Marcel Bos en Gerard Slegers, eigenaren Bos & Slegers Autogroep

Bos&Slegers: de klant wordt beetgenomen, wij mogen het oplossen

Viola Robbemondt Viola Robbemondt
• Laatste update:

Wat zijn jullie van elkaar, behalve compagnons?

GS: “Ik ben een neef van de vrouw van Marcel, vandaar dat we elkaar kenden van feestjes en partijen. We hadden ook wel eens samengewerkt bij een autobedrijf, toen was er ook al een klik. Vooral door de verschillende manieren van ­werken trokken we naar elkaar toe in het 
ondernemerschap.”

Welke verschillen zijn dat?

GS: “Ik ben meer verkoopgericht bezig en treed naar buiten namens het bedrijf. Marcel onderneemt meer via de technische kant en doet aftersales. Ik vind mensen eigenlijk leuker dan auto’s.”

MB: “Het bijzondere tussen ons is dat we elkaar begrijpen zonder al te veel te hoeven uitleggen. Dat helpt enorm bij het zakendoen. Gerard weet hoe ik op dingen reageer, ik weet dat van hem. We kennen elkaar nu ongeveer dertig jaar en we hebben hetzelfde doel: het naadloos invullen van de behoefte van de klant.”

GS: “Daarom zijn we ook merkonafhankelijk.
Niet eerst met derden in overleg, maar het zelf oplossen in contact met onze klanten.” 

MB: “En dus werken we ook alleen met partners
– zoals Bosch – die ook zo werken. Wij weten tenslotte het beste wat onze klant wil. Daarbij zorgen we dat het contact prettig verloopt, dat mensen een vast aanspreekpunt bij ons hebben, zodat men ook weer bij ons terug komt. Bij wijze van spreken van de driewieler tot aan de rollator. En alles er tussenin: onderhoud, glas, pechhulp, lease, verhuur, elektrische fietsen en schade.”

Hoe is jullie band – en werk – in de loop der jaren veranderd?

GS: “Onze band is alleen maar sterker geworden, het is net een huwelijk. Hoe langer je bij elkaar bent, hoe beter je elkaar aanvoelt. We hebben ook altijd wel meningsverschillen, je bent toch twee verschillende mensen. Dat is ook goed, want als je over alles hetzelfde denkt is er geen dynamiek. Onze werkzaamheden zijn wel on­herkenbaar veranderd. We moeten veel meer energie stoppen in zaken die in feite niets met ons werk te maken hebben. De leasemaat-schappijen bijvoorbeeld komen dan met een calcu­latieprogramma dat Micheck heet. Het ermee leren omgaan heeft wat ons betreft veel tijd en energie gekost en niets opgeleverd. We communiceren nu niet meer over de klant en zijn leaseauto, maar over een systeem dat niet naar be­horen werkt. Je bent dus constant bezig met randzaken. Dat is ook meteen het nadeel van zelfstandig ondernemen anno nu.”

 

Samen ondernemen is net een huwelijk.

Gerhard Slegers

 

MB: “Mensen zijn ook veranderd sinds de internettijd. Betrokkenheid en loyaliteit zijn vaak ver te ­zoeken, de gunfactor is laag. Tegenwoordig zoekt de klant vooral de laagste prijs, en wie het meeste geeft voor het minste. Klanten die vroeger een zwarte auto wilden, gingen toch voor die donkergrijze als die bij ons stond. Tegenwoordig googlen ze net zo lang tot ze die zwarte gevonden hebben. Toch denk ik dat er nog wel wat te winnen valt. Men komt er wel achter dat het op deze manier niet werkt. En dat goede service echt wel belangrijk is, zo belangrijk dat men er graag voor wil betalen.”

Dus het gaat goed met jullie bedrijf?

