In de schadewereld groeiden de bomen tientallen jaren tot in de hemel. Zonder revolutionaire ontwikkelingen – zo kon iedereen er een goede boterham mee verdienen. De leveranciers van lak- en van schadecalculatiesystemen zorgden voor professionalisering.

In 1992 kwam Care tevoorschijn, als eerste schadeketen. Niet veel later bepaalden de verzekeraars de kwaliteits- en kostprijsnormen, in ruil voor omzetgarantie. Vanaf dat moment was de hardwerkende schadehersteller geen baas meer in eigen huis. De branchevereniging bagatelliseerde dit probleem veel te lang, waardoor het gros van de leden doorging op de oude voet. Geleidelijk ontstonden er binnen dezelfde vereniging totaal verschillende ledenprofielen. En dat was het begin van dood in de pot bij de Focwa.

Sindsdien ging het in sneltreinvaart bergafwaarts. Het Focwa-bestuur rotzooide wat aan, eigenbelang voorop. De heren hingen de vuile was lekker buiten en de crisis was compleet.

`De één zijn dood is de ander zijn brood.`

De Bovag zag de bui in Sassenheim al hangen, start meteen een afdeling schadeherstel en trekt een paar toppers uit de schadebranche aan. De één zijn dood is de ander zijn brood, nietwaar? Tegelijkertijd klopt er al een verzekeraar aan bij merkdealerorganisaties en begint daar rustig schadereparatiecontracten te sluiten. En bij de schadeketens begint het te rommelen, want de resultaten én de afspraken met verzekeraars staan flink onder druk.

Nu snel doorpakken is dus noodzakelijk. Bovag en Focwa zullen moeten integreren. Waarbij de Focwa uitsluitend moet knokken voor toekomstperspectief van de léden. Want alleen in nauwe samenwerking met de Bovag en merkdealerorganisaties zijn lucratieve contracten met verzekeraars te sluiten.

Zónder deze integratie worden de schadeherstellers nog verder uitgeknepen. Want schadeleveranciers willen alleen maar hun zakken vullen. Zelfs het belang van de polishouder speelt een ondergeschikte rol ten opzichte van het in stand houden van het dure en hopeloos verouderde systeem van intermediairs. Zodra merkdealers met hulp van direct writers merkpolissen gaan verkopen, is de klant terug in focus en de schade terug in huis. Dat is pas echt aanpassen aan veranderende omstandigheden.

In De wereld van De Jong geeft Arjen de Jong maandelijks zijn visie op ontwikkelingen in de autobranche. Deze editie verscheen eerder in Automotive 1 2016, die hier online te lezen is.

De Jong is een van de sprekers van het jubileumcongres van Automotive dat op 19 mei gehouden wordt. Hier vindt u meer informatie en kunt u zich inschrijven. 

In de schadewereld groeiden de bomen tientallen jaren tot in de hemel. Zonder revolutionaire ontwikkelingen – zo kon iedereen er een goede boterham mee verdienen. De leveranciers van lak- en van schadecalculatiesystemen zorgden voor professionalisering.

In 1992 kwam Care tevoorschijn, als eerste schadeketen. Niet veel later bepaalden de verzekeraars de kwaliteits- en kostprijsnormen, in ruil voor omzetgarantie. Vanaf dat moment was de hardwerkende schadehersteller geen baas meer in eigen huis. De branchevereniging bagatelliseerde dit probleem veel te lang, waardoor het gros van de leden doorging op de oude voet. Geleidelijk ontstonden er binnen dezelfde vereniging totaal verschillende ledenprofielen. En dat was het begin van dood in de pot bij de Focwa.

Sindsdien ging het in sneltreinvaart bergafwaarts. Het Focwa-bestuur rotzooide wat aan, eigenbelang voorop. De heren hingen de vuile was lekker buiten en de crisis was compleet.

`De één zijn dood is de ander zijn brood.`

De Bovag zag de bui in Sassenheim al hangen, start meteen een afdeling schadeherstel en trekt een paar toppers uit de schadebranche aan. De één zijn dood is de ander zijn brood, nietwaar? Tegelijkertijd klopt er al een verzekeraar aan bij merkdealerorganisaties en begint daar rustig schadereparatiecontracten te sluiten. En bij de schadeketens begint het te rommelen, want de resultaten én de afspraken met verzekeraars staan flink onder druk.

Nu snel doorpakken is dus noodzakelijk. Bovag en Focwa zullen moeten integreren. Waarbij de Focwa uitsluitend moet knokken voor toekomstperspectief van de léden. Want alleen in nauwe samenwerking met de Bovag en merkdealerorganisaties zijn lucratieve contracten met verzekeraars te sluiten.

Zónder deze integratie worden de schadeherstellers nog verder uitgeknepen. Want schadeleveranciers willen alleen maar hun zakken vullen. Zelfs het belang van de polishouder speelt een ondergeschikte rol ten opzichte van het in stand houden van het dure en hopeloos verouderde systeem van intermediairs. Zodra merkdealers met hulp van direct writers merkpolissen gaan verkopen, is de klant terug in focus en de schade terug in huis. Dat is pas echt aanpassen aan veranderende omstandigheden.

In De wereld van De Jong geeft Arjen de Jong maandelijks zijn visie op ontwikkelingen in de autobranche. Deze editie verscheen eerder in Automotive 1 2016, die hier online te lezen is.

De Jong is een van de sprekers van het jubileumcongres van Automotive dat op 19 mei gehouden wordt. Hier vindt u meer informatie en kunt u zich inschrijven.