“Het klinkt als een cliché, maar ik ben letterlijk opgegroeid in het autobedrijf van mijn vader”, aldus Boris Vissinga. “Hij nam me vaak al in de Maxi-Cosi mee naar de zaak in Arnhem. Dan stond ik bij de receptie, of in de werkplaats.”

En zo groeide hij op. “Uit school deed ik mijn huiswerk en ging daarna meteen naar de zaak. Bedrijfswagens poetsen, auto’s voorwassen voordat ze de wasstraat ingingen, en afrekenen. Op latere leeftijd kwam daar ook sleutelwerk bij, van kleine beurtjes tot riemen vervangen.”

Rood Renaultje 4

Zijn eerste grote order noteerde Boris toen hij vijftien was. “Een rood Renaultje 4. Van mijn vader, maar ik mocht ‘m verkopen. Ik had ‘m perfect gepoetst en gewassen, en een bord ‘Koopje!’ erop gezet. Binnen een paar dagen was hij weg, voor een paar duizend euro.” De opbrengst ging deels naar pa, maar Boris beurde een mooi centje mee. Spaargeld. “Wat ik in die tijd verdiende ging in een envelop in een kluis. Daar heb ik later mijn eerste computer van gekocht.”

Vanaf zijn zestiende ging Boris met zijn vader mee inkopen, bij leasemaatschappijen en handelaren in binnen- en buitenland. In rap tempo leerde hij hoe het wereldje werkt. En waar je op moet letten. “Kleur, opties, airco ja/nee. Je ontdekt vrij snel wat goed loopt.”

Ups en downs

In 2009 begon hij voor zichzelf in de bedrijfswagenhandel. Dat draait goed, zij het met ups en downs. “In 2012 heb ik 75 voertuigen verkocht en had ik vier ton omzet. Vorig jaar was een stuk lager; ik heb toen een bedrijfspand gekocht en opgeknapt, wat veel tijd kostte. Dat pand staat nu te koop; van de opbrengst wil ik een groter pand kopen, met plek voor 25 tot 50 voertuigen in plaats van de huidige tien. 2014 wordt ook een prima jaar. Je kunt wel merken dat Gaspedaal is gestopt, dat scheelt me een kwart aan reacties. Maar dat wordt voor een deel al opgevangen door de groei van mijn eigen website.”

Sinds kort heeft hij de gespecialiseerde portal www.zoekjebedrijfswagen.nl. Daarop staan inmiddels ruim tweeduizend nieuwe en gebruikte voertuigen van 22 aanbieders. Wat doet hij anders dan de paar bestaande concurrenten? “Ik heb gekozen voor een opzet met grote foto’s, een helder verhaal en vooral: een volledig helder en betrouwbaar aanbod. Ik ben heel kritisch op de partijen die via ons verkopen. En is een auto verkocht, dan laten we die niet staan om de aantallen kunstmatig hoog te houden – die gaat er gelijk af. Ik hoef niet de grootste te worden, maar wil wel de beste zijn.”

“Het klinkt als een cliché, maar ik ben letterlijk opgegroeid in het autobedrijf van mijn vader”, aldus Boris Vissinga. “Hij nam me vaak al in de Maxi-Cosi mee naar de zaak in Arnhem. Dan stond ik bij de receptie, of in de werkplaats.”

En zo groeide hij op. “Uit school deed ik mijn huiswerk en ging daarna meteen naar de zaak. Bedrijfswagens poetsen, auto’s voorwassen voordat ze de wasstraat ingingen, en afrekenen. Op latere leeftijd kwam daar ook sleutelwerk bij, van kleine beurtjes tot riemen vervangen.”

Rood Renaultje 4

Zijn eerste grote order noteerde Boris toen hij vijftien was. “Een rood Renaultje 4. Van mijn vader, maar ik mocht ‘m verkopen. Ik had ‘m perfect gepoetst en gewassen, en een bord ‘Koopje!’ erop gezet. Binnen een paar dagen was hij weg, voor een paar duizend euro.” De opbrengst ging deels naar pa, maar Boris beurde een mooi centje mee. Spaargeld. “Wat ik in die tijd verdiende ging in een envelop in een kluis. Daar heb ik later mijn eerste computer van gekocht.”

Vanaf zijn zestiende ging Boris met zijn vader mee inkopen, bij leasemaatschappijen en handelaren in binnen- en buitenland. In rap tempo leerde hij hoe het wereldje werkt. En waar je op moet letten. “Kleur, opties, airco ja/nee. Je ontdekt vrij snel wat goed loopt.”

Ups en downs

In 2009 begon hij voor zichzelf in de bedrijfswagenhandel. Dat draait goed, zij het met ups en downs. “In 2012 heb ik 75 voertuigen verkocht en had ik vier ton omzet. Vorig jaar was een stuk lager; ik heb toen een bedrijfspand gekocht en opgeknapt, wat veel tijd kostte. Dat pand staat nu te koop; van de opbrengst wil ik een groter pand kopen, met plek voor 25 tot 50 voertuigen in plaats van de huidige tien. 2014 wordt ook een prima jaar. Je kunt wel merken dat Gaspedaal is gestopt, dat scheelt me een kwart aan reacties. Maar dat wordt voor een deel al opgevangen door de groei van mijn eigen website.”

Sinds kort heeft hij de gespecialiseerde portal www.zoekjebedrijfswagen.nl. Daarop staan inmiddels ruim tweeduizend nieuwe en gebruikte voertuigen van 22 aanbieders. Wat doet hij anders dan de paar bestaande concurrenten? “Ik heb gekozen voor een opzet met grote foto’s, een helder verhaal en vooral: een volledig helder en betrouwbaar aanbod. Ik ben heel kritisch op de partijen die via ons verkopen. En is een auto verkocht, dan laten we die niet staan om de aantallen kunstmatig hoog te houden – die gaat er gelijk af. Ik hoef niet de grootste te worden, maar wil wel de beste zijn.”