‘Onze kinderen zijn nu een soort van lokale bekendheden geworden.’

Wat waren uw eerste stappen in de autobranche?

Direct na de middelbare school was er alleen plek in het centrale onderdelenmagazijn van Mercedes-Benz. Daar kwamen alle onderdelen uit Duitsland binnen. Die inkomende goederen pakte ik uit en sorteerde ik. Maar ik had veel ambities en na een jaar was ik magazijnbeheerder. Ik begreep ook dat ik niet snel verder zou komen zonder scholing, dus ben ik daarnaast in de avonduren de Heao gaan doen.

Vele sales- en aftersalesfuncties later – bij Mercedes-Benz, maar vooral bij Peugeot – bent u voor PSA op het hoofdkantoor in Parijs aan de slag gegaan. Hoe hebben jullie die verhuizing als gezin aangepakt?

Ik ben in maart 2011 begonnen en de kinderen hebben dat schooljaar in Nederland afgemaakt. In augustus zijn mijn vrouw en kinderen verhuisd naar Frankrijk. Die eerste maanden heb ik veel heen-en-weer gereisd. We zijn net buiten Parijs gaan wonen, twintig kilometer van het PSA-hoofdkantoor, en de kinderen zijn daar naar een Franse school gegaan met een additioneel internationaal programma. Dat hield in dat ze het volledige Franse schoolprogramma volgden en daarnaast acht uur in de week een Nederlands programma.

Waren er veel cultuurverschillen waar jullie aan moesten wennen?

Behalve dat het schoolsysteem veel strenger en ouderwetser is dan bij ons, zijn er ook op zakelijk vlak cultuurverschillen. De duidelijkheid van Nederlanders wordt in Frankrijk gewaardeerd, maar tot op zekere hoogte. Wij Nederlanders zijn voor een Fransman soms té direct en dat wordt gezien als weinig respectvol. Je moet weten hoe en wanneer je iets zegt. Dat leer je daar vanzelf. Andersom worden Fransen vaak beschuldigd arrogant te zijn, maar dat is meestal een taalbarrière. Er zijn nog te veel Fransen die geen Engels kunnen. Zij zijn een trots volk en schamen zich in zo'n geval, hun reactie kan dan arrogant overkomen.

Heeft die taalbarrière u vaak in de weg gezeten?

Niet echt. Op het hoofdkantoor werken allerlei nationaliteiten. Dat is ook de bedoeling om de mondiale ambities van PSA te verwezenlijken. Er werken afgevaardigden van Rusland tot Spanje en Engeland. Het viel me op dat Frankrijk erg achterloopt in de wereld als het gaat om hervormingen. Het sociale verzekeringsstelsel en het schoolsysteem zijn redelijk ouderwets. De economie komt moeizaam op gang en de werkloosheidcijfers zijn hoog vergeleken met de rest van Europa. Er is nog veel bureaucratie en bijvoorbeeld het digitale loket is daar nog vrij onbekend. Aan de andere kant is er natuurlijk de aandacht voor regelmatig goed eten en drinken.

‘Onze kinderen zijn nu een soort van lokale bekendheden geworden.’

Wat waren uw eerste stappen in de autobranche?

Direct na de middelbare school was er alleen plek in het centrale onderdelenmagazijn van Mercedes-Benz. Daar kwamen alle onderdelen uit Duitsland binnen. Die inkomende goederen pakte ik uit en sorteerde ik. Maar ik had veel ambities en na een jaar was ik magazijnbeheerder. Ik begreep ook dat ik niet snel verder zou komen zonder scholing, dus ben ik daarnaast in de avonduren de Heao gaan doen.

Vele sales- en aftersalesfuncties later – bij Mercedes-Benz, maar vooral bij Peugeot – bent u voor PSA op het hoofdkantoor in Parijs aan de slag gegaan. Hoe hebben jullie die verhuizing als gezin aangepakt?

Ik ben in maart 2011 begonnen en de kinderen hebben dat schooljaar in Nederland afgemaakt. In augustus zijn mijn vrouw en kinderen verhuisd naar Frankrijk. Die eerste maanden heb ik veel heen-en-weer gereisd. We zijn net buiten Parijs gaan wonen, twintig kilometer van het PSA-hoofdkantoor, en de kinderen zijn daar naar een Franse school gegaan met een additioneel internationaal programma. Dat hield in dat ze het volledige Franse schoolprogramma volgden en daarnaast acht uur in de week een Nederlands programma.

Waren er veel cultuurverschillen waar jullie aan moesten wennen?

Behalve dat het schoolsysteem veel strenger en ouderwetser is dan bij ons, zijn er ook op zakelijk vlak cultuurverschillen. De duidelijkheid van Nederlanders wordt in Frankrijk gewaardeerd, maar tot op zekere hoogte. Wij Nederlanders zijn voor een Fransman soms té direct en dat wordt gezien als weinig respectvol. Je moet weten hoe en wanneer je iets zegt. Dat leer je daar vanzelf. Andersom worden Fransen vaak beschuldigd arrogant te zijn, maar dat is meestal een taalbarrière. Er zijn nog te veel Fransen die geen Engels kunnen. Zij zijn een trots volk en schamen zich in zo'n geval, hun reactie kan dan arrogant overkomen.

Heeft die taalbarrière u vaak in de weg gezeten?

Niet echt. Op het hoofdkantoor werken allerlei nationaliteiten. Dat is ook de bedoeling om de mondiale ambities van PSA te verwezenlijken. Er werken afgevaardigden van Rusland tot Spanje en Engeland. Het viel me op dat Frankrijk erg achterloopt in de wereld als het gaat om hervormingen. Het sociale verzekeringsstelsel en het schoolsysteem zijn redelijk ouderwets. De economie komt moeizaam op gang en de werkloosheidcijfers zijn hoog vergeleken met de rest van Europa. Er is nog veel bureaucratie en bijvoorbeeld het digitale loket is daar nog vrij onbekend. Aan de andere kant is er natuurlijk de aandacht voor regelmatig goed eten en drinken.