'In Den Haag staat ons schadebedrijf van de toekomst.'

Spenkelink (AAS): ‘Ik voel mezelf nog steeds geen directeur’

Viola Robbemondt Viola Robbemondt
• Laatste update:

Na uw afstuderen begon u meteen in de automotive. Hoe ging dat in zijn werk?  

“Mijn vader werkte ruim veertig jaar bij lakkenfabrikant Akzo Nobel in diverse salesfuncties, dus ik had een goede kruiwagen. De autowereld trok mij vanwege haar dynamiek. Ik werkte bij lakleverancier Dupont als coördinator van Five Star, het loyaliteitsprogramma. Er werd destijds een werkgroep opgericht van schadeherstellers die nadachten over oprichting van een coöperatie en samen met het bestuur heb ik dat destijds grotendeels vormgegeven. Uiteindelijk werd mij gevraagd om hiervan het gezicht te worden. Ik pas wel bij een coöperatie, ben wel van het samenwerken en het lijntjes leggen. We hoopten op het vertrouwen van de opdrachtgevers en dat kregen we; de ondernemers die aan de start stonden zijn zeer gerenommeerd. Met mij aan het hoofd hadden ze iemand die zorgde dat de gemaakte afspraken ook werden nageleefd. Het was pionieren en dat blijft zo. Geen dag is hetzelfde en dat geeft mij veel energie.” 

Had u op de heao al leidinggevende ambities?

“Nee. Ik ben wel trots op wat we in die tien jaar bereikt hebben, maar ik voel mezelf nog steeds geen directeur. Ik zeg liever: Ik geef sturing aan… (lacht). Die bescheidenheid komt misschien ook wel omdat dit bij het DNA van A.A.S. past. We waren tamelijk onzichtbaar, maar inmiddels is dat allang niet meer zo. Of ik me nu anders opstel? Juist niet. We hebben een mooie club met een duidelijke visie en daarmee gaan we ­lekker door. Ik maak me ook niet druk om wat de rest vindt hoor, wel of alle ondernemers en opdrachtgevers aangehaakt blijven.”

Jullie zitten voor een groot deel in de gestuurde schadestroom. Wat is daarvan het voordeel?  

“Onze markt is in mineur: er zijn minder schades, goed technisch personeel is lastig te vinden en automerken zetten in op de visie dat met de ­toekomstige, autonoom rijdende auto’s 90 procent van alle verkeersongelukken moet worden voorkomen. Auto’s zijn met zo veel geavanceerde ­veiligheids- en comforttechnieken uitgerust dat er in geval van schade vrijwel zeker alleen via merk-erkend herstel, de dealers, gerepareerd kan worden. Toch denken wij in kansen. Het voordeel van de gestuurde schadestroom is dat je meteen toeloop hebt als de verzekeraars in je geloven en we pionieren samen met hen om een nieuwe manier van sturing te ontdekken. We hebben elkaar nodig.”

Ik heb inmiddels wel geleerd om mezelf te beschermen.

We zitten hier in de flagshipstore in Den Haag. Wat gebeurt hier zoal? 

“Dit is het ideale schadebedrijf van de toekomst. Hier testen we alles: van een nieuw calculatiesysteem tot hoe lang klanten willen wachten op een bepaalde reparatie. Het leuke en nieuwe van dit concept is dat A.A.S. hier voor een derde eigenaar is. Twee ondernemers doen mee: eentje puur omdat hij wil investeren en het leuk vindt om nieuwe dingen te doen, de ander omdat zijn regio hiermee wordt uitgebreid. A.A.S. zit hiermee dicht op de praktijk van hoe een schade­bedrijf werkt en dat is van toegevoegde waarde voor de coöperatie die zich op deze manier ­verder kan ontwikkelen.”

Het motto voor de toekomst is dus: samenwerken? 

“Ja, meerdere bedrijven in de verschillende regio’s gaan clusteren zodat de ondernemers in veel gevallen niet meer voor 100 procent eigenaar zijn. Heeft een ondernemer dus bijvoorbeeld geen opvolging, dan kan een andere partij zich bij hem inkopen, of hij kan een deel overdoen aan een dealerholding. Het moet uiteraard wel winstgevend zijn en we experimenteren nu bijvoorbeeld met een efficiëntere manier van repareren: dagherstel. Op de traditionele schademarkt worden voor de meeste reparaties twee dagen ingepland. Wij zeggen tegen de klant: u kunt hier werken – we hebben een gezellig ­kantoor met wifi, lekkere koffie en thee en een zithoek – of we brengen u ergens anders naartoe. Op deze manier bezuinigen we bijvoorbeeld op de kosten van vervangend vervoer.”

