U ontving op het nieuwsbericht op Automotive-online over uw nieuwe aanstelling de meeste reacties van het jaar. Wat vindt u daarvan?

Heel leuk, maar nog vleiender vond ik alle persoonlijke berichten die ik van mensen heb gekregen. Veel mensen die de moeite hebben genomen om me per e-mail of telefonisch te feliciteren. En collega's van Fleetselect en BCA lieten ook weten dat ze het jammer vonden dat ik vertrok. Het is wel een beetje raar om weg te zijn. Het geeft een dubbel gevoel. We zijn in de afgelopen zes jaar een heel hecht team geworden.

U bent een echte netwerker.

Een mensenmens zoals ze dat noemen. Ik heb oprecht interesse in mensen en ik heb een olifantengeheugen; ik onthoud ook wat mensen me vertellen. Daar kun je het verschil mee maken.

Waar komt dat empathisch vermogen vandaan?

Dat heb ik van mijn moeder. Als zij vroeger een pan erwtensoep maakte deelde ze het uit aan iedereen op de galerij en had ze zelf niets. Ik kom ook nooit met lege handen aan, maar ik ben ook commercieel. Ik zorg dus wel dat er een kom soep overblijft voor mezelf.

U draait al wat jaartjes mee in de autobranche. Heeft u ergens spijt van?

Spijt niet, maar toen Cars4export (Prent was mede-oprichter van dit exportplatform, red) niet direct het gewenste resultaat behaalde was dat wel teleurstellend. Ik heb er veel van geleerd. We waren gewoon te vroeg, dat weet ik zeker. Ik heb ervan geleerd geduld te hebben.

Maar stel dat het wel een groot succes was geworden, wat dan?

Dan was ik misschien heel rijk geworden en had ik andere prioriteiten gesteld. Dan had ik wellicht minder tijd met mijn gezinsleden door kunnen brengen. En zij zijn toch het belangrijkst in mijn leven.

Een comfortabel leven is toch ook wat waard?

Ik geef niets om veel geld en dikke auto's, wij hebben niet zoveel nodig. We hebben met het gezin een huisje aan het strand in Petten. Marja en Annabel zitten daar de hele zomer en ik ga daar dan vanuit werk naartoe. In het weekend fiets ik graag met Annabel door de duinen en dan kletst ze de oren van je kop. Heerlijk. Meer heb ik niet nodig. Op zondagavond is mijn batterij dan weer helemaal opgeladen.

Hoe besteedt u verder uw vrije tijd?

In Petten zijn we bijna altijd buiten. Ik ga dan ook graag een rondje hardlopen, of mountainbiken. Zeevissen kun je daar ook goed doen. In de winter kan ik meer tijd maken voor vrienden, dat vind ik ook heel belangrijk. Lange avonden praten, lekker eten en een goed glas wijn drinken.

U ontving op het nieuwsbericht op Automotive-online over uw nieuwe aanstelling de meeste reacties van het jaar. Wat vindt u daarvan?

Heel leuk, maar nog vleiender vond ik alle persoonlijke berichten die ik van mensen heb gekregen. Veel mensen die de moeite hebben genomen om me per e-mail of telefonisch te feliciteren. En collega's van Fleetselect en BCA lieten ook weten dat ze het jammer vonden dat ik vertrok. Het is wel een beetje raar om weg te zijn. Het geeft een dubbel gevoel. We zijn in de afgelopen zes jaar een heel hecht team geworden.

U bent een echte netwerker.

Een mensenmens zoals ze dat noemen. Ik heb oprecht interesse in mensen en ik heb een olifantengeheugen; ik onthoud ook wat mensen me vertellen. Daar kun je het verschil mee maken.

Waar komt dat empathisch vermogen vandaan?

Dat heb ik van mijn moeder. Als zij vroeger een pan erwtensoep maakte deelde ze het uit aan iedereen op de galerij en had ze zelf niets. Ik kom ook nooit met lege handen aan, maar ik ben ook commercieel. Ik zorg dus wel dat er een kom soep overblijft voor mezelf.

U draait al wat jaartjes mee in de autobranche. Heeft u ergens spijt van?

Spijt niet, maar toen Cars4export (Prent was mede-oprichter van dit exportplatform, red) niet direct het gewenste resultaat behaalde was dat wel teleurstellend. Ik heb er veel van geleerd. We waren gewoon te vroeg, dat weet ik zeker. Ik heb ervan geleerd geduld te hebben.

Maar stel dat het wel een groot succes was geworden, wat dan?

Dan was ik misschien heel rijk geworden en had ik andere prioriteiten gesteld. Dan had ik wellicht minder tijd met mijn gezinsleden door kunnen brengen. En zij zijn toch het belangrijkst in mijn leven.

Een comfortabel leven is toch ook wat waard?

Ik geef niets om veel geld en dikke auto's, wij hebben niet zoveel nodig. We hebben met het gezin een huisje aan het strand in Petten. Marja en Annabel zitten daar de hele zomer en ik ga daar dan vanuit werk naartoe. In het weekend fiets ik graag met Annabel door de duinen en dan kletst ze de oren van je kop. Heerlijk. Meer heb ik niet nodig. Op zondagavond is mijn batterij dan weer helemaal opgeladen.

Hoe besteedt u verder uw vrije tijd?

In Petten zijn we bijna altijd buiten. Ik ga dan ook graag een rondje hardlopen, of mountainbiken. Zeevissen kun je daar ook goed doen. In de winter kan ik meer tijd maken voor vrienden, dat vind ik ook heel belangrijk. Lange avonden praten, lekker eten en een goed glas wijn drinken.