Schoonhovens blik | Rij-jij-of-rij-ik?
In mijn jeugd waren dashboardstickers met de tekst ‘Rij-jij-of-rij-ik?’ veelvuldig aanwezig in auto’s. Dit naast de ‘verfraaiende’ accessoires als een magneet fotohoudertje met ‘denk aan mij’, een ‘handige’ houder voor parkeergeld, een memohouder met zuignap en natuurlijk de schapenvacht stoel- en/of stuurhoes. De betekenis van ‘Rij-jij-of-rij-ik?’ ontging mij, want ik was op de achterbank van de Opel Kadett Coupé druk met huisje-boompje-beestje. Later, en zeker toen ik net mijn rijbewijs had, werd ‘Rij-jij-of-rij-ik?’ mij duidelijk, want het sloeg op passagiers in de auto die vanaf de passagiersstoel, of erger nog, vanaf de achterbank ‘goedbedoelde’ rijadviezen gaven teneinde de rit prettiger, veiliger of vlotter te laten verlopen. ‘Remmen’, ‘pas op’, ‘hier mag je niet zo snel rijden hoor’ en ‘had je die fietser gezien’ waren verbale signalen aan de bestuurder om de rijstijl aan te passen.Johan Schoonhoven sprak deze column uit op de Automotive Collision Experience, die op 21 mei plaatsvond. Lees hier het verslag van die dag terug: ‘Een ongemakkelijke tango’.
Non-verbale signalen waren er ook. Diep zuchten, de dakhandgreep en de middenarmsteun (voor zover aanwezig) stevig vastpakken of overdreven meehellen in de bochten waren ook subtiele signalen dat de passagier de rijstijl niet prettig vond en het rijgedrag aangepast moest worden, want eerder hield het niet op. Een soort ADAS avant le lettre, al was het niet bepaald advanced, assisteerde het eigenlijk niet en was er van systematiek al helemaal geen sprake. Vaak kwam bij de bestuurder de stoom uit de oren, vooral als de vleesgeworden ADAS iemand was met alleen een maandkaart voor de bus en geen enkele rijervaring.
ADAS is niet de holy grail
De moderne ADAS, waarmee wij allen te maken hebben of krijgen dankzij de wetsvoorstellen om alle auto’s vanaf 2021/2022 met een pak ADAS uit te rusten, is ten opzichte van het Rijjijofrijik? tijdperk een hele stap voorwaarts. Dit, terwijl op de keper beschouwd, het verschil niet eens zo groot is. De bestuurder krijgt nu alleen van de auto een akoestisch/visueel signaal om de rijstijl aan te passen en indien nodig kan de auto de bestuurder ook nog overrulen teneinde de rit prettiger, veiliger of vlotter te laten verlopen. Ik zie nog niemand heel boos worden op ADAS vanwege de aanwijzingen, correcties of ingrepen, dus ADAS is zeker beter/aangenamer ten opzichte van tante Mien op de passagiersstoel of achterbank.
Schadepost
ADAS draagt bij aan de verkeersveiligheid, maar het is nog niet de holy grail voor een toekomst geheel vrij van autoschade. Je mag dan wel een auto hebben met lane assist, front/rear colision warning system, pedestrian avoidance alert enz enz, maar één flinke hagelbui over de auto en je hebt een schadepost van 4.000 euro. Of één opspattende steen of een ander voertuig uit het in Nederland almaar vergrijzende wagenpark rijdt in de flank en je mag op zoek naar een bedrijf die jouw met ADAS volgehangen auto mag én kan repareren. In het kader van ADAS en de impact op schade kan ik iedereen overigens het onderzoek van het GDV, het Duitse verbond van Verzekeraars aanbevelen. Zij hebben heel helder weergegeven wat die impact is en dit biedt nog hoop voor herstellend én verzekerend Nederland.
Er is sowieso nog hoop, want vooraleer alle auto’s met ADAS zijn uitgerust én alle consumenten aan de werking ervan gewend zijn, zijn wij minstens één generatie verder. In Nederland komt er wel een versnelling dankzij de ADAS Alliantie, waarin het Rijk met meer dan 30 instanties samenwerkt om de komende drie jaar de ontwikkeling, aanschaf en gebruik van ADAS te promoten.
Ik voorzie een glorieuze come-back van dashboardstickertjes met ‘Rij-jij-of-rij-ik?’
Ik wens u veel schade toe.
Johan Schoonhoven, directeur Zilverstad Consultancy