Sprenkelink in ‘t kort

nicolesprenkelink3Naam: Nicole Sprenkelink / Geboorte­datum: 5-07-1972 te Enschede/ Woonplaats: Leidschendam / Opleiding: European Business Studies aan de Hogeschool Enschede / Carrière: 1996-1999 marketing assistent Akzo Nobel Car Refinishes, 1999-2004 leasing consultant ALD Automotive, 2004-2008 Five Star coördinator Dupont Performance Coatings, 2009-heden Directeur A.A.S. Schadeherstel / Relatie: ja, samenwonend / Kinderen: 1 dochter Nienke (5) / Hobby’s: Afrika, fotografie.

U bent in de directeursrol gerold. Wat heeft u in die tien jaar geleerd over uzelf?

“Dat ik moet doen waar ik goed in ben. In de groeifase van de afgelopen jaren is mijn functie enorm veranderd. In de hectiek van vorig jaar moest ik bij mezelf constateren dat ik niet meer in mijn kracht stond. Gelukkig was het bestuur het met me eens dat ik weer moest gaan doen waar ik écht goed in ben: sales en marketing aansturen en lobbyen in de markt. Ik heb toen wel moeten besluiten om een deel van dit kindje – dat ik mede heb gecreëerd – over te dragen. Marco van Voorthuizen (ex-Allianz, red) is toen als operationeel directeur aangesteld. Het heeft even geduurd voordat ik aan het idee gewend was, maar toen ik er eenmaal voor ging, was het goed. Ik werd er echt ongelukkig van om in Breda achter de computer te zitten. Ik ben het liefst bij de herstellers, de opdrachtgevers, het team en de werkgroepen. Ik heb inmiddels wel geleerd om mezelf te beschermen, want vorig jaar was het gekkenhuis – in positieve zin dan. Een groot aantal herstellers is naar ons overgestapt, denk aan Wensink Automotive Holding, Wellcoll Groep, Bangarage… Dit jaar gaan we met 25 tot 30 miljoen in omzet stijgen ten opzichte van vorig jaar. Iedereen wil aandacht, maar ik kan niet meer iedereen tevreden houden. Wat ik ook heb geleerd is dat leidinggeven niet in mijn aard zit. Ik kan wel inspireren, maar ik verwacht van mijn team wel dat het zeer zelfstandig werkt. En dat zij mij, indien nodig, zelf aan de jas trekken voor raad. Waar ik zelf op moet letten is dat ik de richting die ik insla eerder terugkoppel naar mijn team. Anders ontstaan er misverstanden.”

De persoonlijke noot is altijd belangrijk.

Wat zou u willen veranderen in deze branche?

“Momenteel is er in een van de regio’s een fusie aan het ontstaan tussen een van onze herstellers en een hersteller van een andere keten. Als wij nu besluiten om ons label daarop te plakken, moet het niet zo zijn dat de ‘verliezende’ partij op die blanco plek in de regio een nieuw schadebedrijf opricht. Wij zijn ook niet roomser dan de paus, dus omgekeerd is dat ook niet wenselijk. Ik zou willen dat verzekeraars daarin mede het voortouw nemen en geen contracten geven op nieuwe vierkante meters in de regio’s. Over een jaar of vijf bestaan schadebedrijven niet meer in de huidige vorm, dus we ontkomen niet aan ketenoverschrijdende samenwerking en samenvoeging. Er moet een gezond ondernemers­klimaat ontstaan in de diverse regio’s door heel Nederland.” 

nicolesprenkelink4

Heeft u tips voor de betrokken ondernemers? 

“Richt je op de kansen, want die zijn er. Als je ergens in gelooft, kun je het ook creëren. Het glas is bij mij altijd halfvol. Je moet soms over je eigen schaduw heen stappen. Ik vind het coöperatiemodel heel mooi en het is mijn eigen ambitie om dat organisatiemodel wendbaar te houden. Als iemand het nut ergens niet van inziet, dan ga ik er toch zelf naartoe om uitleg te geven. De ­persoonlijke noot is altijd belangrijk.”

