Interview | ‘Ik moest kiezen: stap ik op deze trein of laat ik ‘m voorbij gaan’
Was er ooit sprake van dat u niet in de autobranche zou gaan werken?
“Dat is geen moment in mij opgekomen. Ik ben opgegroeid in de garage van mijn ouders. Dat begon met spelen in de smeerputten en tussen de sloopauto’s achter de werkplaats. Daarna werd het de werkplaats vegen en opruimen, een bandje leren wisselen en vervolgens de eerste klusjes. Dat ik in het bedrijf zou gaan werken was vanzelfsprekend, in welke rol dan ook.”
Bent u opgeleid als automonteur?
“Na de mavo en de havo heb ik HTS Autotechniek gedaan. Toen ik daarna aan het werk ging in de werkplaats bleek al snel dat ik veel te weinig kennis van de praktijk had om snel storingen op te kunnen lossen. Mijn vader heeft mijn broer Ruud en ik toen terug naar school gestuurd. Op het Koning Willem I College in Den Bosch volgden we allebei een deeltijdopleiding tot Technisch Specialist. De docenten daar zeiden: ‘Jullie hebben HTS Autotechniek, wij kunnen jullie niets meer leren’, toch hebben we er ontzettend veel aan gehad. We leerden er de werking van systeem- en meet- en regeltechniek en stapsgewijs storingen opsporen. Nadat ik mijn diploma Technisch Specialist haalde werd ik gevraagd om docent te worden. Hiervoor moest ik wel het PTH-onderwijsdiploma halen. Daarna heb ik zes jaar lang een dag in de week voor de klas gestaan naast het werk in de garage.”
‘Op de motor met een diagnose-apparaat in mijn rugzak’
Hoe is het idee van Jifeline ontstaan?
“In 2010 ben ik gestopt als docent omdat ik als freelancer aan de slag ging voor Car Lock Systems. Zij kregen regelmatig sleutels terug van klanten omdat ze het niet voor elkaar kregen om ze te programmeren. Daarbij was vaak de vraag: ligt het aan de sleutel of aan de monteur? Ik ging dan naar zo’n autobedrijf, vaak dealerbedrijven, op de motor met een diagnose-apparaat in mijn rugzak, om het probleem op te lossen. Dat werkte perfect binnen een straal van 80 kilometer, maar voor een klant in Zweden werd het een stuk lastiger. In de garage in Wijk en Aalburg kregen we vanuit het hele land auto’s van collega bedrijven die een storing niet opgelost kregen. Tegelijkertijd gaf ik met Erwin van der Velden, nu mede-eigenaar van Jifeline, cursussen over pass-thru (het programmeren van onderdelen via de servers van autofabrikanten, red). Een groot succes, maar we merkten ook dat de cursisten vooral goed onthielden dat ze ons om advies konden vragen. Erwin en ik fantaseerden regelmatig over het idee van een tester met een heel lang verlengsnoer waardoor je op afstand het probleem op kunt lossen. We raakten hierover in gesprek met Jasper van Herwijnen en Iskander Kuijer van Car Lock Systems. Zo zijn we samen op het idee van Jifeline gekomen. Door de juiste mensen samen te brengen uit de netwerken van ons vieren en met onze eigen kennis slaagden we er in om op de Automechanika 2014 een werkend prototype te presenteren.”
Bouman in het kort:
Naam: Frank Bouman / Geboortedatum: 23 maart-1978 / Opleiding: mavo, havo, HTS Autotechniek, Koning Willem I college opleiding Technisch Specialist, PTH Motorvoertuigen, cursussen Electude en GMTO / Carrière: Autobedrijf Wout Bouman, docent autotechniek Koning Willem II College, EV2drive, 2ndbit, freelance diagnose-expert, Jifeline / Relatie: samenwonend met Lopke / Kinderen: zoon (10) en dochter (6) / Hobby’s: Muziek luisteren, Netflixen en naar de sportschool.
Valt Jifeline nog te combineren met het werk in de garage?
