Zoon Mark en vader Ton van autobedrijf Van Leijden in Alphen aan den Rijn:

Familiezaken | Vader en zoon Van Leijden: Eindelijk zien we elkaar elke dag

Leonard van den Berg Leonard van den Berg
• Laatste update:
Foto: Pim Mul

Hoe en wanneer ben je in het familiebedrijf begonnen?

Ton: “In 1970, direct na de autoschool. Dat was een bewuste keuze – van mijn vader… In 1985 heb ik samen met mijn broer de zaak overgenomen, en sinds zijn pensioen in 2009 alleen.”

Mark: “Pas vorig jaar. Ik had 17 jaar gewerkt in autoverkoop en -relatiebeheer en was directeur bij Porsche Center Leusden. Een droombaan: mooi merk, mooi salaris, veel op reis. Maar ook: bijna nooit thuis. Toen we kinderen kregen, wilde ik dat niet meer.”

Hadden jullie het al eens eerder over opvolging gehad?

Ton: “Jawel, maar toen zei hij: ‘Geen interesse, verkoop de boel maar’. Hij woonde en werkte ook altijd verder weg. We hadden niet vaak contact.” 

Mark: “Op mijn 24e, net na mijn tijd bij Kamsteeg, heb ik een paar maanden met mijn vader en oom in de zaak gewerkt. Maar ik was er nog niet klaar voor, en zij ook niet.” 

Hoezo lukte het dan nu wel?

Ton: “Ik was in 2015 gestart om de zaak te verkopen, maar een geplande overname ketste af…” 

Mark: “Mijn vrouw vroeg ‘Moet jij daar niet toch over nadenken?’ Ik heb haar twee weken bedenktijd gevraagd, en daarna zij mij. Na vier weken waren we eruit.”

Ton: “Opeens belde Mark: of we konden praten. Eenmaal bij elkaar vroeg hij of hij de zaak zou kunnen overnemen. Mijn vrouw en ik waren zó verrast, we waren er minutenlang stil van.”

Naam: Ton van Leijden (64)
Functie: ‘Manusje-van-alles’
Opleiding: ‘Technische School, automonteur. Ik moest doorstuderen, maar wilde dat niet.’
Werkervaring: ‘Zevenenveertig jaar in het familiebedrijf. Eerst als monteur, later aan de verkoopkant.’

Naam: Mark van Leijden (38)
Functie: directeur/eigenaar (samen met echtgenote)
Opleiding: ‘Na de middelbare school IVA-Driebergen, niveau A. Wel overwogen om nog naar Neijenrode te gaan, maar ik ben meer van de praktijk dan de theorie.’
Werkervaring: ‘Sinds 2000: bij Kamsteeg, Sanato, Avenu, Stern Hilversum en Porsche Center Leusden – en nu hier.’

Ging de overdracht ook zo snel?

Mark: “Vanaf september 2017 heb ik vier maanden ‘stage gelopen’. Sinds 1 januari 2018 is mijn vader volledig uit de zaak. Maar hij helpt nog altijd vier dagen per week mee.”

Ton: “Heerlijk: ik ben nu gewoon het manusje-van-alles en heb totaal geen stress meer.”

Werken jullie nu vaak direct samen?

Mark: “Jazeker. Onze Nissan-showroom moest in de nieuwe CI, van binnen en van buiten. Dat heeft mijn vader geregeld. Ook administratief helpt hij nog altijd.”

Ton: “Ik beslis niks meer, geef alleen maar adviezen. Dat loslaten bevalt me uitstekend. Het bedrijf is bij Mark in goede handen.”

Hoe is jullie contact nu?

Mark: “Veel intensiever dan vroeger. Je leert elkaar beter kennen. Dat gaat soepeler dan ik had verwacht.”

Ton: “Vroeger zagen we elkaar soms weken of maanden niet, nu elke dag. Daar geniet ik intens van.”

Waar zitten jullie grootste verschillen?

Mark: “Mijn vader is veel rustiger, ik ben expressiever – meer vuur.”

Ton: “Haha, dat is de leeftijd, zo was ik vroeger ook. Mark kan zich heel druk maken over een indeling van de importeurs. Ik denk dan: maak je liever druk over hoe we ze gaan verkopen.”

Botst het wel eens, en waarover dan?

