Toon Megens (49) houdt van techniek. Dat zat er al jong in bij de zoon van een garagehouder. “Ik was pas acht, negen, maar als er een nieuw apparaat in huis kwam, van broodrooster tot boormachine, schroefde ik ‘t open. Bij alles wilde ik weten hoe het werkte.” Hoewel Toon de IVA deed, was instappen in de zaak van zijn vader niet vanzelfsprekend. Maar soms maakt het leven de keuzes voor je: Megens senior kreeg hartproblemen en opeens moest Toon besluiten of hij het bedrijf wilde overnemen. Zo geschiedde. Vervolgens maakte Toon de hoogtijdagen van Mazda mee, toen het per jaar dik 33 duizend auto’s verkocht, maar ook de krimp daarna. Net nu het herstel inzet, scheiden de wegen. De mededeling dat het dealercontract niet zou worden verlengd, kwam hard aan maar kwam niet onverwacht. “Toen Mazda vanaf 2011 een nieuwe koers inzette, gingen ze steeds meer sturen op klantbehandeling. De techniek, ook hun prachtige Skyactiv-techniek, kreeg minder aandacht. Ze wilden ons naar de hogere hotelschool sturen om te leren hoe je klanten moet ontvangen, en op barista-cursus om onze klanten goede koffie te kunnen geven. Dat is niet mijn stijl. Bij ons gaat het om de auto en de techniek. Dáár zit onze toegevoegde waarde. Niet in een glimmend koffiezetapparaat.”

Een rouwproces

Anderhalf jaar had Megens de tijd om te wennen. “Een rouwproces”, noemt hij het zelf. Met advies van Sjoerd Schipaanboord van creatief adviesbureau Commandos vond hij zichzelf opnieuw uit. “We besloten op eigen benen verder te gaan. Een grote stap. Dan merk je pas hoezeer je al die jaren aan de hand van de importeur hebt gelopen. Die bepaalde de targets, gaf richting en houvast. Nu mag – en moet – je dat allemaal zelf bedenken.” Die vrijheid is heerlijk én spannend, erkent Megens. “Mazda was altijd zo’n 70 procent van onze business. We blijven wel officieel Mazda Service Partner en blijven ook nieuw verkopen, maar de banden vanuit de importeur naar de nieuwverkoop zijn doorgesneden. Ik verwacht dat we zo’n kwart minder nieuwe Mazda’s verkopen. En dat blijft toch omzet.” Ja, daar ligt hij wel eens wakker van. “Hoe gaan we die daling opvangen, zodat er voor alle medewerkers genoeg brood op de plank blijft? Hoe laten we nieuwe klanten, ook met oudere auto’s, ontdekken dat wij ze eerlijk en op maat helpen? Betaalbaar, desnoods met gebruikte onderdelen? We gaan veel aan promotie doen. Online met een betere website en afspraakplanner. Offline met advertenties. En met beloningsacties voor klanten die nieuwe klanten aanbrengen. Een dinerbon, korting op een onderhoudsbeurt – zulke dingen. Dat bepalen we helemaal zelf.”

Toon Megens (49) houdt van techniek. Dat zat er al jong in bij de zoon van een garagehouder. “Ik was pas acht, negen, maar als er een nieuw apparaat in huis kwam, van broodrooster tot boormachine, schroefde ik ‘t open. Bij alles wilde ik weten hoe het werkte.” Hoewel Toon de IVA deed, was instappen in de zaak van zijn vader niet vanzelfsprekend. Maar soms maakt het leven de keuzes voor je: Megens senior kreeg hartproblemen en opeens moest Toon besluiten of hij het bedrijf wilde overnemen. Zo geschiedde. Vervolgens maakte Toon de hoogtijdagen van Mazda mee, toen het per jaar dik 33 duizend auto’s verkocht, maar ook de krimp daarna. Net nu het herstel inzet, scheiden de wegen. De mededeling dat het dealercontract niet zou worden verlengd, kwam hard aan maar kwam niet onverwacht. “Toen Mazda vanaf 2011 een nieuwe koers inzette, gingen ze steeds meer sturen op klantbehandeling. De techniek, ook hun prachtige Skyactiv-techniek, kreeg minder aandacht. Ze wilden ons naar de hogere hotelschool sturen om te leren hoe je klanten moet ontvangen, en op barista-cursus om onze klanten goede koffie te kunnen geven. Dat is niet mijn stijl. Bij ons gaat het om de auto en de techniek. Dáár zit onze toegevoegde waarde. Niet in een glimmend koffiezetapparaat.”

Een rouwproces

Anderhalf jaar had Megens de tijd om te wennen. “Een rouwproces”, noemt hij het zelf. Met advies van Sjoerd Schipaanboord van creatief adviesbureau Commandos vond hij zichzelf opnieuw uit. “We besloten op eigen benen verder te gaan. Een grote stap. Dan merk je pas hoezeer je al die jaren aan de hand van de importeur hebt gelopen. Die bepaalde de targets, gaf richting en houvast. Nu mag – en moet – je dat allemaal zelf bedenken.” Die vrijheid is heerlijk én spannend, erkent Megens. “Mazda was altijd zo’n 70 procent van onze business. We blijven wel officieel Mazda Service Partner en blijven ook nieuw verkopen, maar de banden vanuit de importeur naar de nieuwverkoop zijn doorgesneden. Ik verwacht dat we zo’n kwart minder nieuwe Mazda’s verkopen. En dat blijft toch omzet.” Ja, daar ligt hij wel eens wakker van. “Hoe gaan we die daling opvangen, zodat er voor alle medewerkers genoeg brood op de plank blijft? Hoe laten we nieuwe klanten, ook met oudere auto’s, ontdekken dat wij ze eerlijk en op maat helpen? Betaalbaar, desnoods met gebruikte onderdelen? We gaan veel aan promotie doen. Online met een betere website en afspraakplanner. Offline met advertenties. En met beloningsacties voor klanten die nieuwe klanten aanbrengen. Een dinerbon, korting op een onderhoudsbeurt – zulke dingen. Dat bepalen we helemaal zelf.”