GS: “Nu is er weer een stijgende lijn, maar we hebben wel een tijdje crisis gehad. Toen de ANWB een nieuwe directie kreeg en haar pechhulpdiensten reorganiseerde, zaten we met de handen in het haar. We kregen veel minder opdrachten en moesten bovendien werken tegen lagere tarieven terwijl we wel het personeel stand-by moesten houden. Dat leidde tot een behoorlijk verlies op die post. We hebben toen afscheid van de ANWB genomen, maar eigenlijk een jaar te laat. Gelukkig hebben we het vol kunnen houden en dat kwam vooral omdat we altijd bescheiden geleefd ­hebben. En we hadden eigen vermogen achter de hand. Dat was onze redding.”

Wat hebben jullie in de loop der jaren geleerd over personeelsmanagement?

MB: “Dat je niet iedereen op z’n blauwe ogen moet vertrouwen. Zo heb ik eens een Wajong-monteur aangenomen. Die had maar drie vingers aan één van zijn handen, maar wilde dolgraag monteur worden; zat hier huilend aan tafel. Die gast presteerde het vervolgens om in drie maanden tijd vijfentwintig navigatiesystemen te verduisteren. Hij bestelde ze bij de leverancier, haalde ze op en verkocht ze door. Onvoorstelbaar, dat mensen de boel bewust flessen. Gelukkig hebben we hier veel mensen die wel blindelings te vertrouwen zijn. Maar dit soort ervaringen zorgde er wel voor dat we onze werkwijze moesten aanpassen. Vroeger registreerden we niets. We kochten bij wijze van spreken voor driehonderd euro spullen en verkochten het weer met winstmarge. Sinds 2005 moeten we alles bijhouden.” 

GS: “Als ik er nu aan terugdenk, lijkt wat we deden prehistorisch. Maar met personeel moet je ook een beetje geluk hebben.”

MB: “Als werkgever moet je er ook voor zorgen dat mensen graag voor je wíllen werken. Je moet ze motiveren, complimenten geven. Ze behandelen zoals je zelf ook behandeld wilt
worden. Aandacht geven kost niets, en dan kun je ze onderweg een beetje vormen. De jeugd denkt tegenwoordig ook gewoon anders. Die hebben voor het eerst een baan en denken
meteen aan een auto van de zaak en het aantal vrije dagen. Ik denk dan: ga eerst eens aan de slag! Gelukkig hebben we weinig verloop.
Sommigen werken hier al twintig jaar.”

 

Mensen moeten graag voor je wíllen werken.

Marcel Bos

 

Als jullie iets zouden kunnen ­veranderen in de automotive, wat zou dat zijn?

MB: “De garantiepolitiek van sommige merken. Ik had laatst een klant met een Audi A8 van anderhalve ton, nog geen twee jaar oud. De verchroomde lijsten bij de instap waren aan-gevreten en de klant wilde dat onder garantie laten herstellen. Wij belden met Audi en kregen te horen dat dit niet onder de garantie valt wegens ‘aantasting van buitenaf’. Dat snap ik echt niet. Ik vind het ook een slechte zaak. Het internet staat ook vol klachten, ook over VW. Maar de merken zijn arrogant. De klant wordt in de maling genomen, wij kunnen het oplossen.”

Marcel Bos en Gerard Slegers in ’t kort

Naam: Marcel Bos / Geboortedatum: 12-01-1964 te Eindhoven / Woonplaats: ­Veldhoven / Opleiding: technisch kader functionaris, eerste monteur / Carrière: 1990-nu: mede-oprichter en directeur aftersales bij Bos & Slegers / Relatie: getrouwd met Marietje/ Kinderen: Michelle (23), Melissa (22), Minousch (15) / Hobby: vakantie.

Naam: Gerard Slegers / Geboortedatum: 15-11-1961 te Eindhoven / Woonplaats: Eindhoven / Opleiding: LTS, SBBO / Carrière: tussen 1979 en 1990 achtereenvolgens monteur vracht- en bedrijfswagens bij Gemeentelijk Nutsbedrijf, De Burght en DAF-fabriek 1990-nu: mede-oprichter en directeur sales bij Bos & Slegers / Relatie: getrouwd met Alma / Kinderen: geen / Hobby’s: golfen, fietsen en voetbal kijken.

bosslegers interview

Denken jullie wel eens aan stoppen?