Ton: “Er gebeurt wel eens wat. Mark kan dan wat explosief zijn.”

Mark: “Ja, ik vind mijn vader soms veel te soepel. Bijvoorbeeld als een aannemer niet levert zoals afgesproken.”

Wat is je grootste ambitie?

Ton: “Mijn doel was altijd: de verkooptargets halen, klanten blij maken, mensen met plezier aan het werk houden en zelf elke dag vrolijk werken. Dat is gelukt!”

Mark: “Groeien. Onze regio mag best een beetje groter worden. Met de huidige merken, of met andere erbij.”

Ton, hoe was het om je bedrijf over te dragen?

“Prachtig. Dat ik dat onverwacht tóch aan mijn zoon kon doen, is echt fantastisch!”

En Mark, hoe zie jij dat ooit voor je?

“Mijn opvolger is al geboren: onze zoon, hij is nu drie, haha. Maar serieus? Met wat er in de markt allemaal verandert, is niks zeker. Ik weet niet eens of ik zélf mijn pensioen wel haal in deze business.”

Auto Van Leijden 

Auto Van Leijden in Alphen aan den Rijn werd opgericht in 1967, toen de vader van Ton startte als subdealer van Vauxhall. In 1972 werd het bedrijf Datsun-dealer, dat in 1983 transformeerde in Nissan. Van Leijden voert sinds kort naast Nissan ook Mitsubishi. Beide merken hebben een eigen showroom; op het terrein van een halve hectare is ongeveer 1.850 vierkante meter bebouwd. De werkplaats telt vijf bruggen, die sinds de merkuitbreiding steeds beter bezet zijn. Van Leijden verkoopt voornamelijk nieuwe auto’s, in 2017 en 2018 per jaar zo’n 200 stuks. Omzetgroei ziet de nieuwe directeur met name in jong-gebruikt, in private lease en in een hogere bezettingsgraad in de werkplaats.

Vestiging: Alphen aan den Rijn / Opgericht in: 1967 / Aantal medewerkers: 12 / Jaaromzet: € 15 miljoen

Familiezaken | Vader en zoon Van Leijden: Eindelijk zien we elkaar elke dag | Automotive Online
Zoon Mark en vader Ton van autobedrijf Van Leijden in Alphen aan den Rijn:

Familiezaken | Vader en zoon Van Leijden: Eindelijk zien we elkaar elke dag

Leonard van den Berg Leonard van den Berg
• Laatste update:
Foto: Pim Mul

Hoe en wanneer ben je in het familiebedrijf begonnen?

Ton: “In 1970, direct na de autoschool. Dat was een bewuste keuze – van mijn vader… In 1985 heb ik samen met mijn broer de zaak overgenomen, en sinds zijn pensioen in 2009 alleen.”

Mark: “Pas vorig jaar. Ik had 17 jaar gewerkt in autoverkoop en -relatiebeheer en was directeur bij Porsche Center Leusden. Een droombaan: mooi merk, mooi salaris, veel op reis. Maar ook: bijna nooit thuis. Toen we kinderen kregen, wilde ik dat niet meer.”

Hadden jullie het al eens eerder over opvolging gehad?

Ton: “Jawel, maar toen zei hij: ‘Geen interesse, verkoop de boel maar’. Hij woonde en werkte ook altijd verder weg. We hadden niet vaak contact.” 

Mark: “Op mijn 24e, net na mijn tijd bij Kamsteeg, heb ik een paar maanden met mijn vader en oom in de zaak gewerkt. Maar ik was er nog niet klaar voor, en zij ook niet.” 

Hoezo lukte het dan nu wel?

Ton: “Ik was in 2015 gestart om de zaak te verkopen, maar een geplande overname ketste af…” 

Mark: “Mijn vrouw vroeg ‘Moet jij daar niet toch over nadenken?’ Ik heb haar twee weken bedenktijd gevraagd, en daarna zij mij. Na vier weken waren we eruit.”

Ton: “Opeens belde Mark: of we konden praten. Eenmaal bij elkaar vroeg hij of hij de zaak zou kunnen overnemen. Mijn vrouw en ik waren zó verrast, we waren er minutenlang stil van.”

