‘in veel opzichten ben ik net een man’
U had een heel zelfstandige baan als consultant, onder meer bij automotive bedrijven. Wat trok u in de functie van directeur bij Mazda Motor Nederland?
“De dynamiek. Ik ben geen petrolhead, het gaat mij om de bedrijfseconomische aspecten van de automotive. Aan de ene kant is er bijvoorbeeld de samenwerking tussen ons als importeur en de dealers; soms spelen er tegengestelde belangen terwijl je eigenlijk hetzelfde doel voor ogen hebt. Die frictie is interessant om mee te werken. Je moet een strategie hebben en daarnaast is het ook dubbeltjes rapen. Voor mij levert het in ieder geval genoeg stof op om in te duiken: analyses maken, met cijfers stoeien, herstructureren.”
Was u uitgekeken op uw oude functie?
“Als consultant stond ik als een soort coach aan de zijlijn en ik wilde het veld op om te zien of ik zelf ook echt zou kunnen meespelen. Ik maakte destijds lange dagen terwijl ik me afvroeg of er bij sommige bedrijven waar ik al langer kwam nu echt structureel iets veranderde. Vaak kon ik niets meer toevoegen en haalde er dan geen voldoening meer uit. Ik werkte al als consultant voor Mazda en toen ik in 2011 gevraagd werd om een half jaar ad interim de functie van director network & risk op me te nemen, heb ik die kans gegrepen. Het was voor mij een goede manier om het bedrijf langzaam beter te leren kennen en na te denken over wat mijn volgende carrièrestap zou kunnen zijn. Er bleek hier een rol voor me weggelegd.”
’Een nachtje woelen op zijn tijd hoort bij deze verantwoordelijkheid.’
Vond u het moeilijk om na die zelfstandigheid terug te gaan naar een functie waarin verantwoording afgelegd moet worden?
“Toen ik hier begon als ad interim vond ik dat lastig ja. Ik was gewend om alles zelf te doen: lijnen uitzetten, keuzes maken. Naar iemand anders luisteren en overleggen kostte me veel moeite. Als iemand iets anders wilde dan ik, dacht ik al gauw: ‘Ja, maar daar wil ik helemaal niet heen!’ Later kwam ik erachter dat ik vaak alleen keek naar de puzzelstukjes die ik ter beschikking had. Daardoor miste ik het zicht op het hele plaatje. Nu heb ik een veel breder perspectief en kijk meer naar wat de drive van de ander is. Dan kun je daar met je eigen visie veel gemakkelijker op inspelen zonder je eigen doelstellingen uit het oog te verliezen. Ik houd ook wat vaker mijn mening voor me en denk dan later vaak: ‘Blij dat ik niets gezegd heb, want ik zat er flink naast’. Het heeft uiteraard ook te maken met ouder en rustiger worden (lacht).”
Mazda volgt een ‘eigenzinnige’ koers. Kunt u dat toelichten?
“We zijn een van de kleinste fabrikanten en omdat we ervoor kozen om zelfstandig te blijven, moesten we keuzes maken. Wij zijn niet voor hybriden en elektrische auto’s gegaan, maar voor de Skyactiv-strategie, wat inhoudt dat de verbrandingsmotor de basis is voor alles wat er de komende 15 tot 25 jaar komt. We zoeken daarin dus onze eigen weg en dat kun je eigenzinnig noemen. Ook kiezen we voor gestage groei op langere termijn. Het afgelopen jaar was er wereldwijd vraag naar 1,7 miljoen Mazda’s, en we produceerden er ‘slechts’ 1,4 miljoen. Aan de ene kant is dat frustrerend omdat we met meer capaciteit meer zouden kunnen verkopen en dus harder groeien. Aan de andere kant kiezen we hiermee voor stabiele groei en we hoeven onze auto’s niet de markt in te pushen. We willen onze kwaliteit hoog houden en op die basis doorontwikkelen. Ook dat zou je een eigenzinnige keuze kunnen noemen, net als de gramstrategie overigens waarbij we onze auto’s zo licht mogelijk maken zonder binnenruimte te verliezen.”
In hoeverre bent u zelf eigenzinnig?
“Ook ik kies niet altijd de makkelijkste weg, de overstap van consultancy naar Mazda is daar een voorbeeld van. En in veel opzichten ben ik net een man, een haantje. Ik ben resultaatgericht, wil doelstellingen halen en winnen. Dat ondernemende en zelfstandige heb ik van mijn moeder. Ze had een eigen kapsalon aan huis en ik ben alleen met haar opgegroeid, mijn ouders zijn vroeg gescheiden. Zij hield me altijd voor dat ik voor mezelf moest kunnen zorgen en dat ik mijn eigen geld moest verdienen. Die opvoeding heeft me gevormd.”
