Advocaat-Generaal vraagt om rechtszaalverbod voor bpm-jurist Joost Verhoeven
Advocaat-Generaal (AG) Peter Wattel heeft de Hoge Raad verzocht om jurist Joost Verhoeven, die veel bpm-zaken voert, voorlopig te weigeren in een rechtszaal. Wattel schrijft dit in een advies aan de Raad. De zaak is voorgelegd door de rechtbank Gelderland. Volgens deze rechtbank gaat Verhoeven zich regelmatig te buiten aan scheldpartijen en intimidaties. De rechtbank heeft daarom aan de Hoge Raad de prejudiciële vraag gesteld of Verhoeven voor drie jaar kan worden geweigerd wegens beledigende, smadelijke en bedreigende taal in de processtukken. Wattel, die als AG de Hoge Raad adviseert, schrijft dat Verhoeven voor een half jaar moet worden geweigerd en als dat niet leidt tot ‘verbeterd gedrag’ moet die periode verlengd worden tot drie jaar.
Mijn conclusie is en blijft dat de mensenrechten in Nederland massaal en tot op het bot geschonden worden door de Nederlandse overheid.
Verhoeven, dga van juridisch dienstverlener Netcar, is rechtsbijstandsverlener en gespecialiseerd in de bpm. Hij ligt al jaren in de clinch met zowel Belastingdienst als rechters. Verhoeven werkt op basis van no cure no pay, naar eigen zeggen zodat ook kleinere geschillen voorgelegd kunnen worden aan een rechter. Verhoeven is zonder meer een van de grootste dienstverleners en heeft naar eigen zeggen voor meer dan vijfduizend voertuigen gerechtelijke geschillen lopen, voornamelijk over de hoogte van de rest-bpm bij importauto’s. Het verdienmodel van Verhoeven bestaat uit de vergoedingen van zijn bemoeienissen bij gewonnen zaken.
Crimineel
Verhoeven roept al jaren dat hij weinig fiducie heeft in de wetgevende (Kamer), heffende (Belastingdienst) en de rechtsprekende macht in Nederland. Hij vindt Hoge Raad-president Maarten Feteris “een crimineel” en betitelde een procesgemachtigde van de Belastingdienst als een “clown, geboren loser, charlatan en kennelijke boef”. Ook noemde hij meerdere gerechtshoven “georganiseerde misdaadorganisaties met maffiose trekken”. In een reactie aan Automotive noemt hij AG Peter Wattel “een zielig mannetje, onderdeel van een intens criminele organisatie, de Hoge Raad der Nederlanden”. Hij vindt dat de (Europese) Unierechter in deze zaak uitspraak zou moeten doen en niet de Hoge Raad.
Strafbank
In de afgelopen jaren botste Verhoeven al enkele keren hard met zowel Belastingdienst als rechters. In 2018 werd hij door zijn taalgebruik door de Belastingdienst op de strafbank gezet en werd hij voor drie maanden geschorst als gemachtigde. In 2019 werd hij wederom geschorst, voor 6 maanden. Tegen deze schorsing lopen inmiddels meer dan 100 zaken bij de Raad van State.
De rechtbank Gelderland heeft nu aan de Hoge Raad duidelijkheid gevraagd of de Algemene Wet Bestuursrecht de mogelijkheid geeft om een gemachtigde voor een bepaalde periode te weigeren. De AG, de belangrijkste adviseur van de Hoge Raad, schrijft dat dit kan en eerder ook is gebeurd. Volgens de AG moeten rechtspraakpersoneel, de procesorde, rechtspraak en rechtstaat beschermd worden tegen een “saboterende, bedreigende, beledigende, belasterende en gemeenschapsgeld verbrandende” gemachtigde. De AG stelt zelfs dat de uitingen van Verhoeven strafbaar zijn.
Geweigerd
In de tussentijd wordt Verhoeven door alle rechtbanken en gerechtshoven geweigerd, op basis van de uitkomst van een tussenuitspraak. Ook hier is Verhoeven het niet mee eens. “Anders dan in het civiele recht, is in het bestuursrecht niet opgenomen dat een beslissing bij tussenuitspraak kan worden genomen”, stelt Verhoeven. “In de algemene wet bestuursrecht bestaat geen mogelijkheid voor een tussenuitspraak en dus ontbreekt de wettelijke grondslag.”
Als het recht niet, in enorme mate, geschonden zou worden, had ik eenvoudigweg geen verdienmodel.
Verhoeven beroept zich er verder op dat hij Belgisch staatsburger is, waardoor de Hoge Raad onbevoegd zou zijn om te oordelen over deze kwestie. “De rechtbank Gelderland stelt terecht dat ook gekeken moet worden naar de mogelijkheid van de weigering in Unierechtelijk perspectief en acht geslagen moet worden op fundamentele mensenrechten.”
Verhoeven stelt dat de AG hem uitsluitend het zwijgen wil opleggen, mede om voormelde redenen en er geen wettelijke grond is om hem de toegang tot de rechtszaal te ontzeggen. Hij stelt dan ook door te procederen tot het Hof van Justitie in Luxemburg en/of het Europees Hof voor de Rechten van de Mens. Den Haag wil het enorm aantal bpm-zaken tegengaan door onder meer de RDW een grotere rol te geven.
Over zijn business maakt hij zich geen zorgen. “Ik heb klanten genoeg, zo veel dat ik in beginsel al tijden geen nieuwe klanten meer aanneem. Mijn grote klanten steunen mij nadrukkelijk. Wat anderen van mij vinden, binnen en buiten de branche, kan mij niks schelen.”
Verdienmodel
Verhoeven stelt ten slotte dat de claim van zowel de AG als van meerdere staatssecretarissen van Justitie dat hij alleen kleine zaken doet om proceskosten te verdienen, nergens op slaat. “Ik heb zaken lopen van meer dan 200 duizend euro. Ik noem het vooral stemmingmakerij met als doel de toegang tot de rechter, een zeer fundamenteel mensenrecht, te beperken.” Verhoeven stelt dat hij alleen geld kan verdienen als het recht (kennelijk) geschonden is en een zaak gegrond wordt verklaard. “Als de wetgever en de heffende autoriteit ervoor zou zorgen dat het recht niet, in enorme mate, geschonden zou worden, had ik eenvoudigweg geen verdienmodel en zou ik er razendsnel mee stoppen, aangezien het hebben van een bedrijf niet geringe kosten met zich meebrengt. Mijn conclusie is en blijft dat de mensenrechten in Nederland massaal en tot op het bot geschonden worden door de Nederlandse overheid.”
Het is onbekend wanneer de Hoge Raad zijn advies uitbrengt.
