Grijs verleden | Hans Adriani: ‘Er gaat een boel verkeerd’
“Hallo, goed dat je er bent. Ik ben net met een non-disclosure agreement bezig, voor een mogelijke nieuwe klant. Dus ik rond dat even af.” Als iemand denkt dat Hans Adriani na de verkoop van zijn Toyota-dealerbedrijf in 2001 als man in bonus alleen af en toe een column voor Automotive schrijft, heeft het mis. “Ik heb sowieso niet genoeg aan die verkoop overgehouden om de rest van mijn leven te gaan rentenieren. Dat was ook niet de bedoeling. Ik besloot na de verkoop als mediator aan de slag te gaan, maar daar was niet veel in te verdienen. Via mijn dochter en schoonzoon, die beiden in de luchtvaart werken, kwam ik een programmeur tegen die software voor de luchtvaart ontwikkelde, maar niet wist hoe je daar een bedrijf van moest maken. Met hem heb ik toen Dsolution opgericht.”
Adriani was ook nog vrij jong toen hij zijn autobedrijf verkocht: 55. “Toen mijn vrouw en ik het bedrijf in 1980 kochten, had ik me dat al voorgenomen. Ik zag bij te veel dealers dat ze gevangenen werden van hun eigen bedrijf omdat ze niet bezig waren met het verkoopklaar maken. Of ze deden het over aan hun kinderen, die er vervolgens vaak een puinhoop van maakten.”
Snoepreisjes
Dsolution ontwikkelt boekingssystemen voor luchtvaartmaatschappijen. Dat pastte goed in Adriani’s straatje, die zelf een vliegbrevet heeft. Het bedrijf ging voortvarend van start, met klanten over de hele wereld, maar de relatie tussen Adriani en zijn zakenpartner verliep stroef. “Er was al vanaf dag één een verschil van inzicht over de aanpak van het bedrijf. Hij kon programmeren en eiste daarom het meeste geld, maar ik haalde de deals binnen. Ook in het buitenland, maar hij bleef dat snoepreisjes noemen. Uiteindelijk heb ik hem, na het binnenhalen van een groot project voor Emirates, uitgekocht. Tijdens mijn tijd in Dubai, toen ik onderhandelde met Emirates over een re-bookingsysteem, ontmoette ik een paar Indiërs. Toen ben ik met hen in zee gegaan. Tot op de dag van vandaag tot volle tevredenheid en op basis van vertrouwen.”
Vaccineren
Nadat Adriani zijn dealerbedrijf verkocht, verbond hij zich als columnist aan Automotive, twintig jaar geleden. Hij behandelde daarin talloze onderwerpen, op basis van zijn eigenzinnige visie en observaties. Hij sneed op de voor hem bekende persoonlijke wijze ook de coronapandemie aan; niet zozeer de impact daarvan op de autobranche, maar op de mensen. En op hemzelf. “Ik merk dat ik er anders tegenaan kijk dan veel anderen. Mijn vrouw en ik zijn bijvoorbeeld niet gevaccineerd. Ik vind dat iedereen dat ook voor zichzelf moet weten. Maar hoe er met mensen die bewust kozen om zich niet te laten vaccineren is omgegaan, dat schokte me. Ik zag van dichtbij hoe een maatschappij ineens kan worden opgedeeld in kampen, ook mensen die daar niet om hebben gevraagd.”
Schaalvergroting
Een wel automotive-gerelateerd onderwerp dat regelmatig voorbijkwam: schaalvergroting. Alle ontwikkelingen ten spijt, gelooft Adriani nog altijd niet in het voordeel ervan. “Dat deed ik al niet toen ik nog bij Kamsteeg- Volkswagen met negen vestigingen werkte. Ik heb daar veel geleerd. Vooral hoe het niet moet. Je krijgt onherroepelijk te maken met de wet van de afnemende meeropbrengst. Je kunt niet alles blijven centraliseren. Je schuift met resultaten, totdat je niet meer kunt schuiven – dan komt pas aan het licht of je er wel geld mee verdient. En op de vestigingen komen managers te zitten die zich geen eigenaar voelen en er niet het maximale uithalen of er wel het maximale uithalen en liever voor zichzelf beginnen. Van Mossel lijkt het nu wel goed te doen, maar vele anderen niet; Stern is niet verkocht uit luxe. En we hebben er al veel failliet zien gaan: Kroymans, Pouw. Een bedrijf als Broekhuis, dat zal het wel redden. Omdat religie in hun regio een grote rol speelt. Dat klinkt misschien vreemd, maar dat kan een solide basis voor ondernemerschap zijn, het geeft op natuurlijke wijze richting in het bedrijf.”
Ik ga een andere uitlaatklep zoeken
Ook met het agentuurmodel heeft hij niet zoveel op. “Dat gaat in tegen alles waar ik in geloof: gedreven klantcontact. Of beter gezegd: ik geloof dat klanten daarin geloven. Daarom zie ik online verkoop, althans in de autobranche, niet zitten. Voor private lease misschien, maar die markt wordt ook minder als de prijzen, mede door de afschrijvingen en hogere rentes, omhoog gaan.”
Laatste column
De laatste column van Adriani ging over data – en met welke naïviteit consumenten hun data met iedereen delen. Het is zijn allerlaatste – want de redactie van Automotive besloot om, na de integratie met AM, een andere koers te varen. De columns van Adriani pasten niet in dat profiel, dus is er afscheid genomen. “Als ik heel eerlijk ben vind ik het jammer om ermee te stoppen. Het was een mooie uitlaatklep. Niet zozeer om mijn visie op de autobranche te delen, maar steeds meer op maatschappij en politiek. Want ik vind echt dat er een boel verkeerd gaat. Wellicht ga ik een andere uitlaatklep zoeken. Ik dank de redactie van Automotive dat ze mij al die jaren tegen mezelf in bescherming hebben genomen en in het gestelde vertrouwen.”
Reacties
Jammer. Altijd wel genoten van de kijk van Hans op zaken. Maar…, alles heeft een tijd. Veel succes Hans met het vinden van een andere uitlaatklep en AM met de nieuwe koers.