijk Schadeherstel 2.0!

Ik neem toch aan dat je partners niet af fakkelt?

De PR-afdelingen van verzekeraars mogen weer aan de bak, want als zij niet binnen 14 dagen op de aangedragen cases reageren, dreigt de ‘ombudsvrouw’ met naming and shaming. Ik kan u al melden welke verzekeraars niet in het verdachtenbankje zitten: Univé, TVM, ABN AMRO verzekeringen, Centraal Beheer Achmea, OHRA, Polis Direct (Bovemij), IAK, Hema verzekeringen, Interpolis, ASR, London, Turien & Co, Voogd&Voogd en ZLM. Zij staan als partners op de site van Jijbepaalt.nl en ik mag toch aannemen dat je partners niet affakkelt? Dit nog los van de vraag over de inhoud en wederzijdse belang van het partnerschap.

Wie zijn dan toch die verzekeraars én schadeherstellers/ketens die er echt alles aan doen om de klant te belazeren, schaden (laten) sturen, koplampen en bumpers repareren in plaats van vervangen, herstellen waar vervangen een minder kostenefficiënte optie is, op de optimalisatieknop drukken, schadelastgaranties afspreken(?), niet originele ‘matching quality’ onderdelen gebruiken, korting bedingen – creditnota’s accepteren, bedrijfsregeling 18 aan hun laars lappen en feitelijk marchanderen met de kwaliteit en veiligheid van herstel? Of is dit een partijtje bullshit bingo van de niet geheel objectieve ‘ombudsvrouw’?

Een dwaze vriend is een grotere plaag dan een wijze vijand

En vanwaar de nadruk op klachten van de tegenpartij en de focus op verzekeraars als grootzakelijke aanbieders van werkstromen? Heeft de initiatieneemster van autoschadekeuring.nl soms een appeltje met verzekeraars te schillen? Of denkt zij hiermee de collega schadeherstellers te helpen en schadesturing volledig te verbannen uit Nederland?  Ik denk dat bij veel professionele en progressieve schadeherstellers nu het Turkse spreekwoord ‘Een dwaze vriend is een grotere plaag dan een wijze vijand’ opkomt. Ik ken een groep verzekeraars heel goed, de concullega’s daarvan en de herstellers die voor hen werken redelijk, maar kwaliteit en (verkeers)veiligheid is nimmer een punt van discussie. Zowel bij eigen verzekerden als bij de tegenpartij, die overigens nauwelijks gestuurd kan worden binnen het eigen netwerk en de argumenten die betrekking hebben op sturing al grotendeels ontkrachten.

Ik pleit voor meer sturing, wellicht volgens Belgisch model

En ja, met dagelijks +4.000 te repareren auto’s zijn er zeker cases te vinden waar over gediscussieerd kan worden, want schadeherstel is grotendeels mensenwerk, maar opzettelijk slecht repareren om er goud geld aan te verdienen is niet aan de orde. Zowel aan de zijde van verzekeraars als aan de zijde van bonafide schadeherstellers niet. Sterker nog, binnen de diverse sturingsmodellen van verzekeraars is steeds méér aandacht voor (verkeers)veiligheid, ondergaan de netwerken een hieraan gerelateerde transitie en zijn (merk)erkenningen en onderscheid tussen cosmetische/complexe schade en de reparatielocaties steeds meer van belang. In plaats van minder sturing pleit ik zelfs voor meer sturing en dan wellicht volgens het Belgische model, waar de WA verzekerde door zijn eigen verzekeraar wordt geholpen en de schade kan laten herstellen binnen het netwerk van de eigen verzekeraar. De discussie over de schuldvraag wordt door de eigen verzekeraar met de tegenpartij gevoerd en aan de hand van barema’s snel afgewikkeld. Dit kon nog wel eens een heel gunstige invloed op de totale WA-schadelast en klantentevredenheid hebben en daarvan profiteren consumenten ook.  

Ik wens u veel schade toe.

Johan Schoonhoven, directeur Zilverstad Consultancy