“Een tijdlang werkte ik twee dagen in de week aan Jifeline en was ik drie dagen in het autobedrijf, maar Jifeline groeide heel hard en er was veel werk te doen. Op een gegeven moment moest ik kiezen: stap ik op deze trein, of laat ik hem voorbij gaan? Een ontzettend moeilijke keuze. Ik ben de oudste van drie kinderen en heb altijd in het bedrijf rondgelopen. Een familiebedrijf, waar mijn ouders, mijn broer en sinds kort ook mijn zusje dag en nacht mee bezig zijn. Maar als ik dit jaar op de Automechanika had rondgelopen en had gezien dat Jifeline finalist van de innovatieprijzen was geworden, zonder dat ik er bij betrokken was, had ik dat heel erg hebben gevonden (Jifeline greep net naast de hoofdprijs, red). Met ontzettend veel pijn in mijn hart besloot ik uit de dagelijkse productie te stappen bij Autobedrijf Wout Bouman en mij volledig op Jifeline te focussen. Of mijn ouders teleurgesteld waren? Dat weet ik niet, misschien. Helemaal uit het bedrijf ben ik overigens niet, ik heb een deel van de aandelen van mijn vader overgenomen. Verder denk ik graag mee over operationele zaken. Zo hebben we pasgeleden apparatuur aangeschaft om ADAS te kalibreren.”
Is er dan nog wel tijd over voor andere dingen?
“Op zaterdag ben ik vaak in het autobedrijf te vinden, maar een keer in de maand ben ik op zaterdag vrij. Dan krijgt mijn gezin wat extra aandacht. We hebben een zoon van tien en een dochter van zes. Verder ga ik twee keer per week na het werk naar de sportschool voordat ik naar huis ga. Een goede manier om los te komen van het werk. Ik luister ook veel muziek. Toen Spotify opkwam heb ik meteen een betaald abonnement afgesloten. Wat voor muziek ik luister? Vroeger was ik meer van de gitaren en bezocht ik festivals als Dynamo Open Air en Muse vind ik nog steeds onwijs goed, maar tegenwoordig is het meer electronic dance van bijvoorbeeld Wankelmut, een Duitse dj.”
Mist u het traditionele sleutelwerk?
“Het echte sleutelen heeft nooit zo mijn interesse gehad en ik was er ook niet echt goed in. Natuurlijk heb koppelingen en distributieriemen vervangen. Cilinderkoppen van Fiatjes Cinquecento en Seicento heb ik ook veel gedaan, maar ik vind het vooral leuk om ’s avonds dingen uit te zoeken. Werkplaatshandboeken doorbladeren en schema’s bestuderen al was het alleen maar om mezelf te trainen. Ik heb een keer een presentatie gezien van hockeycoach Mark Lammers waarin hij zei: ‘Je kunt beter trainen om van een acht een tien te maken, dan van een vijf een zesje’, oftewel verbeter waar je al goed in bent. In mijn geval bleek dat het analyseren van systemen en storingen te zijn. Met Jifeline wilden we het leven van de monteur makkelijker maken. Ik denk dat je alleen oplossingen als deze kunt bedenken als je zelf met je voeten in de klei hebt gestaan en weet waar je tegenaan loopt als je een auto probeert te repareren.”
We fantaseerden regelmatig over een tester met een heel lang verlengsnoer.
Wie gaat er straks verder met het bedrijf van uw ouders?
“Mijn broer Ruud loopt daar inmiddels al meer dan 15 jaar dagelijks rond en kent inmiddels het klappen van de zweep. Mijn zusje Annemieke is deze maand gestart in het bedrijf en neemt op termijn de leiding over. Ik denk dat zij dat samen veel beter kunnen dan ik had gekund. Ze heeft een opleiding voor de toeristische sector afgerond die vergelijkbaar is met de IVA voor de autobranche en enorm veel ervaring in die branche. Mijn vader is inmiddels bijna 70 jaar en doet nog steeds de deuren van het bedrijf open ’s ochtends vroeg en sluit ze ’s avonds weer. De discipline om er iedere ochtend vroeg te staan en pas naar huis te gaan als het werk gedaan is, hebben we van hem. En het heeft mij gebracht waar ik nu ben.”
Over Jifeline
Een fantasie over een diagnoseapparaat met een verlengsnoer dat reikt tot over de hele wereld, leidde in 2012 tot het ontwikkelen van de Jifeline. Een kastje dat de auto in de werkplaats via internet verbindt met een diagnose-helpdesk op afstand. In 2014 kwam de eerste Jifeline op de markt. Twee jaar later volgde een whitelabel versie van de hardware zodat andere technische helpdesks dezelfde diensten kunnen bieden. Dit omdat de vraag naar diagnose op afstand groter bleek dan dat Jifeline zelf aan kon. Inmiddels zijn er wereldwijd circa 50 bedrijven die diagnose op afstand aanbieden met behulp van de techniek van Jifeline. Vele duizenden autobedrijven maken er gebruik van. Op de Automechanika werd een nieuwe voertuiginterface gepresenteerd en maakte het bedrijf wereldkundig dat zijn helpdesk en ontwikkelingsafdeling los van elkaar verder gaan.
Reacties
Succes Frank, mooi product.