Schoonhovens blik | Back to the future
Om situaties op de schademarkt te vergelijken, kijken wij Nederlanders om onverklaarbare redenen graag naar Engeland, terwijl de markten ten oosten en zuiden veel meer lijken op die van ons. In Duitsland speelt momenteel een kwestie die wij begin jaren ’90 van de vorige eeuw al eens hebben gezien: de oproep tot een boycot van een schadestuurder.
Wat is het geval in Duitsland? Huk Coburg, na Allianz de grootste autoverzekeraar, heeft zijn netwerkherstellers gevraagd om meer en beter uit te dragen dat zij Huk Coburg Partnerbedrijf zijn, door de buitenzijde van het pand de look and feel van de Partner Werkstatt te geven. Het netwerk van Huk Coburg omvat circa 1.450 schadeherstellers van divers pluimage. Andere verzekeraars zoals VHV, Aachen Münchener en Generali maken ook gebruik van het Huk-netwerk voor hun schadesturingsactiviteiten.
Kritiek
Op deze stap van Huk Coburg komt van meerdere kanten kritiek en concullega schadestuurders SPN (Service Partner Netzwerk Gmbh, van onder andere Adac Versicherungen), Bayrische Versicherungskammer en Allianz en Innovation Group (met onder meer Aaxa als klant), hebben al aangekondigd géén of minder schades te sturen naar de bedrijven die ook deel uitmaken van het Huk-netwerk én vlaggen en vaandels van Huk ophangen. Geen onlogische maatregel, maar de schadehersteller bevindt zich tussen hamer en aambeeld en kan onmogelijk kiezen.
Het ZKF (Zentralverband Karosserie- und Fahrzeugtechnik), zeg maar de Duitse Focwa, roept verzekeraars en schadesturingsorganisaties op om hun onderlinge concurrentiestrijd niet over de ruggen van netwerkherstellers uit te vechten. Zij verzoekt hen om schadeherstellers keuzes te laten maken die vrij zijn van sancties. ZKF vindt voorts dat als een schadehersteller er voor kiest om volledig mee te gaan in het Partner Werkstatt concept en de look and feel aanpast, de verzekeraar dan niet alleen omzet-, maar ook rendementsafspraken moet maken. Dat lijkt vooralsnog niet aan de orde, maar het is tegelijkertijd ook niet helemaal onmogelijk als een voldoende groot deel van de herstellers hiervoor kiest en HUK de sturing samen met de andere deelnemers goed kan kanaliseren. HUK Coburg kent overigens ook een werkplaatsconcept voor onderhoud en heeft al ruime ervaring met netwerken.
De Duitse Focwa roept verzekeraars op om hun concurrentiestrijd niet over de ruggen van herstellers uit te vechten.
De oproep tot een boycot van Huk Coburg komt van BvdP (Der Bundesverband der Partnerwerkstätten), die in Nederland geen evenknie kent. Het BvdP is een vereniging van schadeherstellers in de gestuurde schadestroom en alle schadeherstellers, ongeacht hun afhankelijkheid van de gestuurde omzet, kunnen lid worden. Eén van de doelen van BvdP is te voorkomen dat 80 procent van de bedrijven wordt weggesaneerd zoals in Engeland of dat men, zoals in Nederland, moet werken met een rendement van 1 tot 1,5 procent, aldus de website van BvdP. Over het aantal leden en wie deze leden zijn, doet BvdP geen mededelingen, omdat het lidmaatschap mogelijk negatieve effecten kan hebben op de relatie met de opdrachtgever.
Voor Nederland verwacht ik niet dat een schadestuurder met eisen op het gebied van look and feel van het pand komt. Als een schadestuurder dat per se wenst, is het beter om een eigen netwerk op te zetten of een keten/groep van bedrijven over te nemen. Er zijn zeker ondernemers te vinden die hun bedrijf graag overdoen aan een nieuwe eigenaar.
Johan Schoonhoven is voormalig directeur van Schadegarant en tegenwoordig dga van Zilverstad Consultancy.
