Column Adriani | Delen
We schrijven rond 1967. Ik was inderdaad in SFO vlakbij Pier 39 “Sittin’ on the dock of the Bay (Otis Redding)”.
Hoewel voor mij geen Flower Power. Destijds ook in Nederland te vinden. De Provo’s. Door anderen “langharig werkschuw tuig” genoemd. Het lijkt alsof het verdwenen is, maar vergis je niet. Het DNA is doorgegeven aan de volgende generaties. Zijn inmiddels de bestuurders en bepalers van nu. De nieuwe roeptoeters. Zij toeteren: “Weg met de smartphones in de trein”. “Er moet weer sociaal contact komen tussen de reizigers”. Je moet weer een oninteressant gesprek met je buurman gaan voeren in plaats van een interessant artikel op je smartphone te lezen. Of met een familielid te communiceren omdat jij dat belangrijk vindt.
Het is niet de vraag OF het mislukt, alleen wannéér de stekker eruit gaat
De roeptoeters toeteren ook: “Het hebben van een auto is niet meer van deze tijd. We gaan naar het delen van auto’s. Gebruik in plaats van bezit!” Wat een Flower Power geleuter. Deelauto’s stinken, hebben schade en zijn leeg als je verder weg wilt. We moeten alles eerlijk delen, dus ik krijg van jou. Ik was recent bij de presentatie van een elektrisch deelautoproject in Rotterdam. Onder het mom van duurzaam en milieu werd MyWheels als (gesubsidieerd) project gepresenteerd. Het is niet de vraag OF het mislukt, alleen wannéér letterlijk de stekker eruit gaat. Ik ben duurzaam zuinig op mijn eigen auto.