`fors ingrijpen is soms erg zuur`
Wilde jij van jongs af aan het familiebedrijf in?
“Ja. In de vakanties werkte ik altijd in de zaak, al ben ik zeker niet technisch. Ik heb wel iets met auto’s, maar ik voelde me vooral aangetrokken tot het managementdeel. Ik vind het leuk om relaties met mensen op te bouwen en contact te onderhouden met klanten, opdrachtgevers en medewerkers. Mijn vader liet me heel vrij. Hij heeft altijd gezegd: ‘Als het niks voor je is, ook prima.’”
Je vader gaf je snel verantwoordelijkheid, op je 27ste werd je vestigingsmanager en op je 28se mede-eigenaar.
“Er ging een directeur weg bij de vestiging Den Haag en ik mocht het gewoon gaan doen. Er liep daar een club mensen die ik al kende vanaf mijn jeugd, en hen ging ik leiding geven. Dat voelde wel vreemd. Zij hebben misschien wel gedacht ‘daar heb je het zoontje van de baas weer’, maar ik heb er uiteindelijk niet veel van gemerkt.”
Hoe ben je daar toen mee omgegaan?
“Hard werken, mijn best doen, laten zien dat ik er echt voor ga. Daarbij ben ik bepaald geen bullebak die lomp door zo’n zaak heen banjert. Ik heb altijd geprobeerd het respect van mensen te winnen zodat ze graag iets voor me doen. Als ik nu terugkijk zijn er uiteraard dingen die anders hadden gekund. Ik was toen bijvoorbeeld veel voorzichtiger, zei niet gauw duidelijk ‘ja’ of ‘nee’, liet me meer leiden. Ach, leidinggeven is een leerproces dat nooit stopt.”
Wat doe jij anders dan je vader?
“Mijn vader richtte zich sterk op uitbreiden en uitbouwen. Dat heb ik ook, maar ik zit meer op details en cijfers. Dat ligt uiteraard ook aan deze tijd, het is nu noodzaak. Wat ik erg waardeer is dat hij de zaak in 2004 ook echt volledig aan me heeft overgedragen. Toen ik in 1999 mede-aandeelhouder werd, begon hij met afbouwen. Toen ik in 2004 directeur werd, is hij rigoureus gestopt. Ik spreek hem natuurlijk wel regelmatig, maar op de zaak komt hij hooguit een keer koffie drinken. Zijn eigen vader is lang bij de zaak betrokken gebleven en dat wilde hij pertinent niet.”
Je nodigt vmbo-leerlingen uit om kennis te maken met autoschadeherstel. Wat vind je zo mooi aan het vak?
“Het is een echt ambacht en dat wint gelukkig weer aan charme. Het is prachtig om te zien hoe een vakman een beschadigd deel helemaal als nieuw kan maken, net zoals een timmerman of een loodgieter dat kan. Ik kijk er met bewondering naar. Herstellen en hergebruiken in plaats van nieuw kopen past goed in deze tijd. Daarbij komt: veel kinderen zijn helemaal niet in de wieg gelegd om te studeren, die zijn veel gelukkiger als ze met hun handen werken. We investeren graag in die leerlingen.”
De afgelopen jaren waren niet florissant voor de branche. Wat doe jij om toch winst te maken?
“Het frustrerende is dat je in deze tijd wel redelijk aanbod kunt hebben, maar dat dit nog niet wil zeggen dat er ook rendement is. In de afgelopen jaren hebben we het gezocht in schaalvergroting en meer volume over meerdere locaties waarbij we het centrale apparaat niet teveel laten groeien. We drukken daarmee de kosten per vestiging en kunnen blijven investeren, scherper inkopen en kennis delen binnen de groep. In 2012 zijn we gestart met het centraliseren van alle calculaties zodat op de vestigingen zelf meer ruimte ontstaat om onze klanten extra zaken aan te bieden. Banden, glas, noem maar op. Dat is nieuw voor ons.”
Viel er op de werkvloer nog wat te besparen?
“Zeker. We splitsen tegenwoordig de stroom van klein, middelgroot en groot herstel, waardoor er minder tijdverlies, minder energieverbruik en minder verspilling is en er minder fouten gemaakt worden. Op die manier houden we aan kleine schades meer marge over. Daarnaast vind ik de vent in de tent erg belangrijk. Ik geloof in de rol van de vestigingsmanager die dagelijks aanwezig is en de vinger aan de pols houdt. Want is de personeelsbezetting of het materiaalverbruik een paar dagen niet op orde, dan lever je daar direct marge op in.”
‘Ik ben bepaald geen bullebak.’