U heeft vrijwilligerswerk gedaan in Ghana, wat dreef u daartoe? 

“Ik was destijds vrijgezel en wilde eigenlijk gewoon een langere periode in Afrika door­brengen. Door vrijwilligerswerk te doen, had ik een veilige back-up. Ik ben in Ghana met kinderen gaan werken en kreeg daar zo’n sterke band mee, dat dit uitmondde in het opzetten van twee weeshuizen en een school. Twee keer per jaar ging ik erheen en stapte uit de wereld van het blik die eigenlijk niet belangrijk is. Nu ben ik zelf moeder en laat ik de weeshuizen en de school over aan een stichting en een nieuwe lichting ­vrijwilligers. Als mijn dochter een jaar of twaalf is, laat ik het haar allemaal zien.” 

Wat doet u nog meer in uw schaarse vrije tijd? 

“Ik fotografeer graag en hoop daar weer meer tijd voor te krijgen. Een dag met de camera op pad en maar zien wat eruit komt. Ik heb wel geleerd om mijn vrije tijd wat meer te beschermen. In die zin is het ook mooi dat ik met ondernemers werk die vaak ’s avonds willen afspreken. Want ik wil natuurlijk ook wel eens op het schoolplein staan, mijn dochtertje ophalen en helpen bij allerlei schoolactiviteiten.”

Over A.A.S. Schadeherstel

A.A.S. Schadeherstel (Allround Automotive Solutions) bestaat dit jaar tien jaar. De coöperatie werd in 2006 opgericht met veertig schadeherstellers en omvat inmiddels 84 aangesloten schadebedrijven die elke schade aan auto, caravan, camper, truck, motor of scooter kunnen repareren. Nicole Spenkelink, destijds werkzaam voor Dupont en verantwoordelijk voor het loyaliteitsprogramma in Nederland, leidde achter de schermen de oprichting van A.A.S. en werd in 2009 officieel benoemd tot algemeen directeur. Bij A.A.S. Schadeherstel werken twaalf mensen en het hoofdkantoor is gevestigd in Breda.

Spenkelink (AAS): ‘Ik voel mezelf nog steeds geen directeur’ | Automotive Online
'In Den Haag staat ons schadebedrijf van de toekomst.'

Spenkelink (AAS): ‘Ik voel mezelf nog steeds geen directeur’

Viola Robbemondt Viola Robbemondt
• Laatste update:

Na uw afstuderen begon u meteen in de automotive. Hoe ging dat in zijn werk?  

“Mijn vader werkte ruim veertig jaar bij lakkenfabrikant Akzo Nobel in diverse salesfuncties, dus ik had een goede kruiwagen. De autowereld trok mij vanwege haar dynamiek. Ik werkte bij lakleverancier Dupont als coördinator van Five Star, het loyaliteitsprogramma. Er werd destijds een werkgroep opgericht van schadeherstellers die nadachten over oprichting van een coöperatie en samen met het bestuur heb ik dat destijds grotendeels vormgegeven. Uiteindelijk werd mij gevraagd om hiervan het gezicht te worden. Ik pas wel bij een coöperatie, ben wel van het samenwerken en het lijntjes leggen. We hoopten op het vertrouwen van de opdrachtgevers en dat kregen we; de ondernemers die aan de start stonden zijn zeer gerenommeerd. Met mij aan het hoofd hadden ze iemand die zorgde dat de gemaakte afspraken ook werden nageleefd. Het was pionieren en dat blijft zo. Geen dag is hetzelfde en dat geeft mij veel energie.” 

Had u op de heao al leidinggevende ambities?

“Nee. Ik ben wel trots op wat we in die tien jaar bereikt hebben, maar ik voel mezelf nog steeds geen directeur. Ik zeg liever: Ik geef sturing aan… (lacht). Die bescheidenheid komt misschien ook wel omdat dit bij het DNA van A.A.S. past. We waren tamelijk onzichtbaar, maar inmiddels is dat allang niet meer zo. Of ik me nu anders opstel? Juist niet. We hebben een mooie club met een duidelijke visie en daarmee gaan we ­lekker door. Ik maak me ook niet druk om wat de rest vindt hoor, wel of alle ondernemers en opdrachtgevers aangehaakt blijven.”

