De Boer (Verzekeraarsverbond): autoverzekeringen te duur door belasting
Dit stelt Leo de Boer, directeur Schade en Algemene Beleidszaken van het Verbond van Verzekeraars in het FD. Tussen 2008 en 2013 is de assurantiebelasting op veel schadeverzekeringen door de fiscus verhoogd van 7 naar 21 procent van de premie. Nederlanders (particulieren en bedrijven) betalen daarmee jaarlijks bijna € 2,5 miljard aan assurantiebelasting, waarmee Nederland in de top drie van Europa staat.
De Boer stelt dat in de schadepremie die de automobilist betaalt, een grote component ‘schadeherstel’ zit. Als de verzekeraar die reparatie vervolgens afrekent betaalt hij ook nog eens 21 procent btw. Verzekeraars kunnen die btw niet geheel verrekenen. De effectieve belastingdruk van btw en assurantiebelasting loopt daardoor samen op tot ongeveer 30 procent.
Regreskosten
Ook regreskosten drukken op de stijgende premies. Bij de verschuiving van taken op het gebied van de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) van Rijk naar gemeenten, hebben gemeenten extra regresrecht gekregen: zij mogen kosten die zij maken verhalen op autoverzekeraars. Stel dat er een (tijdelijke) traplift moet komen voor een letselslachtoffer, dan kan de gemeente het bonnetje indienen bij de verzekeraar van de aansprakelijke partij. Inmiddels gaat jaarlijks zo’n € 200 miljoen van de totale letselschadelast van € 1,2 miljard naar regres, stelt De Boer. Dat zijn euro’s die iedere auto-eigenaar via de autopremie moet opbrengen.
De Boer concludeert in het FD dat de autoschadeverzekering is verworden tot een afwentelpolis: de staat vult er de schatkist mee, weer andere overheden en partijen hebben het recht gekregen om via de polis tal van kosten te herverdelen. Het is tijd om de (auto)schadeverzekering weer ‘gewoon’ een verzekering te laten zijn. En geen afwentelpolis om zorgkosten te verrekenen of de staatskas te vullen.
Premies zijn te laag
Het betoog van De Boer is extra wrang omdat het CED vorige maand berekende dat autoverzekeraars aan elke euro betaalde premie 9 cent tekort komen. Door de hevige concurrentiestrijd houden verzekeraars de premies zo laag mogelijk, om die vervolgens deels te zien weglekken naar fiscus en overheid.