GS: “Stoppen niet, maar we willen het op termijn wel rustiger aan doen. Daarom zoeken we nu naar een man of vrouw die over vijf tot tien jaar onze visie wil voortzetten. Marcel heeft drie dochters die het bedrijf niet willen overnemen, ik heb geen kinderen. We zoeken iemand die net zo betrokken is bij de klant, die  een aantal jaren met ons meeloopt en het bedrijf vervolgens stilzwijgend overneemt.”

Over Bos & Slegers

Het bedrijf zag in 1990 het levenslicht toen Marcel Bos en Gerard Slegers op een feestje een partij auto’s kochten en die vanuit hun beider achtertuinen verkochten. De heren bleken er goed in en vonden al gauw een betere bedrijfslocatie voor hun activiteiten in Eindhoven. Ze deden alles zelf: van onderhoud en reparatie tot verkoop. Inmiddels bestaat het team uit meer dan vijftien werknemers. Korte lijnen zijn nog steeds van groot belang voor het ­kwaliteitsniveau dat wordt nagestreefd bij Bos & Slegers dat is uitgegroeid tot het grootste universele autobedrijf van Nederland dat bij Bovag is aangesloten. Het zit nog steeds in Eindhoven, sinds 2005 in een ruimer pand aan de Steenoven (bedrijventerrein Kapelbeemd).

Gerard, jouw vrouw Alma werkt hier ook. Wat zijn de voor- en nadelen daarvan?

GS: “Het voordeel is dat we elkaar begrijpen als het druk is en we hoeven elkaar niets uit te leggen. En je kunt elkaar vertrouwen. Het nadeel is dat je elkaar ’s avonds niet veel meer te vertellen hebt, want zij weet wat er speelt op het werk. Daarbij is het voor haar best moeilijk om haar vrouwelijke kwaliteiten te laten gelden in een autobedrijf. Marcel en ik houden toch de eindverantwoording, al heeft zij het wel 100 procent voor het zeggen als het gaat over de sfeer in de zaak en de aankleding.”

Wat doen jullie buiten het werk om?

MB: “Ik golf regelmatig. De focus die je daarvoor nodig hebt zorgt ervoor dat ik alle stress vergeet. En ik ben graag thuis. Ik ga vaak een eindje rijden op mijn Solexje. En mijn vrouw en ik gaan regelmatig weekjes weg. Laatst had onze oudste dochter, die bijna afgestudeerd sommelier is, een trip voor ons geregeld op Sicilië, langs
allerlei proeverijen bij wijnboerderijen. Dat was geweldig.”

GS: “Ik golf ook een beetje en ik fiets graag.
Verder kom ik veel bij FC Eindhoven, een club waar je nog iets kunt realiseren. Wij sponsoren die ook, omdat daar nog echt gewerkt wordt door de voetballers. Dat spreekt ons als ras-ondernemers aan.”

Reacties

  • P C M Bosmans

    Geweldig goed en betrouwbaar autobedrijf en gemotiveerde jongens .

    Vriendelijke groeten van Piet Bosmans .

Meer lezen over Bos&Slegers, Gerard Slegers en Marcel Bos

Bos&Slegers: de klant wordt beetgenomen, wij mogen het oplossen | Automotive Online
Marcel Bos en Gerard Slegers, eigenaren Bos & Slegers Autogroep

Bos&Slegers: de klant wordt beetgenomen, wij mogen het oplossen

Viola Robbemondt Viola Robbemondt
• Laatste update:

Wat zijn jullie van elkaar, behalve compagnons?

GS: “Ik ben een neef van de vrouw van Marcel, vandaar dat we elkaar kenden van feestjes en partijen. We hadden ook wel eens samengewerkt bij een autobedrijf, toen was er ook al een klik. Vooral door de verschillende manieren van ­werken trokken we naar elkaar toe in het 
ondernemerschap.”

Welke verschillen zijn dat?

