Veel gehoord dit jaar: ‘Er is in 2014 meer gebeurd in onderdelenland dan in de 25 jaar ervoor.’ Het afgelopen jaar werd de grossierswereld enorm opgeschud. Sator (LKQ) en Autobinck (Brezan) kochten beide een fors aantal grote grossiers. Sator lijfde in april onder meer Heuts, Slager en Cartal Rijsbergen in. De consolidatieslag bereikte in november zijn voorlopige hoogtepunt door de overname van grossiersgroepen Staadegaard Automotive en TC Automotive door Autobinck, het moederbedrijf van Brezan. Eerder nam Brezan zelf al een aantal grote Brezan-franchisers over. Waaronder Bergam (11 vestigingen). Hiermee is het evenwicht tussen Sator (waarvan de bedrijven Van Heck, Havam, Nipparts en Harrems tools onder de naam Fource verder gaan) en Brezan weer enigszins hersteld, maar alle andere partijen hebben vooralsnog het nakijken. AD Benelux, tot dit jaar de nummer twee in de markt, verloor ruim de helft van zijn omzet door de verkoop van afnemers aan Sator (Cartal Rijsbergen, Leoparts en Imbema Automaterialen) en aan Partspoint (Staadegaard en TC). Zowel Sator als Autobinck zeggen nog meer grossiers te willen overnemen. 2014 is daardoor het jaar geworden van het ‘tweetraps distributiemodel’. Op Brezan na bestond de distributieketen voor onderdelen altijd uit drie schakels. De zelfstandige grossier wordt nu langzaamaan vervangen door eigen verkooppunten van de onderdelenleverancier. Volgens Sator ceo Adriaan Roggeveen zal in de komende jaren een kwart van de zelfstandige grossiers zijn deuren sluiten. Hij voorziet dat dit niet zozeer komt doordat het drietrapsmodel in de verdrukking komt, maar eerder door problemen met opvolging en gebrek aan schaalgrootte. Snel en breed kunnen leveren is het bestaansrecht van de grossier. Hiervoor is steeds meer voorraad nodig, omdat er meer verschillende en vooral ook meer dure elektronische onderdelen in een auto zitten dan voorheen. In 1990 kon een grossier met een voorraad van 40 duizend courante artikelen nog 95 procent van de bestellingen direct uit eigen voorraad leveren. In 2010 was dat nog maar 80 procent en de verwachting is dat dit in 2015 nog maar 77 procent is. Om weer op de dekkingsgraad van 1990 uit te komen moeten grossiers minimaal 55 duizend artikelen op voorraad leggen met alle bijbehorende investeringen en risico's. De verwachting is dat niet alle huidige grossiers dit kunnen. Een omzet van minimaal 3 miljoen euro per vestiging is nodig om te overleven en er zijn er veel die een miljoen niet halen. Groeien in een krimpende markt is lastig zonder oorlogskas voor overnames. Samenwerken of verkopen is een andere optie, wanneer het op peil houden van de omzet lastig wordt. Naast de keuze om in te kopen bij grote bestaande partijen als Doyen Auto, AD Benelux en Motorparts, komen er vanaf volgend jaar nog een paar opties bij.

Een omzet van 3 miljoen euro is het minimum om te overleven.

Inkoopcombinaties

Zo werden in 2014 de eerste stappen gezet door nieuwe initiatieven als NL Autoparts, Dyam Automotive en Garage360. De eerste twee zijn nieuwe concepten van ervaren spelers in de aftermarket (resp. EPS Automotive en voormalig AD’er Paul Greijn). Beide richten zich op de zelfstandige grossier die ook zelfstandig wil blijven. Slimmere logistiek en systemen, zonder erfenis van bestaande systemen die vervangen of gekoppeld moeten worden, zijn volgens de initiatiefnemers de voordelen. Deze moeten leiden tot lagere prijzen. Garage360 is de uitbreiding van een bestaande inkooporganisatie die non-core producten zoals energie en loonadministratie wil uitbreiden met de levering van onderdelen. De daadwerkelijke levering en voorraad worden uitbesteed aan Duitse partners. De vraag is of deze partijen een rol van betekenis kunnen gaan spelen of dat ze kansloos zijn tegenover de bestaande reuzen. Doyen Auto werkt op de achtergrond ook aan een offensief door een breder en dieper aanbod en nieuwe samenwerkingsverbanden. En verder is de vraag is wat AD Benelux volgend jaar gaat doen. In 2015 zal blijken voor hoeveel spelers er nog ruimte is in de krimpende markt voor auto-onderdelen.

