“Inmiddels ben ik trots Car2go-member. Sinds een paar weken heb ik namelijk geen auto meer, althans niet privé. Ik woon in Amsterdam, dus een deelauto zou mijn leven vooral makkelijk maken, was mijn insteek. Ik doe toch bijna alles
op de fiets en nu hoef ik geen bijtelling, geen eigen bijdrage voor privégebruik en geen parkeervergunning meer te betalen. Bovendien: nooit meer zoeken naar een parkeerplek.

Ook al zegt het bezit van een auto me weinig, het gebruik
zegt me des te meer. Zo af en toe heb ik een auto nodig. Bijvoorbeeld als er veel spullen meegesjouwd moeten worden. Ook leg ik het maandelijkse bezoek aan mijn ouders het liefst met de auto af. Spotify-playlist aan, spullen in de kofferbak en gaan.

Van mijn appartement naar het huis van mijn ouders is het exact 123 kilometer rijden. Ik besloot verschillende aanbieders te vergelijken aan de hand van een reisvoorbeeld, zodat ik me bij één landelijke speler kan aansluiten,
naast het lokale Car2go dus.

Bij alles en iedereen lid worden, is geen optie. Het loont om de kleine lettertjes aandachtig te lezen. Sommige aanbieders vragen een paar honderd euro borg, de andere een maandelijkse abonnementsfee en weer een
ander een belachelijke uurprijs. Drempels, drempels, drempels en voor al die kosten bij elkaar zou ik al bijna een prima tweedehandsauto kunnen kopen. Dat is niet de bedoeling. Ik wil gewoon betalen wat ik écht gebruik.

`Al mijn koopsignalen stonden op rood, de seinen voor de NS op groen.`

Ik besloot een rekensom te maken aan de hand van een voorbeeldtripje. De meest voorkomende situatie is dat ik op zaterdag aan het einde van de middag vertrek, zodat ik op tijd ben om mee uit eten te gaan en dan ben ik uiteindelijk rond middernacht
weer thuis. In dit voorbeeld heb ik de auto acht uur nodig. Want ja, ik moet de auto op dezelfde plek weer inleveren… zucht… drempel.

Een klein zijstapje: Xximo snapt het en lanceerde deze week de Flexcar Express.
Daarbij heeft de mobiliteitskaartleverancier een landelijk dekkend netwerk aan bedrijven samengesteld, zodat deelauto’s overal achtergelaten kunnen worden. Helaas alleen voor zakelijke klanten en daar kan ik niets mee in het rekenvoorbeeld. 

Bij mij in de straat en `om de hoek` staan meerdere aanbieders: Greenwheels, Connectcar en Car2go. Een van die eerste twee – want landelijke spelers – zou het dus naar alle waarschijnlijkheid worden. Ik begon enthousiast te rekenen.

Greenwheels: er moet een abonnementsvorm gekozen worden en borg betaald worden (225 euro!). Ik denk dat 99 procent van de mensen die zich aan het oriënteren is, hier afhaakt.

Afijn, een light-abonnement van vijf euro per maand
sluit volgens de rekentool het beste aan bij mijn mobiliteitsbehoefte. Uurprijs: 4,10 euro (* 8 uur) = 32,80 euro. Kilometerprijs: 0,16 euro * (123 kilometer*2= 246 kilometer) = 39,36 euro. Benzinekosten heb ik berekend op basis van 1,60 euro per liter
en met een zuinig A-segment stadsautootje. Kost me zo’n 20 euro heen en terug. Alles bij elkaar kom ik uit op 92,16 euro en met die maandelijkse fee erbij zelfs op 97,16 euro.

Een retourtje met de trein is 36,20 euro. Nu begrijp ik
dat een deur-tot-deur-rit in een auto kostbaarder is, maar zo’n groot verschil had ik niet verwacht. Ik begin te begrijpen waarom de deelauto nog niet is doorgebroken.

Al mijn koopsignalen stonden op rood, de seinen voor de NS op groen. Misschien heb ik meer geluk bij Connectcar. Geen maandelijkse kosten, geen borg, wel reserveringskosten per rit, daar is mee te leven. En toen ik online een vraag indiende,
werd ik binnen vijf minuten gebeld door een medewerker. So far, so good.

`Bij deelauto’s denken mensen nooit aan verhuur.`

Nu de rekensom. Er zijn twee smaken: een hogere uurprijs en een lager kilometertarief.
Of een lagere uurprijs en een hoger kilometertarief. Ik ga voor de hogere uurprijs, aangezien ik veel kilometers maak en dit dus de goedkoopste optie is.