GS: “Ik ben meer verkoopgericht bezig en treed naar buiten namens het bedrijf. Marcel onderneemt meer via de technische kant en doet aftersales. Ik vind mensen eigenlijk leuker dan auto’s.”

MB: “Het bijzondere tussen ons is dat we elkaar begrijpen zonder al te veel te hoeven uitleggen. Dat helpt enorm bij het zakendoen. Gerard weet hoe ik op dingen reageer, ik weet dat van hem. We kennen elkaar nu ongeveer dertig jaar en we hebben hetzelfde doel: het naadloos invullen van de behoefte van de klant.”

GS: “Daarom zijn we ook merkonafhankelijk.
Niet eerst met derden in overleg, maar het zelf oplossen in contact met onze klanten.” 

MB: “En dus werken we ook alleen met partners
– zoals Bosch – die ook zo werken. Wij weten tenslotte het beste wat onze klant wil. Daarbij zorgen we dat het contact prettig verloopt, dat mensen een vast aanspreekpunt bij ons hebben, zodat men ook weer bij ons terug komt. Bij wijze van spreken van de driewieler tot aan de rollator. En alles er tussenin: onderhoud, glas, pechhulp, lease, verhuur, elektrische fietsen en schade.”

Hoe is jullie band – en werk – in de loop der jaren veranderd?

GS: “Onze band is alleen maar sterker geworden, het is net een huwelijk. Hoe langer je bij elkaar bent, hoe beter je elkaar aanvoelt. We hebben ook altijd wel meningsverschillen, je bent toch twee verschillende mensen. Dat is ook goed, want als je over alles hetzelfde denkt is er geen dynamiek. Onze werkzaamheden zijn wel on­herkenbaar veranderd. We moeten veel meer energie stoppen in zaken die in feite niets met ons werk te maken hebben. De leasemaat-schappijen bijvoorbeeld komen dan met een calcu­latieprogramma dat Micheck heet. Het ermee leren omgaan heeft wat ons betreft veel tijd en energie gekost en niets opgeleverd. We communiceren nu niet meer over de klant en zijn leaseauto, maar over een systeem dat niet naar be­horen werkt. Je bent dus constant bezig met randzaken. Dat is ook meteen het nadeel van zelfstandig ondernemen anno nu.”

 

Samen ondernemen is net een huwelijk.

Gerhard Slegers

 

MB: “Mensen zijn ook veranderd sinds de internettijd. Betrokkenheid en loyaliteit zijn vaak ver te ­zoeken, de gunfactor is laag. Tegenwoordig zoekt de klant vooral de laagste prijs, en wie het meeste geeft voor het minste. Klanten die vroeger een zwarte auto wilden, gingen toch voor die donkergrijze als die bij ons stond. Tegenwoordig googlen ze net zo lang tot ze die zwarte gevonden hebben. Toch denk ik dat er nog wel wat te winnen valt. Men komt er wel achter dat het op deze manier niet werkt. En dat goede service echt wel belangrijk is, zo belangrijk dat men er graag voor wil betalen.”

Dus het gaat goed met jullie bedrijf?

GS: “Nu is er weer een stijgende lijn, maar we hebben wel een tijdje crisis gehad. Toen de ANWB een nieuwe directie kreeg en haar pechhulpdiensten reorganiseerde, zaten we met de handen in het haar. We kregen veel minder opdrachten en moesten bovendien werken tegen lagere tarieven terwijl we wel het personeel stand-by moesten houden. Dat leidde tot een behoorlijk verlies op die post. We hebben toen afscheid van de ANWB genomen, maar eigenlijk een jaar te laat. Gelukkig hebben we het vol kunnen houden en dat kwam vooral omdat we altijd bescheiden geleefd ­hebben. En we hadden eigen vermogen achter de hand. Dat was onze redding.”

Wat hebben jullie in de loop der jaren geleerd over personeelsmanagement?

