De door veel automotive vastgoedbezitters verwachte – en gevreesde – stijging van de leegstand in de autobranche zet niet door. Begin 2014 stonden er ongeveer 700 panden te koop of te huur, goed voor bijna 850 duizend vierkante meter. Door het faillissement van Koops Furness (dat meer dan 50 vestigingen had, waarvan ongeveer 40 in eigen bezit) en de snelle inkrimping van dealernetwerken, het aantal dealervestigingen daalde in de afgelopen twee jaar met 13 procent naar 2.100) was de verwachting dat de leegstand nog verder zou stijgen. Voormalige Ford- en Fiatdealer en vastgoedeigenaar Johan van de Ven ziet dat de markt opkrabbelt. Hij heeft met zijn broer Walter een aantal panden in Midden-Brabant, waaronder het duurste leegstaande auto-pand (vraagprijs: 1,85 miljoen euro) in Waalwijk. “Daarvoor staan bezichtigingen gepland. Dus dat is positief, want het is een tijd erg rustig geweest”, aldus Van de Ven. Van de Ven verkocht zijn bedrijven al jaren geleden aan de Tigchelaar Groep. “De leegstaande panden in Waalwijk en Oirschot proberen we sindsdien te verhuren of te verkopen, maar dat is een moeizaam proces. Pas in de laatste tijd zien we de vraag weer toenemen. Zo hebben we ons pand in Oisterwijk verkocht, in Tilburg zijn we vergevorderd en in Waalwijk komt de interesse ook weer op.”

Langlopende trajecten

Vastgoedbezitters in de autobranche worden pas sinds 2009 geconfronteerd met leegstand. Eerst werd nog gedacht dat het een tijdelijk fenomeen betrof, maar het probleem werd steeds groter. Naarmate de leegstand verder opliep moest er toch gezocht worden naar invulling voor het eigen pand. Autopanden zijn vaak (veelal op wens van importeurs) gesitueerd op A-locaties. De vraag naar de panden was er daarom wel, alleen was het bestemmingsplan vaak het probleem. “Wij willen een deel van een pand verhuren aan een fietsenmaker. Maar daarvoor moet het bestemmingsplan gewijzigd worden (fietsretailers mogen zich daar niet vestigen) en dat proces duurt lang. Terwijl het verschil in activiteit helemaal niet groot is”, zegt Van de Ven. Maar inmiddels zijn steeds meer bestemmingsplanwijzigingen doorgevoerd en wordt pand voor pand een nieuwe bestemming gevonden. Daardoor verdwijnen er panden van de lijst. Voorbeeld: In het voormalige dealerpand van Preuninger in Delft is sinds januari een Albert Heijn gevestigd.

Dealers

Bij brancheorganisatie Bovag zien ze ook in dat de snelle afbouw van dealernetwerken tot oplopende leegstand kan leiden. Toch zegt het verdwijnen van de salespunten niet direct iets over het aantal vestigingen dat in deze periode is gesloten, want veel vestigingen krijgen een andere invulling. Zo worden veel salesdealers nu erkend reparateur, wat het groeiende aantal aftersalesvestigingen verklaart: van 750 begin 2014 naar 820 nu. Toch is het maar de vraag of deze panden op termijn niet ook leeg komen te staan. Bij Bovag wordt momenteel dan ook gewerkt aan een vastgoedvisie. “Ook wij zien dat alles draait om het bestemmingsplan”, zegt innovatiemanager Hans Bresser. “Dus we zijn in gesprek met alle stakeholders, zoals overheden, financiers, importeurs, vastgoedbezitters en uiteraard onze leden. Met een nieuwe visie kunnen we een actieve lobby voeren bij lokale overheden. Voor gemeenten is vastgoed een ingewikkeld vraagstuk, omdat er veel concurrerende belangen zijn.” Bovag richt zich bij de belangenbehartiging specifiek op de eigen leden, terwijl veel oud-leden de vastgoedverhuurders zijn. “De belangen kunnen best wel eens tegenstrijdig zijn – een Bovag-lid kan zowel huurder als verhuurder zijn – maar daar zijn we heel transparant in.” Van de Ven is blij als hij zijn panden verhuurd of verkocht heeft. “Ook al hebben we daarbij grote afschrijvingen moeten doen (tot 25 procent op de waarde, red). Maar van leegstand word je echt ziek.” Hem zien ze waarschijnlijk niet meer terug in de markt van automotive vastgoed. “We zijn ons nu aan het oriënteren op woningbouw. Daar is ook in de toekomst nog vraag naar, terwijl je in de autobranche altijd weer afhankelijk bent van grillige importeurs en banken.”

‘Ik wil niet afhankelijk zijn van de grillen van importeurs.’

