Peeters woont samen in Amsterdam en heeft een tweeling van twee jaar oud.

Een jonge tweeling, dat lijkt me hard werken. Is het huis wel eens te klein?

Het zijn ook nog eens jongens en ze zijn echt bezig hun territorium af te bakenen. Soms lijkt het bijna oorlog. Maar we wonen in een dubbele benedenwoning in Oud-West – een heel leuk wijkje trouwens – met een tuin. Dus als ze moeten uitrazen, kunnen ze gewoon naar buiten. Ik vind het geweldig.

Gaat al uw tijd op aan uw werk en de kinderen?

Nou, gelukkig heb ik weinig slaap nodig, want ik heb veel te doen. Ik ben een geschiedenisfanaat, ik geef daar ook les in. Avondcollege in Amsterdam als invaller wanneer een vaste docent ziek is. Verder vind ik astronomie heel interessant. Ik lees veel over deze onderwerpen en ik schrijf ook korte verhalen. Toen bijvoorbeeld laatst in het nieuws kwam dat er water was gevonden op Mars, inspireerde mij dat en was ik zo weer een nacht zoet.

U noemt zich geschiedenisfanaat. Is dat ook uw achtergrond?

Nee, ik was bang dat mijn hobby mijn werk zou worden en dat het dus niet meer mijn hobby zou zijn. Uiteindelijk heb ik voor bedrijfskunde gekozen, een goede keuze.

Wat vindt u interessant aan geschiedenis?

Ik verdiep me graag in historische leiders, zoals Julius Caesar, een echte homo universalis, ik bewonder dat. Ook Churchill vind ik een interessante leider: rechtlijnig, met een ferme set overtuigingen en altijd optimistisch. Ik houd van hun manier van in het leven staan: niet conformistisch. Ik kan me wel identificeren met dat tegendraadse, zo ben ik ook wel een beetje. Als iedereen rechtsaf slaat, vraag ik waarom we niet linksaf gaan.

En u schrijft ook zegt u, wat dan zoal?

In 2013, het geboortejaar van onze zoons, heb ik een kroniek geschreven over het jaar en over hoe ik dacht dat de wereld er over achttien jaar uit zou zien in technologisch, politiek en economisch opzicht. Ik heb het laten inbinden, zodat ik ze dat later als aandenken kan meegeven. Dan kunnen ze lezen hoe de wereld er nu uitziet en hoever ik er wel niet naast zat met mijn toekomstvisie.

Hoe verwacht u dat de wereld er dan uitziet?

Veel zal draaien om de vervanging van fossiele brandstoffen door alternatieven en dit zal veel spanningen en wellicht oorlogen opleveren. Dat zie je nu al in het Midden-Oosten. Die conflicten gaan primair niet over religie, maar over economie. Ik zie de toekomst echter zonnig in, van de meeste doemscenario's uit het verleden is nooit iets realiteit geworden.

Peeters woont samen in Amsterdam en heeft een tweeling van twee jaar oud.

Een jonge tweeling, dat lijkt me hard werken. Is het huis wel eens te klein?

Het zijn ook nog eens jongens en ze zijn echt bezig hun territorium af te bakenen. Soms lijkt het bijna oorlog. Maar we wonen in een dubbele benedenwoning in Oud-West – een heel leuk wijkje trouwens – met een tuin. Dus als ze moeten uitrazen, kunnen ze gewoon naar buiten. Ik vind het geweldig.

Gaat al uw tijd op aan uw werk en de kinderen?

Nou, gelukkig heb ik weinig slaap nodig, want ik heb veel te doen. Ik ben een geschiedenisfanaat, ik geef daar ook les in. Avondcollege in Amsterdam als invaller wanneer een vaste docent ziek is. Verder vind ik astronomie heel interessant. Ik lees veel over deze onderwerpen en ik schrijf ook korte verhalen. Toen bijvoorbeeld laatst in het nieuws kwam dat er water was gevonden op Mars, inspireerde mij dat en was ik zo weer een nacht zoet.

U noemt zich geschiedenisfanaat. Is dat ook uw achtergrond?

Nee, ik was bang dat mijn hobby mijn werk zou worden en dat het dus niet meer mijn hobby zou zijn. Uiteindelijk heb ik voor bedrijfskunde gekozen, een goede keuze.

Wat vindt u interessant aan geschiedenis?

Ik verdiep me graag in historische leiders, zoals Julius Caesar, een echte homo universalis, ik bewonder dat. Ook Churchill vind ik een interessante leider: rechtlijnig, met een ferme set overtuigingen en altijd optimistisch. Ik houd van hun manier van in het leven staan: niet conformistisch. Ik kan me wel identificeren met dat tegendraadse, zo ben ik ook wel een beetje. Als iedereen rechtsaf slaat, vraag ik waarom we niet linksaf gaan.

En u schrijft ook zegt u, wat dan zoal?

In 2013, het geboortejaar van onze zoons, heb ik een kroniek geschreven over het jaar en over hoe ik dacht dat de wereld er over achttien jaar uit zou zien in technologisch, politiek en economisch opzicht. Ik heb het laten inbinden, zodat ik ze dat later als aandenken kan meegeven. Dan kunnen ze lezen hoe de wereld er nu uitziet en hoever ik er wel niet naast zat met mijn toekomstvisie.

Hoe verwacht u dat de wereld er dan uitziet?

Veel zal draaien om de vervanging van fossiele brandstoffen door alternatieven en dit zal veel spanningen en wellicht oorlogen opleveren. Dat zie je nu al in het Midden-Oosten. Die conflicten gaan primair niet over religie, maar over economie. Ik zie de toekomst echter zonnig in, van de meeste doemscenario's uit het verleden is nooit iets realiteit geworden.