Ik werkte al een tijd voor Automotive en werd in 2013 hoofdredacteur. De toen doorgevoerde restyling viel niet meteen bij iedereen in goede aarde. Het duurde echter niet lang voordat Arjen, de voormalig BMW-Nederlanddirecteur die zich graag bedient van oneliners, tot inkeer kwam. ‘In der beschränkung zeigt sich der meister, zie ik nu. Hoe meer woorden, hoe minder je te zeggen hebt.’

We prijzen ons als redactie gelukkig met onze columnisten, waarvan het werk van Arjen, Paul de Vries en Hans Adriani ook in het magazine is te vinden. De eerste twee zijn in stijl meer commentatoren, Adriani is een columnist in de traditionele, stilistische zin. Met alle drie met een duidelijke mening. Die voer zijn voor discussie en ook niet per se de mening van de redactie zijn. Maar we zullen hun bijdragen nooit censureren. Ik meen dat Hans daar deze keer toch een beetje bang voor was. Hij zet vraagtekens bij het coronabeleid en vindt dat de regering niet kan bepalen wat wel en geen essentiële winkel is. En vreest dat Fieldlabs bepalen waar we wel en niet heen mogen. Ik begrijp zijn vrees wel. Ik zie ook dat veel media niet al te kritisch zijn over het overheidsbeleid. Vrezen ze wellicht dan mede verantwoordelijk te zijn voor bagatellisering van het virus? Media moeten ruimte durven bieden aan tegengeluiden. Dat is iets anders dan onwaarheden verkondigen. Het enige keurslijf dat Hans mee kreeg, is dat hij zijn relaas in minder dan 400 woorden moest schrijven.

Met die ‘beschränkung’ kon hij weer prima uit de voeten.

Ik werkte al een tijd voor Automotive en werd in 2013 hoofdredacteur. De toen doorgevoerde restyling viel niet meteen bij iedereen in goede aarde. Het duurde echter niet lang voordat Arjen, de voormalig BMW-Nederlanddirecteur die zich graag bedient van oneliners, tot inkeer kwam. ‘In der beschränkung zeigt sich der meister, zie ik nu. Hoe meer woorden, hoe minder je te zeggen hebt.’

We prijzen ons als redactie gelukkig met onze columnisten, waarvan het werk van Arjen, Paul de Vries en Hans Adriani ook in het magazine is te vinden. De eerste twee zijn in stijl meer commentatoren, Adriani is een columnist in de traditionele, stilistische zin. Met alle drie met een duidelijke mening. Die voer zijn voor discussie en ook niet per se de mening van de redactie zijn. Maar we zullen hun bijdragen nooit censureren. Ik meen dat Hans daar deze keer toch een beetje bang voor was. Hij zet vraagtekens bij het coronabeleid en vindt dat de regering niet kan bepalen wat wel en geen essentiële winkel is. En vreest dat Fieldlabs bepalen waar we wel en niet heen mogen. Ik begrijp zijn vrees wel. Ik zie ook dat veel media niet al te kritisch zijn over het overheidsbeleid. Vrezen ze wellicht dan mede verantwoordelijk te zijn voor bagatellisering van het virus? Media moeten ruimte durven bieden aan tegengeluiden. Dat is iets anders dan onwaarheden verkondigen. Het enige keurslijf dat Hans mee kreeg, is dat hij zijn relaas in minder dan 400 woorden moest schrijven.

Met die ‘beschränkung’ kon hij weer prima uit de voeten.