DIT ZIJN DE DUURSTE PER PROVINCIE

De door veel automotive vastgoedbezitters verwachte – en gevreesde – stijging van de leegstand in de autobranche zet niet door. Begin 2014 stonden er ongeveer 700 panden te koop of te huur, goed voor bijna 850 duizend vierkante meter. Door het faillissement van Koops Furness (dat meer dan 50 vestigingen had, waarvan ongeveer 40 in eigen bezit) en de snelle inkrimping van dealernetwerken, het aantal dealervestigingen daalde in de afgelopen twee jaar met 13 procent naar 2.100) was de verwachting dat de leegstand nog verder zou stijgen. Voormalige Ford- en Fiatdealer en vastgoedeigenaar Johan van de Ven ziet dat de markt opkrabbelt. Hij heeft met zijn broer Walter een aantal panden in Midden-Brabant, waaronder het duurste leegstaande auto-pand (vraagprijs: 1,85 miljoen euro) in Waalwijk. “Daarvoor staan bezichtigingen gepland. Dus dat is positief, want het is een tijd erg rustig geweest”, aldus Van de Ven. Van de Ven verkocht zijn bedrijven al jaren geleden aan de Tigchelaar Groep. “De leegstaande panden in Waalwijk en Oirschot proberen we sindsdien te verhuren of te verkopen, maar dat is een moeizaam proces. Pas in de laatste tijd zien we de vraag weer toenemen. Zo hebben we ons pand in Oisterwijk verkocht, in Tilburg zijn we vergevorderd en in Waalwijk komt de interesse ook weer op.”

Langlopende trajecten

Vastgoedbezitters in de autobranche worden pas sinds 2009 geconfronteerd met leegstand. Eerst werd nog gedacht dat het een tijdelijk fenomeen betrof, maar het probleem werd steeds groter. Naarmate de leegstand verder opliep moest er toch gezocht worden naar invulling voor het eigen pand. Autopanden zijn vaak (veelal op wens van importeurs) gesitueerd op A-locaties. De vraag naar de panden was er daarom wel, alleen was het bestemmingsplan vaak het probleem. “Wij willen een deel van een pand verhuren aan een fietsenmaker. Maar daarvoor moet het bestemmingsplan gewijzigd worden (fietsretailers mogen zich daar niet vestigen) en dat proces duurt lang. Terwijl het verschil in activiteit helemaal niet groot is”, zegt Van de Ven. Maar inmiddels zijn steeds meer bestemmingsplanwijzigingen doorgevoerd en wordt pand voor pand een nieuwe bestemming gevonden. Daardoor verdwijnen er panden van de lijst. Voorbeeld: In het voormalige dealerpand van Preuninger in Delft is sinds januari een Albert Heijn gevestigd.

Dealers

Bij brancheorganisatie Bovag zien ze ook in dat de snelle afbouw van dealernetwerken tot oplopende leegstand kan leiden. Toch zegt het verdwijnen van de salespunten niet direct iets over het aantal vestigingen dat in deze periode is gesloten, want veel vestigingen krijgen een andere invulling. Zo worden veel salesdealers nu erkend reparateur, wat het groeiende aantal aftersalesvestigingen verklaart: van 750 begin 2014 naar 820 nu. Toch is het maar de vraag of deze panden op termijn niet ook leeg komen te staan. Bij Bovag wordt momenteel dan ook gewerkt aan een vastgoedvisie. “Ook wij zien dat alles draait om het bestemmingsplan”, zegt innovatiemanager Hans Bresser. “Dus we zijn in gesprek met alle stakeholders, zoals overheden, financiers, importeurs, vastgoedbezitters en uiteraard onze leden. Met een nieuwe visie kunnen we een actieve lobby voeren bij lokale overheden. Voor gemeenten is vastgoed een ingewikkeld vraagstuk, omdat er veel concurrerende belangen zijn.” Bovag richt zich bij de belangenbehartiging specifiek op de eigen leden, terwijl veel oud-leden de vastgoedverhuurders zijn. “De belangen kunnen best wel eens tegenstrijdig zijn – een Bovag-lid kan zowel huurder als verhuurder zijn – maar daar zijn we heel transparant in.” Van de Ven is blij als hij zijn panden verhuurd of verkocht heeft. “Ook al hebben we daarbij grote afschrijvingen moeten doen (tot 25 procent op de waarde, red). Maar van leegstand word je echt ziek.” Hem zien ze waarschijnlijk niet meer terug in de markt van automotive vastgoed. “We zijn ons nu aan het oriënteren op woningbouw. Daar is ook in de toekomst nog vraag naar, terwijl je in de autobranche altijd weer afhankelijk bent van grillige importeurs en banken.”

‘Ik wil niet afhankelijk zijn van de grillen van importeurs.’

DIT ZIJN DE DUURSTE PER PROVINCIE