“De vriendelijke receptionist heeft de koffie klaar en neemt de rekening van 750 gulden (voor een uitgebreide servicebeurt) door met meneer Jansen, die even later, zeer tevreden, elektronisch met zijn creditcard betaalt”, schreef Autokompas – de voorloper van Automotive Werkplaats – in 1996 over de werkplaats van 2005. Auto’s hebben in 2005 nog steeds een stuur, vier wielen, een verbrandingsmotor en een uitlaat, schreven we. Om vervolgens een indrukwekkende lijst aan elektrische accessoires op te sommen die in veel gevallen anno nu inderdaad tot de standaarduitrusting van vrijwel iedere auto behoren. Vierwielbesturing wordt daarbij ook genoemd, maar is tot op heden nog niet echt doorgebroken.  Wellicht brengt Renault daar in de komende jaren verandering in met de nieuwe Espace en Talisman. Ook faxapparatuur in de auto is geen succes gebleken. Elektronische bandenspanningscontrole en wegenkaarten hebben wel hun weg naar de auto gevonden. Net als de on-boardcomputer met zelfdiagnose. “Het controleren en bijstellen van al deze elektronische apparatuur neemt in 2005 85 procent van de werkzaamheden in beslag.”

De klant haalt zelf de floppy onder de motorkap vandaan.

Jansen verscheen in de garage van de toekomst zonder afspraak, want klaar terwijl u wacht is het concept van 2005, wisten wij al in 1996. “Terwijl de auto bij de receptie over de teststraat rolde, kwamen de eerste testresultaten op het beeldscherm van de receptionist. De klant haalt zelf de floppy onder de motorkap vandaan en deze wordt bij de receptie ingelezen.” Het computersysteem van de garagist, stelt op basis van deze data een werkorder en -instructies samen die op het beeldscherm bij de werkplek van de monteur worden getoond. Vooral het laatste ging er vanuit dat monteurs in de toekomst alleen nog de instructies van de computer hoefden te volgen. Inmiddels is duidelijk dat een foutcode niet alle gebreken van een auto prijsgeeft en een technische onderlegde monteur die weet waar hij mee bezig is, net als in 1996 onmisbaar blijkt. 

“De vriendelijke receptionist heeft de koffie klaar en neemt de rekening van 750 gulden (voor een uitgebreide servicebeurt) door met meneer Jansen, die even later, zeer tevreden, elektronisch met zijn creditcard betaalt”, schreef Autokompas – de voorloper van Automotive Werkplaats – in 1996 over de werkplaats van 2005. Auto’s hebben in 2005 nog steeds een stuur, vier wielen, een verbrandingsmotor en een uitlaat, schreven we. Om vervolgens een indrukwekkende lijst aan elektrische accessoires op te sommen die in veel gevallen anno nu inderdaad tot de standaarduitrusting van vrijwel iedere auto behoren. Vierwielbesturing wordt daarbij ook genoemd, maar is tot op heden nog niet echt doorgebroken.  Wellicht brengt Renault daar in de komende jaren verandering in met de nieuwe Espace en Talisman. Ook faxapparatuur in de auto is geen succes gebleken. Elektronische bandenspanningscontrole en wegenkaarten hebben wel hun weg naar de auto gevonden. Net als de on-boardcomputer met zelfdiagnose. “Het controleren en bijstellen van al deze elektronische apparatuur neemt in 2005 85 procent van de werkzaamheden in beslag.”

De klant haalt zelf de floppy onder de motorkap vandaan.

Jansen verscheen in de garage van de toekomst zonder afspraak, want klaar terwijl u wacht is het concept van 2005, wisten wij al in 1996. “Terwijl de auto bij de receptie over de teststraat rolde, kwamen de eerste testresultaten op het beeldscherm van de receptionist. De klant haalt zelf de floppy onder de motorkap vandaan en deze wordt bij de receptie ingelezen.” Het computersysteem van de garagist, stelt op basis van deze data een werkorder en -instructies samen die op het beeldscherm bij de werkplek van de monteur worden getoond. Vooral het laatste ging er vanuit dat monteurs in de toekomst alleen nog de instructies van de computer hoefden te volgen. Inmiddels is duidelijk dat een foutcode niet alle gebreken van een auto prijsgeeft en een technische onderlegde monteur die weet waar hij mee bezig is, net als in 1996 onmisbaar blijkt.