Brouwers-Jansen in ‘t kort
Naam: Geraldine Brouwers-Jansen / Geboortedatum: 11 september 1973 te Veenendaal / Woonplaats: Breda / Opleiding: Bedrijfseconomie aan de Universiteit van Tilburg, Master in Finance en Business Valuation aan de TIAS / Carrière: december 1997-juli 2012 Inter Actus Groep, april 2012-januari 2014 director network & risk Mazda Motor Nederland, januari 2014-augustus 2014 director sales & network Mazda Motor Nederland, 1 september 2014 – nu algemeen directeur Mazda Motor Nederland / Relatie: getrouwd met Peter Brouwers, ondernemer / Kinderen: zoon Peer (8) en dochter Merlot (7) / Hobby’s: uitgaan en hardlopen.
Hoe bevalt de combinatie tussen directeurschap en het gezinsleven?
“Het is een hele onderneming en niet altijd gemakkelijk. Je moet keuzes maken. Nu heb ik gelukkig kinderen die – laat ik het afkloppen – relatief weinig ziek zijn, plus een man die mij het zakelijke succes gunt. Als ik voor een zakenreis weg moet, dan regelt hij alles thuis. Hij is al jaren een succesvol zelfstandig ondernemer, maar wordt wel opvallend vaak op mijn functie aangesproken. Zo van: ‘Heeft jouw vrouw thuis ook de broek aan?’ Dan moet hij altijd een beetje lachen. Hij is ook wel trots. Maar zo’n balans thuis moet je wel hebben, wil je deze functie kunnen handelen. Dat ik soms ’s nachts wakker lig van al die keuzes die ik moet maken of de zakelijke wokkels die ik niet uit elkaar krijg, moet ik op de koop toe nemen. Een nachtje woelen op z’n tijd hoort bij deze verantwoordelijkheid.”
U heeft deze functie nu een jaar. Wat heeft u geleerd?
“Veel meer over de interne organisatie van Mazda Motor Nederland die veel complexer is dan ik me bij aanvang realiseerde. Mazda is geen merk waarbij het allemaal vanzelf gaat. En omdat we klein zijn, hebben we voor de meeste functies maar één persoon in dienst die daardoor vrij uniek is. Hierdoor staat er best veel druk op onze mensen, iedereen moet alles zelf doen. Toen ik in het begin negen nieuwe mensen moest aannemen, was dat ook een lastig proces dat vrij lang duurde. We zoeken altijd het schaap met de vijf poten. Mensen die strategisch kunnen denken, maar ook met hun poten in de klei staan en het operationele voor elkaar hebben. Iedereen moet zelf zijn uitdagingen aan gaan. Inmiddels zit iedereen op zijn post en is de prestatie die we neerzetten best bijzonder.”
‘Mijn man wordt opvallend vaak op mijn functie aangesproken.’
Over Mazda Motor Nederland
Het Nederlandse importeurschap van Mazda zetelt in Waddinxveen en wordt sinds oktober 2008 direct aangestuurd vanuit het Europese hoofdkwartier in Leverkusen in Duitsland. Het Japanse merk opende vorig jaar een nieuwe fabriek in Mexico, die veel landen op meerdere continenten bevoorraadt. De meeste modellen van Mazda op de Nederlandse markt komen echter uit productielocaties in Hiroshima, Japan. Bij Mazda Motor Nederland werken 35 mensen. De importeur werkt samen met 55 dealers in het land.
Over welke prestatie hebben we het nu?
“Vorig jaar hebben we 5.505 auto’s verkocht en dit jaar moeten het er minimaal 8.000 worden, terwijl de markt niet echt open ligt. We liggen echter helemaal op koers en toen we onlangs een ander klein merk voorbij gingen in verkoopaantallen, heb ik een feestje gegeven. Onze mensen moeten hard werken en daar moet ook gezelligheid en ontspanning tegenover staan.”
Wat zijn uw managementtips?
“In de automotive mag het wereldje van ‘onskent- ons’ best vaker doorbroken worden. Ik zie gelukkig steeds meer mensen van buiten de branche instappen en je kunt anno nu echt niet meer aankomen met de oude manier van leidinggeven, dat hiërarchische topdown gebeuren. Bij Mazda zijn we allemaal spelers in hetzelfde team. De hele samenleving is met de komst van digitale wereld veranderd. De relatie tussen de consument en verkoper is bijvoorbeeld helemaal gelijkgetrokken waardoor je andere, creatievere manieren moet bedenken om de klant voor je merk te vangen en behouden.”
Heeft u nog tijd over voor nietsdoen?
“Weinig. Ik kan niet vaak met vriendinnen kletsen of een avond voor de televisie hangen. Als ik thuis ben, zijn er de kinderen en de was en het strijkgoed. Dus als ik echt vrij ben, ga ik het liefst de hort op. Lekker op vakantie en avondjes met mijn man naar een restaurant om bij te kletsen. Maar ook stappen met vriendinnen, heel laat thuiskomen en daar – naarmate ik ouder word – heel lang last van hebben (lacht). Dansen? Nee, dat gaat hem niet worden. Maar ik woon in Breda, dus doe ik wel aan carnaval. Lekker aan de bar aan het bier.”
