Deze markt is op dit moment goed voor 20 procent van de wereldeconomie en het verwachte groeipotentieel voor de komende jaren ligt in China aanzienlijk hoger dan in de EU of de VS. Een prima ontwikkeling zo lijkt, want daarmede zijn volume- en winstrisico’s gespreid over meerdere markten. De keerzijde is echter dat alle succesvolle autoproducenten sterk afhankelijk zijn geworden van China. Dat geldt niet alleen voor de auto-industrie, maar voor heel veel sectoren, zoals transport, elektronica, halffabricaten en food. Oftewel: de gehele wereldeconomie is op de één of andere manier sterk verbonden aan het wel en wee in China.

Tel daar de almaar verder en vaker reizende consumenten bij op en het is niet moeilijk de impact in te schatten van de uitbraak van een antibioticaresistent virus zoals dat bekend werd gemaakt op 30 december 2019 in Wuhan. De volgende dag al deelden de Chinezen de genetische code van het virus met de medische wereld. De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) vraagt zich af hoe betrouwbaar de statistieken van de Chinese autoriteiten over het coronavirus zijn.

Bij een virus overlijden de zwakken als eerst

Terecht, zo blijkt, want eind januari duikt het coronavirus op in alle uithoeken van China en al snel in andere delen van de wereld – waaronder Europa.

Heel Wuhan gaat in quarantaine, vliegverkeer van en naar China wordt praktisch onmogelijk gemaakt en bedrijven sluiten fabrieken om verdere verspreiding van het virus te voorkomen. Inmiddels heeft de WHO groot alarm geslagen, iets wat ze pas vijf keer eerder deed. Achteraf overigens niet altijd terecht. Het is te hopen dat dit virus snel onder controle is, maar in economisch perspectief is het leed al geschied. De financiële wereld kijkt met argwaan naar de winstwaarschuwingen die multinationals met grote belangen in China, zoals Ikea, Starbucks, Apple en Volkswagen AG, hebben afgegeven. Bij een virus overlijden ouderen en zwakkeren als eerst. De parallel met de autobranche is evident. Het coronavirus kan voor de zwakken in autobranche zo maar het laatste zetje zijn. Doemdenkend kan het coronavirus de inleiding zijn voor een mondiale crisis.

Deze markt is op dit moment goed voor 20 procent van de wereldeconomie en het verwachte groeipotentieel voor de komende jaren ligt in China aanzienlijk hoger dan in de EU of de VS. Een prima ontwikkeling zo lijkt, want daarmede zijn volume- en winstrisico’s gespreid over meerdere markten. De keerzijde is echter dat alle succesvolle autoproducenten sterk afhankelijk zijn geworden van China. Dat geldt niet alleen voor de auto-industrie, maar voor heel veel sectoren, zoals transport, elektronica, halffabricaten en food. Oftewel: de gehele wereldeconomie is op de één of andere manier sterk verbonden aan het wel en wee in China.

Tel daar de almaar verder en vaker reizende consumenten bij op en het is niet moeilijk de impact in te schatten van de uitbraak van een antibioticaresistent virus zoals dat bekend werd gemaakt op 30 december 2019 in Wuhan. De volgende dag al deelden de Chinezen de genetische code van het virus met de medische wereld. De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) vraagt zich af hoe betrouwbaar de statistieken van de Chinese autoriteiten over het coronavirus zijn.

Bij een virus overlijden de zwakken als eerst

Terecht, zo blijkt, want eind januari duikt het coronavirus op in alle uithoeken van China en al snel in andere delen van de wereld – waaronder Europa.

Heel Wuhan gaat in quarantaine, vliegverkeer van en naar China wordt praktisch onmogelijk gemaakt en bedrijven sluiten fabrieken om verdere verspreiding van het virus te voorkomen. Inmiddels heeft de WHO groot alarm geslagen, iets wat ze pas vijf keer eerder deed. Achteraf overigens niet altijd terecht. Het is te hopen dat dit virus snel onder controle is, maar in economisch perspectief is het leed al geschied. De financiële wereld kijkt met argwaan naar de winstwaarschuwingen die multinationals met grote belangen in China, zoals Ikea, Starbucks, Apple en Volkswagen AG, hebben afgegeven. Bij een virus overlijden ouderen en zwakkeren als eerst. De parallel met de autobranche is evident. Het coronavirus kan voor de zwakken in autobranche zo maar het laatste zetje zijn. Doemdenkend kan het coronavirus de inleiding zijn voor een mondiale crisis.