`ik zou vaker jus over mijn woorden moeten gieten`
We zitten voor dit interview in het restaurant van voetbalstadion De Kuip. Kom je hier vaak?
“Regelmatig. Als kind kwam ik in aanraking met Feyenoord, de club won toen de Europacup 1 en is me altijd bijgebleven. Ik vind teamsporten sowieso leuk, ben zelf ook een teamplayer en over voetbal valt altijd en overal te praten. Het werkt als verbindende factor.”
Heb je net zoveel passie voor auto’s als voor voetbal?
“Ja, ik had de lts gedaan, maar ik had een hekel aan school. Ik kon niet stilzitten en mijn ouders vonden dat ik moest gaan werken. Ik zeg nu altijd dat ik de HPS heb gedaan, de Hogere Praktijk School. In 1978 kwam de keten Fast Fit op de markt, daar ging ik als monteur aan de slag. Toen het bedrijf uitbreidde, werd ik bedrijfsleider; ik was toen negentien. In 1984 werd Fast Fit verkocht aan Kwik-Fit. Ik heb allerlei diploma’s gehaald om een bedrijf te mogen leiden, onder meer middel en hoger management. Toen werd ik baasje over drie Kwik-Fit-winkels en later over tien. Uiteindelijk werd ik directeur onder Carel Bikkers en samen hebben we Kwik-Fit uitgebouwd van veertig vestigingen naar de huidige honderd-en-zoveel.”
‘Veel mensen vinden mij drammerig. Maar ik wil nu eenmaal winnen.’
Je gaf al jong leiding. Wat vind je daar leuk aan?
“Met mensen werken, besturen, doelen stellen en wínnen. In 1996 maakte ik de overstap van Kwik-Fit Retail naar USN Centuri, de importeur en distributeur van Kwik-Fit. Dat bedrijf lag op apegapen. Ik schreef een plan en voerde dat ook uit. Ik begon met veertien vestigingen en toen ik wegging waren het er zevenendertig. Ik was destijds de luis in de pels van olifant Van Heck; vond het geweldig om op die onderdelengigant te schieten. Later kwam ik aan de andere kant van het speelveld terecht.”
Want in 2009 stapte je over naar Van Heck.
“Ja, dat was na een aantal goede gesprekken met de toenmalige directeur Adriaan Roggeveen. Plezier in mijn werk moet voorop staan en we hadden elkaar al gauw gevonden. Hij vindt dat ik de Rotterdamse mentaliteit heb: ‘Niet lullen maar poetsen.’ Dat klopt, al vinden veel mensen ook dat ik drammerig over kom. Maarja, ik heb nu eenmaal die drive om te winnen.”
Onlangs is Fource geboren, een samenvoeging van vier werkmaatschappijen van Sator. Vertel eens wat dat inhoudt?
“Door de voorwaartse integratie, waarbij meerdere grossiers door Sator zijn overgenomen, moesten we ons bedrijf aanpassen. Daarom hebben we naar het dna van onze vier werkmaatschappijen gekeken: wat zijn de sterke kanten van Van Heck, Havam, Harrems en Kühne? Hoewel Van Heck een begrip in de branche is, wilden we al dat moois dat die andere clubs hebben niet onder die naam schuiven. L iever helemaal opnieuw beginnen en alles onder één dak. Fource staat niet alleen voor vier, maar ook voor kracht. In het logo zie je een vier gespiegeld en iedereen die iets met auto’s heeft ziet er een versnellingsbak in. Het is voor onze klanten prettig dat ze niet langer vier mensen over de vloer krijgen, maar één die ze met alles helpt.”
Een nieuwe koers dus.
“Ja, ik krijg daar wel energie van. En stress hoort er ook bij. Deze week heb ik weer zo’n zestig uur gemaakt. Maar ik heb er lol in. Als er in die 35 jaar dat ik nu werk drie dagen zijn geweest dat ik geen zin had, zijn het er veel. Ik ben trots op het bedrijf waar ik mag werken en op de mensen die er werkzaam zijn.”
Van der Hoeven in ’t kort
Naam: Johan van der Hoeven / Geboortedatum: 25-06-1961 / Geboorteplaats: Oud-Beijerland / Woonplaats: Oud-Beijerland / Opleiding: lts, hoger management / Carrière: 1978-1992 achtereenvolgens manager en directeur bij Kwik-Fit, 1996-2010 Sales director en directeur van USN en USN Centuri / Centuri, 2010-nu directeur van Fource automotive source, onderdeel van Sator Holding / Status: single / Kinderen: Joël (22) en Lois (20) / Hobby’s: voetbal, wielrennen.
Sator, het bedrijf waarvan Fource onderdeel uitmaakt, betekent ‘de zaaier’. Het lijkt soms wel alsof jullie de laatste tijd vooral onrust zaaien in de markt.