Veel gehoord dit jaar: ‘Er is in 2014 meer gebeurd in onderdelenland dan in de 25 jaar ervoor.’ Het afgelopen jaar werd de grossierswereld enorm opgeschud. Sator (LKQ) en Autobinck (Brezan) kochten beide een fors aantal grote grossiers. Sator lijfde in april onder meer Heuts, Slager en Cartal Rijsbergen in. De consolidatieslag bereikte in november zijn voorlopige hoogtepunt door de overname van grossiersgroepen Staadegaard Automotive en TC Automotive door Autobinck, het moederbedrijf van Brezan. Eerder nam Brezan zelf al een aantal grote Brezan-franchisers over. Waaronder Bergam (11 vestigingen). Hiermee is het evenwicht tussen Sator (waarvan de bedrijven Van Heck, Havam, Nipparts en Harrems tools onder de naam Fource verder gaan) en Brezan weer enigszins hersteld, maar alle andere partijen hebben vooralsnog het nakijken. AD Benelux, tot dit jaar de nummer twee in de markt, verloor ruim de helft van zijn omzet door de verkoop van afnemers aan Sator (Cartal Rijsbergen, Leoparts en Imbema Automaterialen) en aan Partspoint (Staadegaard en TC). Zowel Sator als Autobinck zeggen nog meer grossiers te willen overnemen. 2014 is daardoor het jaar geworden van het ‘tweetraps distributiemodel’. Op Brezan na bestond de distributieketen voor onderdelen altijd uit drie schakels. De zelfstandige grossier wordt nu langzaamaan vervangen door eigen verkooppunten van de onderdelenleverancier. Volgens Sator ceo Adriaan Roggeveen zal in de komende jaren een kwart van de zelfstandige grossiers zijn deuren sluiten. Hij voorziet dat dit niet zozeer komt doordat het drietrapsmodel in de verdrukking komt, maar eerder door problemen met opvolging en gebrek aan schaalgrootte. Snel en breed kunnen leveren is het bestaansrecht van de grossier. Hiervoor is steeds meer voorraad nodig, omdat er meer verschillende en vooral ook meer dure elektronische onderdelen in een auto zitten dan voorheen. In 1990 kon een grossier met een voorraad van 40 duizend courante artikelen nog 95 procent van de bestellingen direct uit eigen voorraad leveren. In 2010 was dat nog maar 80 procent en de verwachting is dat dit in 2015 nog maar 77 procent is. Om weer op de dekkingsgraad van 1990 uit te komen moeten grossiers minimaal 55 duizend artikelen op voorraad leggen met alle bijbehorende investeringen en risico's. De verwachting is dat niet alle huidige grossiers dit kunnen. Een omzet van minimaal 3 miljoen euro per vestiging is nodig om te overleven en er zijn er veel die een miljoen niet halen. Groeien in een krimpende markt is lastig zonder oorlogskas voor overnames. Samenwerken of verkopen is een andere optie, wanneer het op peil houden van de omzet lastig wordt. Naast de keuze om in te kopen bij grote bestaande partijen als Doyen Auto, AD Benelux en Motorparts, komen er vanaf volgend jaar nog een paar opties bij.

Een omzet van 3 miljoen euro is het minimum om te overleven.

Inkoopcombinaties

Zo werden in 2014 de eerste stappen gezet door nieuwe initiatieven als NL Autoparts, Dyam Automotive en Garage360. De eerste twee zijn nieuwe concepten van ervaren spelers in de aftermarket (resp. EPS Automotive en voormalig AD’er Paul Greijn). Beide richten zich op de zelfstandige grossier die ook zelfstandig wil blijven. Slimmere logistiek en systemen, zonder erfenis van bestaande systemen die vervangen of gekoppeld moeten worden, zijn volgens de initiatiefnemers de voordelen. Deze moeten leiden tot lagere prijzen. Garage360 is de uitbreiding van een bestaande inkooporganisatie die non-core producten zoals energie en loonadministratie wil uitbreiden met de levering van onderdelen. De daadwerkelijke levering en voorraad worden uitbesteed aan Duitse partners. De vraag is of deze partijen een rol van betekenis kunnen gaan spelen of dat ze kansloos zijn tegenover de bestaande reuzen. Doyen Auto werkt op de achtergrond ook aan een offensief door een breder en dieper aanbod en nieuwe samenwerkingsverbanden. En verder is de vraag is wat AD Benelux volgend jaar gaat doen. In 2015 zal blijken voor hoeveel spelers er nog ruimte is in de krimpende markt voor auto-onderdelen.