Toch wil ik kwijt dat volgens mij de INSPIRATION DAY van vorige week, georganiseerd door dit blad, wel eens een instituut kan worden. Zowel de formule – sprekers van buiten de branche – als de presentatie van Evenblij en Dijstra, waren ijzersterk. Leuk ook om de dresscode van de nieuwe lichting managers te zien. Blauw pak, zonder stropdas, met sneakers. Liefst met een dikke witte zool. Het voordeel van de inspiration day formule is dat je je hersens tijdens de presentaties heen en weer kunt laten gooien. Je hoort stellingen die als “waar” gepresenteerd worden, maar waarvan je voelt dat er iets niet klopt. De voorganger op het podium verkondigt zijn geloof, maar je blijft hangen als Agnost. Je zegt geen ja, je aarzelt bij nee. En intussen kunnen je gedachten afglijden naar de dilemma’s waar je zelf voor staat.

We denken dat we een zelfrijdende auto willen.

Waar ligt de grens van Uber? Volgens meneer Uber op het podium ver voorbij het particuliere autobezit. Je koopt straks toch geen eigen auto meer? Je wilt het gebruik. Die stelling intrigeert. Wordt ook steeds gebruikt bij het concept van deelauto’s. Klopt voor geen meter. Ik heb zelf ook nog een stelling aan deze dag overgehouden. Er is nog een veel te groot verschil tussen wat we willen en wat we kunnen. We denken dat we een zelfrijdende auto willen, maar dat willen we helemaal niet. Wat we willen is een voertuig dat snapt dat ik naar de locatie wil waar ik aan denk. Dat wegrijdt zodra ik instap, mij er via een normale route veilig heenbrengt zonder dat ik iets hoef te doen en stopt als ik er ben. En alle keuzes maakt die ik zelf ook gemaakt zou hebben of beter. Door een computer met een bewustzijn, emotie en een wil. Mijn wil. Vergeleken met de huidige beste techniek hebben we nog geen 1% afgelegd naar dat doel. Alles dat minder kan is niet wat we willen. Lost een probleem op dat er niet is.

Hans Adriani, Dealer bd. hans@dsolution.eu

Toch wil ik kwijt dat volgens mij de INSPIRATION DAY van vorige week, georganiseerd door dit blad, wel eens een instituut kan worden. Zowel de formule – sprekers van buiten de branche – als de presentatie van Evenblij en Dijstra, waren ijzersterk. Leuk ook om de dresscode van de nieuwe lichting managers te zien. Blauw pak, zonder stropdas, met sneakers. Liefst met een dikke witte zool. Het voordeel van de inspiration day formule is dat je je hersens tijdens de presentaties heen en weer kunt laten gooien. Je hoort stellingen die als “waar” gepresenteerd worden, maar waarvan je voelt dat er iets niet klopt. De voorganger op het podium verkondigt zijn geloof, maar je blijft hangen als Agnost. Je zegt geen ja, je aarzelt bij nee. En intussen kunnen je gedachten afglijden naar de dilemma’s waar je zelf voor staat.

We denken dat we een zelfrijdende auto willen.

Waar ligt de grens van Uber? Volgens meneer Uber op het podium ver voorbij het particuliere autobezit. Je koopt straks toch geen eigen auto meer? Je wilt het gebruik. Die stelling intrigeert. Wordt ook steeds gebruikt bij het concept van deelauto’s. Klopt voor geen meter. Ik heb zelf ook nog een stelling aan deze dag overgehouden. Er is nog een veel te groot verschil tussen wat we willen en wat we kunnen. We denken dat we een zelfrijdende auto willen, maar dat willen we helemaal niet. Wat we willen is een voertuig dat snapt dat ik naar de locatie wil waar ik aan denk. Dat wegrijdt zodra ik instap, mij er via een normale route veilig heenbrengt zonder dat ik iets hoef te doen en stopt als ik er ben. En alle keuzes maakt die ik zelf ook gemaakt zou hebben of beter. Door een computer met een bewustzijn, emotie en een wil. Mijn wil. Vergeleken met de huidige beste techniek hebben we nog geen 1% afgelegd naar dat doel. Alles dat minder kan is niet wat we willen. Lost een probleem op dat er niet is.

Hans Adriani, Dealer bd. hans@dsolution.eu