Jullie zitten voor een groot deel in de gestuurde schadestroom. Wat is daarvan het voordeel?  

“Onze markt is in mineur: er zijn minder schades, goed technisch personeel is lastig te vinden en automerken zetten in op de visie dat met de ­toekomstige, autonoom rijdende auto’s 90 procent van alle verkeersongelukken moet worden voorkomen. Auto’s zijn met zo veel geavanceerde ­veiligheids- en comforttechnieken uitgerust dat er in geval van schade vrijwel zeker alleen via merk-erkend herstel, de dealers, gerepareerd kan worden. Toch denken wij in kansen. Het voordeel van de gestuurde schadestroom is dat je meteen toeloop hebt als de verzekeraars in je geloven en we pionieren samen met hen om een nieuwe manier van sturing te ontdekken. We hebben elkaar nodig.”

Ik heb inmiddels wel geleerd om mezelf te beschermen.

We zitten hier in de flagshipstore in Den Haag. Wat gebeurt hier zoal? 

“Dit is het ideale schadebedrijf van de toekomst. Hier testen we alles: van een nieuw calculatiesysteem tot hoe lang klanten willen wachten op een bepaalde reparatie. Het leuke en nieuwe van dit concept is dat A.A.S. hier voor een derde eigenaar is. Twee ondernemers doen mee: eentje puur omdat hij wil investeren en het leuk vindt om nieuwe dingen te doen, de ander omdat zijn regio hiermee wordt uitgebreid. A.A.S. zit hiermee dicht op de praktijk van hoe een schade­bedrijf werkt en dat is van toegevoegde waarde voor de coöperatie die zich op deze manier ­verder kan ontwikkelen.”

Het motto voor de toekomst is dus: samenwerken? 

“Ja, meerdere bedrijven in de verschillende regio’s gaan clusteren zodat de ondernemers in veel gevallen niet meer voor 100 procent eigenaar zijn. Heeft een ondernemer dus bijvoorbeeld geen opvolging, dan kan een andere partij zich bij hem inkopen, of hij kan een deel overdoen aan een dealerholding. Het moet uiteraard wel winstgevend zijn en we experimenteren nu bijvoorbeeld met een efficiëntere manier van repareren: dagherstel. Op de traditionele schademarkt worden voor de meeste reparaties twee dagen ingepland. Wij zeggen tegen de klant: u kunt hier werken – we hebben een gezellig ­kantoor met wifi, lekkere koffie en thee en een zithoek – of we brengen u ergens anders naartoe. Op deze manier bezuinigen we bijvoorbeeld op de kosten van vervangend vervoer.”

Sprenkelink in ‘t kort

nicolesprenkelink3Naam: Nicole Sprenkelink / Geboorte­datum: 5-07-1972 te Enschede/ Woonplaats: Leidschendam / Opleiding: European Business Studies aan de Hogeschool Enschede / Carrière: 1996-1999 marketing assistent Akzo Nobel Car Refinishes, 1999-2004 leasing consultant ALD Automotive, 2004-2008 Five Star coördinator Dupont Performance Coatings, 2009-heden Directeur A.A.S. Schadeherstel / Relatie: ja, samenwonend / Kinderen: 1 dochter Nienke (5) / Hobby’s: Afrika, fotografie.

U bent in de directeursrol gerold. Wat heeft u in die tien jaar geleerd over uzelf?

“Dat ik moet doen waar ik goed in ben. In de groeifase van de afgelopen jaren is mijn functie enorm veranderd. In de hectiek van vorig jaar moest ik bij mezelf constateren dat ik niet meer in mijn kracht stond. Gelukkig was het bestuur het met me eens dat ik weer moest gaan doen waar ik écht goed in ben: sales en marketing aansturen en lobbyen in de markt. Ik heb toen wel moeten besluiten om een deel van dit kindje – dat ik mede heb gecreëerd – over te dragen. Marco van Voorthuizen (ex-Allianz, red) is toen als operationeel directeur aangesteld. Het heeft even geduurd voordat ik aan het idee gewend was, maar toen ik er eenmaal voor ging, was het goed. Ik werd er echt ongelukkig van om in Breda achter de computer te zitten. Ik ben het liefst bij de herstellers, de opdrachtgevers, het team en de werkgroepen. Ik heb inmiddels wel geleerd om mezelf te beschermen, want vorig jaar was het gekkenhuis – in positieve zin dan. Een groot aantal herstellers is naar ons overgestapt, denk aan Wensink Automotive Holding, Wellcoll Groep, Bangarage… Dit jaar gaan we met 25 tot 30 miljoen in omzet stijgen ten opzichte van vorig jaar. Iedereen wil aandacht, maar ik kan niet meer iedereen tevreden houden. Wat ik ook heb geleerd is dat leidinggeven niet in mijn aard zit. Ik kan wel inspireren, maar ik verwacht van mijn team wel dat het zeer zelfstandig werkt. En dat zij mij, indien nodig, zelf aan de jas trekken voor raad. Waar ik zelf op moet letten is dat ik de richting die ik insla eerder terugkoppel naar mijn team. Anders ontstaan er misverstanden.”