Den Elzen in ’t kort
Naam: Joost den Elzen / Geboortedatum: 18-08-1972 / Geboorteplaats: Gouda / Woonplaats: Rijswijk / Opleiding: MMO en IVA Driebergen / Carrière: 1993-1994 Autoschade Breedveld, 1994-heden ABS Den Elzen, diverse functies / Getrouwd met: Daniëlle, officemanager bij ABS / Hobby’s: rally’s rijden, koken en uit eten gaan.
Je pioniert graag. Kan iedereen dat bijbenen in het bedrijf?
“Nee! Door mijn enthousiasme wil ik soms te snel naar de volgende klus, terwijl de rest het vorige nieuwtje nog aan het implementeren en verbeteren is. De afspraak voor 2014 was dan ook: even pas op de plaats.”
‘Een goede vestigingsmanager is belangrijk voor de vinger aan de pols.’
Jullie namen Breedveld over midden in de crisistijd. Was dat niet eng?
“Nee, het kwam op ons pad. Wim de Keizer had Breedveld in 2010 verkocht en is freelance werkplaatsprocessen gaan optimaliseren. Ik huurde hem vorig jaar in voor een paar klussen en hij vertelde dat de man aan wie hij Breedveld in 2010 had verkocht, weer wilde verkopen. Het voelde goed om onze krachten te bundelen en het samen over te nemen. Het grappige is dat ik na de IVA een jaar bij Breedveld heb gewerkt, dat was mijn eerste echte baan. Dus ik kende het bedrijf en de omgeving. En vond het leuk om het bedrijf waar ik ooit begon over te nemen. Uiteraard heb ik eerst de cijfers bekeken, want een overname moet wel meer opleveren dan sentimenten. Maar we zagen potentie.”
Kwam je er blij van thuis?
“Zeker. Al dacht mijn vrouw Daniëlle, die ook in het bedrijf werkt, meteen: ‘Daar gaan we weer, nog meer!’ Het proces van een overname kost enorm veel energie, maar het levert me ook energie op. Wel vervelend was dat we voor vier mensen ontslag moesten aanvragen. De omzet van Breedveld was fors afgenomen, terwijl de bezetting gelijk was gebleven. We moesten dus meteen ingrijpen en dat was vooral voor de mensen die ontslag kregen natuurlijk vreselijk, maar ook moeilijk voor Wim en mij. Het was voor iedereen zuur.”
Over ABS Den Elzen
Het bedrijf dat destijds Gebroeders Den Elzen heette, werd oorspronkelijk opgericht in 1947 door Koos en Chris den Elzen, waarna drie zonen Den Elzen het stokje overnamen. In 2004 maakte Harry den Elzen plaats voor zijn zoon Joost, die het bedrijf sindsdien leidt. Onder de ABS Den Elzen groep vallen 6 werkmaatschappijen: ABS Den Elzen Den Haag, ABS Den Elzen Leiden, ABS Den Elzen Zoetermeer, ABS Breedveld in Gorinchem, Restyle Nederland en Glasgarage Den Haag Centrum.
Wat doet Daniëlle precies bij ABS?
“Ze is dit jaar 12,5 jaar verbonden aan het bedrijf als officemanager. We waren destijds al een jaar of acht samen en samenwerken leek ons ook wel wat. Velen riepen natuurlijk: ‘Dat gaat niet lukken’. Dat bleek mee te vallen. Zij zorgt voor de personeelsadministratie, reclame en marketing, en ondersteunt het secretariaat. Ze is ook lid van het managementteam dat bestaat uit alle vestigingsmanagers en wij tweeën.”
Praten jullie thuis veel over de zaak?
“Bij vlagen. Soms zeggen we wel tegen elkaar: ‘Vanavond even niet over het werk.’ We hebben geen kinderen dus dan heb je ook de vrijheid om allebei vol voor het bedrijf te gaan. Samenwerken levert in ieder geval geen strubbelingen op. We zitten ook niet de hele dag tegenover elkaar op kantoor, ik ben veel onderweg, dus dat scheelt.”
Wat doe je als je niet bezig bent met renderen?
“Ik ben dol op oldtimerrally’s en dit jaar doen we er minimaal vijf. Ik heb een Austin Healey en bij de club is nu een klassement zodat er een wedstrijdelement is. Ik heb ook een tijdje gedrift, dat vond ik fantastisch en zeer leerzaam. Maar het kostte me uiteindelijk te veel tijd. Dan ben je op zondag ook nog eens een hele dag van huis. Verder eet ik graag, dus we gaan regelmatig uit eten.”