Starttarief: 3,05 euro. Kilometerprijs: 0,11 * 246 kilometer = 27,06 euro. Uurprijs
3,56 * 8 = 28,48 euro en de 20 euro aan benzine, alles bij elkaar: 78,59 euro. Iets goedkoper dan de groene wielen, maar nog altijd meer dan twee keer zo duur als de trein. Er wordt gezegd dat deelauto’s vooral concurrentie zijn voor het OV. Op
lokaal niveau zal dat zeker zo zijn, maar voor lange afstanden wint de ellende van de trein het nog van de hoge prijs van de deelauto.

Toen ging er een lampje branden. Zakelijk heb ik regelmatig contact met verhuurbedrijven. Daar krijg ik
vaak te horen: bij deelauto’s denken mensen nooit aan verhuur. Dus besloot ik via Google Maps te kijken of er een autoverhuurbedrijf bij mijn huis in de buurt zit, zodat ik lopend een auto op kan halen, net als de deelauto’s die in de straat
staan.

Ik kwam uit bij Nedcar en nam de proef op de som. Wat blijkt? Het `normale`verhuurbedrijf is de goedkoopste optie in dit voorbeeld. En dan had ik de auto ook nog eens de hele dag ter beschikking. Daghuur is 35 euro voor het goedkoopste
model, 200 kilometer vrij, dus nog maar 46 kilometer à 0,14 euro = 6,44 euro en weer die benzine à 20 euro. Ik kom uit op 61,44 euro. En zo werd ik toch nog enthousiast. Want als ik nou iemand vind om mee samen te reizen, is het slechts
dertig eurootjes de neus. Goedkoper dan de trein.

`Jongeren hebben wel geld, maar geven het liever uit aan andere dingen.`

Ik begrijp ook wel dat in dit voorbeeld de bedragen volledig op die ene rit zijn afgestemd
en dat het vooral de vele kilometers zijn waardoor de ritten zo duur worden. Voor de korte afstanden zal de deelauto zeker een geduchte OV-concurrent zijn. Maar korte afstanden doe ik op de fiets of met een Car2go.

`In de branche` hoor ik
mensen vaak zeggen: jongeren hebben nu geen geld voor een auto, maar straks wel. En dus belanden jongeren al snel in de kaartenbak `niet interessant`.

Dat is wat kort door de bocht. Jongeren hebben wel geld, maar geven dat liever uit aan
een maandje vakantie per jaar. En een paar keer per week buiten de deur eten, op de fiets want dan kan er ook een wijntje bij.

Denk dus mee met de echte mobiliteitsbehoefte van jongeren, en je hebt misschien een klant voor het leven.”

“Inmiddels ben ik trots Car2go-member. Sinds een paar weken heb ik namelijk geen auto meer, althans niet privé. Ik woon in Amsterdam, dus een deelauto zou mijn leven vooral makkelijk maken, was mijn insteek. Ik doe toch bijna alles
op de fiets en nu hoef ik geen bijtelling, geen eigen bijdrage voor privégebruik en geen parkeervergunning meer te betalen. Bovendien: nooit meer zoeken naar een parkeerplek.

Ook al zegt het bezit van een auto me weinig, het gebruik
zegt me des te meer. Zo af en toe heb ik een auto nodig. Bijvoorbeeld als er veel spullen meegesjouwd moeten worden. Ook leg ik het maandelijkse bezoek aan mijn ouders het liefst met de auto af. Spotify-playlist aan, spullen in de kofferbak en gaan.

Van mijn appartement naar het huis van mijn ouders is het exact 123 kilometer rijden. Ik besloot verschillende aanbieders te vergelijken aan de hand van een reisvoorbeeld, zodat ik me bij één landelijke speler kan aansluiten,
naast het lokale Car2go dus.

Bij alles en iedereen lid worden, is geen optie. Het loont om de kleine lettertjes aandachtig te lezen. Sommige aanbieders vragen een paar honderd euro borg, de andere een maandelijkse abonnementsfee en weer een
ander een belachelijke uurprijs. Drempels, drempels, drempels en voor al die kosten bij elkaar zou ik al bijna een prima tweedehandsauto kunnen kopen. Dat is niet de bedoeling. Ik wil gewoon betalen wat ik écht gebruik.

`Al mijn koopsignalen stonden op rood, de seinen voor de NS op groen.`

Ik besloot een rekensom te maken aan de hand van een voorbeeldtripje. De meest voorkomende situatie is dat ik op zaterdag aan het einde van de middag vertrek, zodat ik op tijd ben om mee uit eten te gaan en dan ben ik uiteindelijk rond middernacht
weer thuis. In dit voorbeeld heb ik de auto acht uur nodig. Want ja, ik moet de auto op dezelfde plek weer inleveren… zucht… drempel.

Een klein zijstapje: Xximo snapt het en lanceerde deze week de Flexcar Express.
Daarbij heeft de mobiliteitskaartleverancier een landelijk dekkend netwerk aan bedrijven samengesteld, zodat deelauto’s overal achtergelaten kunnen worden. Helaas alleen voor zakelijke klanten en daar kan ik niets mee in het rekenvoorbeeld. 

