Familiezaken | Moeder en zoon Evers: ‘Allebei een kort lontje’
Wanneer ben je in het familiebedrijf begonnen?
Jenneke: “Als meisje van veertien kwam ik hier al over de vloer. Jan en ik hadden toen al verkering. Zo ben ik erin gerold.”
Evert-Jan: “In 2006 als monteur bij mijn ouders in de zaak, en sinds 2007 als mede-eigenaar. Ik wist altijd al dat ik in het familiebedrijf wilde, maar alleen met mijn vader, niet met mijn twee ooms. Met familie moet je niet te veel zakendoen. Daarmee moet je vooral gezellig een biertje drinken. Toen ze het bedrijf splitsten – in stralerij, spuiterij en garage – gingen mijn vader en ik verder met de garage.”
Jullie zijn 50/50 eigenaar. Wie is de baas?
Evert-Jan: “Ik zet de lijnen uit, in overleg met pa. Hij geeft me alle vrijheid. Bij de overdracht zei hij: ‘Zie dat je ’t op de rit krijgt. Als je advies wilt, kun je altijd bij me terecht’.”
Jenneke: “Jan doet het tegenwoordig iets rustiger aan: hij doet vooral het transport en de keuringen bij RDW. Met de werkplaats bemoeit hij zich niet direct meer. Hij kan het aardig loslaten.”
Hoe is het om met je zoon samen te werken?
Jenneke: “Dat bevalt best. Je kunt alles tegen elkaar zeggen, alles van elkaar verdragen. De Eversen zijn niet zo moeilijk, die kunnen alles van zich afblazen en zijn het dan kwijt. Als Methorst heb ik dat echt moeten leren.”
En met je moeder?
Evert-Jan: “Super. Tegen je moeder of je partner kun je iets directer je emoties uiten dan tegen medewerkers. Dat maakt het makkelijker. In het begin zijn er wel eens wat woorden gevallen, over planningen of afspraken. Daar hebben we van geleerd: beter communiceren.”
Garage Evers
Vestigingsplaats:
Ederveen (gld) / Opgericht in: 1956 / Specialisme: verkoop en onderhoud personenauto’s en bedrijfsauto’s. Het bedrijf ontwikkelt zelf accessoires (onder de naam Van Step) / Aantal medewerkers: 6 / Autoverkoop 2019: 320 (doelstelling). Omzet (2017): €2,5 miljoen.
Naam:
Evert-Jan Evers (34) / Functie: bedrijfsleider, in-/verkoop en technische ontwikkeling; 50% eigenaar / Opleiding: Technische School richting automotive. En in de avonduren de rest van de niveaus, tot en met niveau 4.
Naam:
Jenneke Evers- Methorst (57) / Functie: administratief medewerkster (fulltime), samen met haar echtgenoot Jan Evers 50% eigenaar / Opleiding: VMBO en daarna cursussen.
Waarin lijken jullie op elkaar?
Evert-Jan: “Da’s een goeie. Geen idee eigenlijk.”
Jenneke: “We hebben allebei een kort lontje. Maar net als zijn vader kan Evert- Jan snel weer loslaten.”
Wat zijn de verschillen?
Jenneke: “Hij is echt heel vasthoudend. En hij is creatief.”
Evert-Jan: “Vasthoudend? Dat ben jij ook hoor! Ik zie niet zo veel verschillen.”
Waarin vullen jullie elkaar goed aan?
Jenneke: “Op cijfergebied. Daar is hij minder in thuis.”
Evert-Jan: “Precies: zoals we in- en verkoop en administratie hebben verdeeld, en dat zij het afmaakt.”
Botst het wel eens?
Evert-Jan: “Ja hoor, voortdurend! Meestal door miscommunicatie. Bijvoorbeeld als ik een paar auto’s koop en zij net op dat moment andere betalingen doet. Heel irritant soms. Geeft niks, daar word je scherp van.”
Jenneke: “Evert-Jan kan wel eens boos zijn, maar dan slikt hij ’t snel weer in.”
Hoe komen jullie daar dan weer uit?
Evert-Jan: “Gewoon direct over praten. Gelijk uitpraten.”
Jenneke: “We zorgen altijd dat we er soepel uit komen. Met een suggestie, een beetje water bij de wijn. Je komt altijd snel weer dichter bij elkaar.”
Wat is jouw grootste ambitie?
Jenneke: “Dat hij het straks samen met zijn vrouw kan doen en dat Jan en ik eruit kunnen.”
Evert-Jan: “Precies. En dan klein maar gezond draaien. Drie, hooguit vier medewerkers. Vrienden van mij hebben vijftien mensen rondlopen. Als ik daar het gezeur en de stress hoor, dat hoef ik niet.”
Weten jullie al wanneer?
Jenneke: “Met een jaar of vijf? Ik ga een dag minder werken en zijn vrouw stapt alvast in. Maar ik heb geen haast. Ik geniet er nog volop van.”
Evert-Jan: “Ik wacht wel tot mijn ouders er aan toe zijn. De vrijheid om mijn eigen koers te volgen heb ik nu ook al. Als ik straks dat touwtje mag overnemen, ben ik vooral heel dankbaar.”
