De moderne magazijnbediende is een mislukte automonteur. Hij doet de bestellingen handmatig en vindt zijn hersens beter werken dan het bestelprogramma van de importeur. De deadstock van hen die het beter wisten geven hem gelijk.

`Hij is by far de meest overbetaalde medewerker van het dealer bedrijf.`

De moderne receptionist is in elk geval geen serviceadviseur. Deze man – want ook dit is weer een man – neemt vier telefoons tegelijk aan, helpt drie klanten tegelijk, luistert naar en analyseert de klachten van een klant, legt de rekening uit en blijft onder alle omstandigheden relaxt. Hij is eigenlijk de spil van het bedrijf. Wordt echter niet als zodanig betaald.

De moderne nieuw-verkoper (NV) weet weinig van het product. Dat weet de klant. De NV heeft nog steeds een strak pak, een mooie demo en leest de krant in de showroom. Hij is by far de meest overbetaalde medewerker van het dealer bedrijf. Een luizenbaan.

De moderne occasionverkoper (OV) is samen met de receptionist de spil van het bedrijf. De OV is de enige echte handelsman. Hij heeft feeling voor de waarde van een inruiler en is dat niet vergeten wanneer het lustobject er na negen maanden nog steeds staat. Hij gelooft erin! Uiteraard is het toezicht van een occasionmanager de doodssteek voor de OV. De praktijk leert ons dat een occasionmanager de oorzaak is van het faillissement van het dealerbedrijf.

De boekhouder. Als vanouds ondergewaardeerd. Stern bewijst dat je er verstand van moet hebben. Dat de presentatie van c ijfers het voortbestaan van het bedrijf bepaalt. Bij het pad naar schaalvergroting was de integratie van de administratie vaak rampzalig.

`Of… Megalomaan. Iets te bruin. Iets te lang haar voor de leeftijd.`

Bijna als laatste. De zetbaas. Of liever de vestigingsdirecteur. Een hondenbaan. Kan eigenlijk niet goed gaan. Echt een job voor een mislukte assessment. De zetbaas moet er vooral representatief uit zien. Hij is een alibi voor de aandeelhouders, een baan voor voorbijgangers. Er zijn uitzonderingen. Heel schaars. Daarop kom ik ooit terug. Broekhuis Holding. De DGA. Met beide benen op de grond. Dan komt het wel goed. Gewoon hard werken.

Of… Megalomaan. Iets te bruin. Iets te lang haar voor de leeftijd. Iets te veel bijdehante uitspraken in de media. “Niemand snapt het behalve ik”. Afloop desastreus. 

Hans Adriani Dealer b.d. – hans@dsolution.eu 

Deze column verscheen eerder in Automotive Management 4-2014. 

De moderne magazijnbediende is een mislukte automonteur. Hij doet de bestellingen handmatig en vindt zijn hersens beter werken dan het bestelprogramma van de importeur. De deadstock van hen die het beter wisten geven hem gelijk.

`Hij is by far de meest overbetaalde medewerker van het dealer bedrijf.`

De moderne receptionist is in elk geval geen serviceadviseur. Deze man – want ook dit is weer een man – neemt vier telefoons tegelijk aan, helpt drie klanten tegelijk, luistert naar en analyseert de klachten van een klant, legt de rekening uit en blijft onder alle omstandigheden relaxt. Hij is eigenlijk de spil van het bedrijf. Wordt echter niet als zodanig betaald.

De moderne nieuw-verkoper (NV) weet weinig van het product. Dat weet de klant. De NV heeft nog steeds een strak pak, een mooie demo en leest de krant in de showroom. Hij is by far de meest overbetaalde medewerker van het dealer bedrijf. Een luizenbaan.

De moderne occasionverkoper (OV) is samen met de receptionist de spil van het bedrijf. De OV is de enige echte handelsman. Hij heeft feeling voor de waarde van een inruiler en is dat niet vergeten wanneer het lustobject er na negen maanden nog steeds staat. Hij gelooft erin! Uiteraard is het toezicht van een occasionmanager de doodssteek voor de OV. De praktijk leert ons dat een occasionmanager de oorzaak is van het faillissement van het dealerbedrijf.

De boekhouder. Als vanouds ondergewaardeerd. Stern bewijst dat je er verstand van moet hebben. Dat de presentatie van c ijfers het voortbestaan van het bedrijf bepaalt. Bij het pad naar schaalvergroting was de integratie van de administratie vaak rampzalig.

`Of… Megalomaan. Iets te bruin. Iets te lang haar voor de leeftijd.`

Bijna als laatste. De zetbaas. Of liever de vestigingsdirecteur. Een hondenbaan. Kan eigenlijk niet goed gaan. Echt een job voor een mislukte assessment. De zetbaas moet er vooral representatief uit zien. Hij is een alibi voor de aandeelhouders, een baan voor voorbijgangers. Er zijn uitzonderingen. Heel schaars. Daarop kom ik ooit terug. Broekhuis Holding. De DGA. Met beide benen op de grond. Dan komt het wel goed. Gewoon hard werken.

Of… Megalomaan. Iets te bruin. Iets te lang haar voor de leeftijd. Iets te veel bijdehante uitspraken in de media. “Niemand snapt het behalve ik”. Afloop desastreus. 

Hans Adriani Dealer b.d. – hans@dsolution.eu 

Deze column verscheen eerder in Automotive Management 4-2014.