Bij mij in de straat en `om de hoek` staan meerdere aanbieders: Greenwheels, Connectcar en Car2go. Een van die eerste twee – want landelijke spelers – zou het dus naar alle waarschijnlijkheid worden. Ik begon enthousiast te rekenen.

Greenwheels: er moet een abonnementsvorm gekozen worden en borg betaald worden (225 euro!). Ik denk dat 99 procent van de mensen die zich aan het oriënteren is, hier afhaakt.

Afijn, een light-abonnement van vijf euro per maand
sluit volgens de rekentool het beste aan bij mijn mobiliteitsbehoefte. Uurprijs: 4,10 euro (* 8 uur) = 32,80 euro. Kilometerprijs: 0,16 euro * (123 kilometer*2= 246 kilometer) = 39,36 euro. Benzinekosten heb ik berekend op basis van 1,60 euro per liter
en met een zuinig A-segment stadsautootje. Kost me zo’n 20 euro heen en terug. Alles bij elkaar kom ik uit op 92,16 euro en met die maandelijkse fee erbij zelfs op 97,16 euro.

Een retourtje met de trein is 36,20 euro. Nu begrijp ik
dat een deur-tot-deur-rit in een auto kostbaarder is, maar zo’n groot verschil had ik niet verwacht. Ik begin te begrijpen waarom de deelauto nog niet is doorgebroken.

Al mijn koopsignalen stonden op rood, de seinen voor de NS op groen. Misschien heb ik meer geluk bij Connectcar. Geen maandelijkse kosten, geen borg, wel reserveringskosten per rit, daar is mee te leven. En toen ik online een vraag indiende,
werd ik binnen vijf minuten gebeld door een medewerker. So far, so good.

`Bij deelauto’s denken mensen nooit aan verhuur.`

Nu de rekensom. Er zijn twee smaken: een hogere uurprijs en een lager kilometertarief.
Of een lagere uurprijs en een hoger kilometertarief. Ik ga voor de hogere uurprijs, aangezien ik veel kilometers maak en dit dus de goedkoopste optie is.

Starttarief: 3,05 euro. Kilometerprijs: 0,11 * 246 kilometer = 27,06 euro. Uurprijs
3,56 * 8 = 28,48 euro en de 20 euro aan benzine, alles bij elkaar: 78,59 euro. Iets goedkoper dan de groene wielen, maar nog altijd meer dan twee keer zo duur als de trein. Er wordt gezegd dat deelauto’s vooral concurrentie zijn voor het OV. Op
lokaal niveau zal dat zeker zo zijn, maar voor lange afstanden wint de ellende van de trein het nog van de hoge prijs van de deelauto.

Toen ging er een lampje branden. Zakelijk heb ik regelmatig contact met verhuurbedrijven. Daar krijg ik
vaak te horen: bij deelauto’s denken mensen nooit aan verhuur. Dus besloot ik via Google Maps te kijken of er een autoverhuurbedrijf bij mijn huis in de buurt zit, zodat ik lopend een auto op kan halen, net als de deelauto’s die in de straat
staan.

Ik kwam uit bij Nedcar en nam de proef op de som. Wat blijkt? Het `normale`verhuurbedrijf is de goedkoopste optie in dit voorbeeld. En dan had ik de auto ook nog eens de hele dag ter beschikking. Daghuur is 35 euro voor het goedkoopste
model, 200 kilometer vrij, dus nog maar 46 kilometer à 0,14 euro = 6,44 euro en weer die benzine à 20 euro. Ik kom uit op 61,44 euro. En zo werd ik toch nog enthousiast. Want als ik nou iemand vind om mee samen te reizen, is het slechts
dertig eurootjes de neus. Goedkoper dan de trein.

`Jongeren hebben wel geld, maar geven het liever uit aan andere dingen.`

Ik begrijp ook wel dat in dit voorbeeld de bedragen volledig op die ene rit zijn afgestemd
en dat het vooral de vele kilometers zijn waardoor de ritten zo duur worden. Voor de korte afstanden zal de deelauto zeker een geduchte OV-concurrent zijn. Maar korte afstanden doe ik op de fiets of met een Car2go.

`In de branche` hoor ik
mensen vaak zeggen: jongeren hebben nu geen geld voor een auto, maar straks wel. En dus belanden jongeren al snel in de kaartenbak `niet interessant`.

Dat is wat kort door de bocht. Jongeren hebben wel geld, maar geven dat liever uit aan
een maandje vakantie per jaar. En een paar keer per week buiten de deur eten, op de fiets want dan kan er ook een wijntje bij.

Denk dus mee met de echte mobiliteitsbehoefte van jongeren, en je hebt misschien een klant voor het leven.”