“Uiteraard proberen wij de markt naar onze hand te zetten. Maar uiteindelijk zijn wij zelf ook onderdeel van die markt en niet verantwoordelijk voor rust in de branche. Als ondernemers zenuwachtig worden, dan heeft dat met angst te maken. Sommigen hebben jarenlang op dezelfde manier kunnen werken en vinden het lastig dat ze nu moeten veranderen. Dan ontbreken aanpassingsvermogen en visie.”
‘Ik denk dat er in Europa maar acht tot tien grote spelers over blijven.’
De afgelopen jaren hebben jullie al veel bedrijven overgenomen. Streven jullie naar alleenheerschappij?
“De Amerikaanse visie is uiteraard marktleiderschap. Daar hebben ze de middelen en ook de drive voor. Neem onze ceo Sinon Galvin: die werkt drie weken in Nederland en gaat dan een week naar huis in de buurt van Chicago waar zijn vrouw en kinderen wonen. Dat zou ik moeilijk vinden. Wat betreft drive kun je er wel wat van leren. En ik vind het leuk om bij een club van winnaars te horen. Amerikanen durven risico’s te nemen.”
Het ging wel ten koste van banen.
“Om aansluiting te houden bij de grote fabrikanten was dit nodig. Wij denken dat er in Europa maar acht tot tien grote spelers overblijven die dan in een bepaalde regio de markt domineren. Er is geen ondernemer die ’s avonds thuis komt en zegt: ‘Ik had een fantastische dag, want ik moest tien mensen ontslaan’. Ook ik lig daar wakker van. Maar we hadden vier buitendiensten, vier binnendiensten en diverse marketeers. Dat is niet van deze tijd. We hebben mensen herplaatst en er zijn ook nieuwe banen ontstaan. Zodoende is het aantal ontslagen minimaal gebleven.”
Over Fource
Het per 1 oktober nieuw opgerichte bedrijf Fource, distributeur van auto-onderdelen, bestond voorheen uit vier werkmaatschappijen: Van Heck & Co, Havam Automotive, Harrems Tools en Kühne Automotive. Zij vormen nu samen een snellere, intelligentere en lokalere brug tussen fabrikanten van automaterialen en de businesspartners van de garagehouders.
De kracht ligt in het snel samenbrengen en het optimaal stroomlijnen van de daadwerkelijke distributie. Via de concepten mijngrossier.nl, mijngarage.nl, TopMec en Kost Dat? worden de partners ondersteund. Bij Fource werken 67 mensen.
Men noemt jou wel pessimistisch en koel. Ervaar je dat zelf ook zo?
“Ik ben juist een realist en heel duidelijk in wat ik wil. Dat komt misschien koel over. Misschien zou ik vaker wat jus over mijn woorden moeten gieten. Maar ja, je weet met mij wel waar je aan toe bent. Vroeger was ik nog veel meer ad rem, ik kan nu al tot drie tellen. Komt omdat ik ouder word.”
Jouw ouders leven allebei nog. Zijn ze trots op je?
“Ik denk het wel. Ik was nogal een zorgenkindje: als baby was ik ziek, op mijn zestiende brak ik mijn been en op mijn 22ste werd ik neergestoken. Er was altijd wel iets met mij aan de hand. Dus zij dachten: ‘Als het maar goed komt met die jongen.’ Onlangs lag ik weer in het ziekenhuis, aan allerlei apparatuur. Sinds mijn 32ste wist ik dat ik een lekke hartklep had. Ik heb er nooit echt last van gehad, maar in mei werd me aangeraden om die klep te laten vervangen. Dus kreeg ik in juli een nieuwe aortaklep. Als je ziet hoe zo’n hart is opgebouwd… Ik was al christen, maar van zoiets ga je wel extra in een schepper geloven. Daar word je nederig van.”
Kom je nog toe aan hobby’s?
“Zeker. Voor mijn operatie racefietste ik ongeveer tweehonderd kilometer per week. Lekker buiten zijn en nadenken. Over het werk, maar ook levensbeschouwelijke dingen en relaties. En ik fiets vaak met een koppel mannen, lekker slap ouwehoeren.”
Je bent sinds twee jaar weer single. Had je te weinig tijd voor je gezin?
“Tja, misschien is dat de prijs die ik heb betaald, maar dat is achteraf gepraat. We zijn goed uit elkaar gegaan en hebben normaal contact. Mijn zoon en dochter wonen bij mij en studeren allebei. Die zijn in twee jaar tijd heel volwassen geworden en helpen mee in huis. Daar moesten we vroeger om smeken. Ieder nadeel heeft zijn voordeel hè? Het leven is te mooi om bij de pakken neer te zitten.