De persoonlijke noot is altijd belangrijk.

Wat zou u willen veranderen in deze branche?

“Momenteel is er in een van de regio’s een fusie aan het ontstaan tussen een van onze herstellers en een hersteller van een andere keten. Als wij nu besluiten om ons label daarop te plakken, moet het niet zo zijn dat de ‘verliezende’ partij op die blanco plek in de regio een nieuw schadebedrijf opricht. Wij zijn ook niet roomser dan de paus, dus omgekeerd is dat ook niet wenselijk. Ik zou willen dat verzekeraars daarin mede het voortouw nemen en geen contracten geven op nieuwe vierkante meters in de regio’s. Over een jaar of vijf bestaan schadebedrijven niet meer in de huidige vorm, dus we ontkomen niet aan ketenoverschrijdende samenwerking en samenvoeging. Er moet een gezond ondernemers­klimaat ontstaan in de diverse regio’s door heel Nederland.” 

nicolesprenkelink4

Heeft u tips voor de betrokken ondernemers? 

“Richt je op de kansen, want die zijn er. Als je ergens in gelooft, kun je het ook creëren. Het glas is bij mij altijd halfvol. Je moet soms over je eigen schaduw heen stappen. Ik vind het coöperatiemodel heel mooi en het is mijn eigen ambitie om dat organisatiemodel wendbaar te houden. Als iemand het nut ergens niet van inziet, dan ga ik er toch zelf naartoe om uitleg te geven. De ­persoonlijke noot is altijd belangrijk.”

U heeft vrijwilligerswerk gedaan in Ghana, wat dreef u daartoe? 

“Ik was destijds vrijgezel en wilde eigenlijk gewoon een langere periode in Afrika door­brengen. Door vrijwilligerswerk te doen, had ik een veilige back-up. Ik ben in Ghana met kinderen gaan werken en kreeg daar zo’n sterke band mee, dat dit uitmondde in het opzetten van twee weeshuizen en een school. Twee keer per jaar ging ik erheen en stapte uit de wereld van het blik die eigenlijk niet belangrijk is. Nu ben ik zelf moeder en laat ik de weeshuizen en de school over aan een stichting en een nieuwe lichting ­vrijwilligers. Als mijn dochter een jaar of twaalf is, laat ik het haar allemaal zien.” 

Wat doet u nog meer in uw schaarse vrije tijd? 

“Ik fotografeer graag en hoop daar weer meer tijd voor te krijgen. Een dag met de camera op pad en maar zien wat eruit komt. Ik heb wel geleerd om mijn vrije tijd wat meer te beschermen. In die zin is het ook mooi dat ik met ondernemers werk die vaak ’s avonds willen afspreken. Want ik wil natuurlijk ook wel eens op het schoolplein staan, mijn dochtertje ophalen en helpen bij allerlei schoolactiviteiten.”

Over A.A.S. Schadeherstel

A.A.S. Schadeherstel (Allround Automotive Solutions) bestaat dit jaar tien jaar. De coöperatie werd in 2006 opgericht met veertig schadeherstellers en omvat inmiddels 84 aangesloten schadebedrijven die elke schade aan auto, caravan, camper, truck, motor of scooter kunnen repareren. Nicole Spenkelink, destijds werkzaam voor Dupont en verantwoordelijk voor het loyaliteitsprogramma in Nederland, leidde achter de schermen de oprichting van A.A.S. en werd in 2009 officieel benoemd tot algemeen directeur. Bij A.A.S. Schadeherstel werken twaalf mensen en het hoofdkantoor is gevestigd in Breda.