Naam: Ton van Leijden (64)
Functie: ‘Manusje-van-alles’
Opleiding: ‘Technische School, automonteur. Ik moest doorstuderen, maar wilde dat niet.’
Werkervaring: ‘Zevenenveertig jaar in het familiebedrijf. Eerst als monteur, later aan de verkoopkant.’

Naam: Mark van Leijden (38)
Functie: directeur/eigenaar (samen met echtgenote)
Opleiding: ‘Na de middelbare school IVA-Driebergen, niveau A. Wel overwogen om nog naar Neijenrode te gaan, maar ik ben meer van de praktijk dan de theorie.’
Werkervaring: ‘Sinds 2000: bij Kamsteeg, Sanato, Avenu, Stern Hilversum en Porsche Center Leusden – en nu hier.’

Ging de overdracht ook zo snel?

Mark: “Vanaf september 2017 heb ik vier maanden ‘stage gelopen’. Sinds 1 januari 2018 is mijn vader volledig uit de zaak. Maar hij helpt nog altijd vier dagen per week mee.”

Ton: “Heerlijk: ik ben nu gewoon het manusje-van-alles en heb totaal geen stress meer.”

Werken jullie nu vaak direct samen?

Mark: “Jazeker. Onze Nissan-showroom moest in de nieuwe CI, van binnen en van buiten. Dat heeft mijn vader geregeld. Ook administratief helpt hij nog altijd.”

Ton: “Ik beslis niks meer, geef alleen maar adviezen. Dat loslaten bevalt me uitstekend. Het bedrijf is bij Mark in goede handen.”

Hoe is jullie contact nu?

Mark: “Veel intensiever dan vroeger. Je leert elkaar beter kennen. Dat gaat soepeler dan ik had verwacht.”

Ton: “Vroeger zagen we elkaar soms weken of maanden niet, nu elke dag. Daar geniet ik intens van.”

Waar zitten jullie grootste verschillen?

Mark: “Mijn vader is veel rustiger, ik ben expressiever – meer vuur.”

Ton: “Haha, dat is de leeftijd, zo was ik vroeger ook. Mark kan zich heel druk maken over een indeling van de importeurs. Ik denk dan: maak je liever druk over hoe we ze gaan verkopen.”

Botst het wel eens, en waarover dan?

Ton: “Er gebeurt wel eens wat. Mark kan dan wat explosief zijn.”

Mark: “Ja, ik vind mijn vader soms veel te soepel. Bijvoorbeeld als een aannemer niet levert zoals afgesproken.”

Wat is je grootste ambitie?

Ton: “Mijn doel was altijd: de verkooptargets halen, klanten blij maken, mensen met plezier aan het werk houden en zelf elke dag vrolijk werken. Dat is gelukt!”

Mark: “Groeien. Onze regio mag best een beetje groter worden. Met de huidige merken, of met andere erbij.”

Ton, hoe was het om je bedrijf over te dragen?

“Prachtig. Dat ik dat onverwacht tóch aan mijn zoon kon doen, is echt fantastisch!”

En Mark, hoe zie jij dat ooit voor je?

“Mijn opvolger is al geboren: onze zoon, hij is nu drie, haha. Maar serieus? Met wat er in de markt allemaal verandert, is niks zeker. Ik weet niet eens of ik zélf mijn pensioen wel haal in deze business.”

Auto Van Leijden 

Auto Van Leijden in Alphen aan den Rijn werd opgericht in 1967, toen de vader van Ton startte als subdealer van Vauxhall. In 1972 werd het bedrijf Datsun-dealer, dat in 1983 transformeerde in Nissan. Van Leijden voert sinds kort naast Nissan ook Mitsubishi. Beide merken hebben een eigen showroom; op het terrein van een halve hectare is ongeveer 1.850 vierkante meter bebouwd. De werkplaats telt vijf bruggen, die sinds de merkuitbreiding steeds beter bezet zijn. Van Leijden verkoopt voornamelijk nieuwe auto’s, in 2017 en 2018 per jaar zo’n 200 stuks. Omzetgroei ziet de nieuwe directeur met name in jong-gebruikt, in private lease en in een hogere bezettingsgraad in de werkplaats.

Vestiging: Alphen aan den Rijn / Opgericht in: 1967 / Aantal medewerkers: 12 / Jaaromzet: € 15 miljoen