MB: “Dat je niet iedereen op z’n blauwe ogen moet vertrouwen. Zo heb ik eens een Wajong-monteur aangenomen. Die had maar drie vingers aan één van zijn handen, maar wilde dolgraag monteur worden; zat hier huilend aan tafel. Die gast presteerde het vervolgens om in drie maanden tijd vijfentwintig navigatiesystemen te verduisteren. Hij bestelde ze bij de leverancier, haalde ze op en verkocht ze door. Onvoorstelbaar, dat mensen de boel bewust flessen. Gelukkig hebben we hier veel mensen die wel blindelings te vertrouwen zijn. Maar dit soort ervaringen zorgde er wel voor dat we onze werkwijze moesten aanpassen. Vroeger registreerden we niets. We kochten bij wijze van spreken voor driehonderd euro spullen en verkochten het weer met winstmarge. Sinds 2005 moeten we alles bijhouden.” 

GS: “Als ik er nu aan terugdenk, lijkt wat we deden prehistorisch. Maar met personeel moet je ook een beetje geluk hebben.”

MB: “Als werkgever moet je er ook voor zorgen dat mensen graag voor je wíllen werken. Je moet ze motiveren, complimenten geven. Ze behandelen zoals je zelf ook behandeld wilt
worden. Aandacht geven kost niets, en dan kun je ze onderweg een beetje vormen. De jeugd denkt tegenwoordig ook gewoon anders. Die hebben voor het eerst een baan en denken
meteen aan een auto van de zaak en het aantal vrije dagen. Ik denk dan: ga eerst eens aan de slag! Gelukkig hebben we weinig verloop.
Sommigen werken hier al twintig jaar.”

 

Mensen moeten graag voor je wíllen werken.

Marcel Bos

 

Als jullie iets zouden kunnen ­veranderen in de automotive, wat zou dat zijn?

MB: “De garantiepolitiek van sommige merken. Ik had laatst een klant met een Audi A8 van anderhalve ton, nog geen twee jaar oud. De verchroomde lijsten bij de instap waren aan-gevreten en de klant wilde dat onder garantie laten herstellen. Wij belden met Audi en kregen te horen dat dit niet onder de garantie valt wegens ‘aantasting van buitenaf’. Dat snap ik echt niet. Ik vind het ook een slechte zaak. Het internet staat ook vol klachten, ook over VW. Maar de merken zijn arrogant. De klant wordt in de maling genomen, wij kunnen het oplossen.”

Marcel Bos en Gerard Slegers in ’t kort

Naam: Marcel Bos / Geboortedatum: 12-01-1964 te Eindhoven / Woonplaats: ­Veldhoven / Opleiding: technisch kader functionaris, eerste monteur / Carrière: 1990-nu: mede-oprichter en directeur aftersales bij Bos & Slegers / Relatie: getrouwd met Marietje/ Kinderen: Michelle (23), Melissa (22), Minousch (15) / Hobby: vakantie.

Naam: Gerard Slegers / Geboortedatum: 15-11-1961 te Eindhoven / Woonplaats: Eindhoven / Opleiding: LTS, SBBO / Carrière: tussen 1979 en 1990 achtereenvolgens monteur vracht- en bedrijfswagens bij Gemeentelijk Nutsbedrijf, De Burght en DAF-fabriek 1990-nu: mede-oprichter en directeur sales bij Bos & Slegers / Relatie: getrouwd met Alma / Kinderen: geen / Hobby’s: golfen, fietsen en voetbal kijken.

bosslegers interview

Denken jullie wel eens aan stoppen?

GS: “Stoppen niet, maar we willen het op termijn wel rustiger aan doen. Daarom zoeken we nu naar een man of vrouw die over vijf tot tien jaar onze visie wil voortzetten. Marcel heeft drie dochters die het bedrijf niet willen overnemen, ik heb geen kinderen. We zoeken iemand die net zo betrokken is bij de klant, die  een aantal jaren met ons meeloopt en het bedrijf vervolgens stilzwijgend overneemt.”

Over Bos & Slegers

Het bedrijf zag in 1990 het levenslicht toen Marcel Bos en Gerard Slegers op een feestje een partij auto’s kochten en die vanuit hun beider achtertuinen verkochten. De heren bleken er goed in en vonden al gauw een betere bedrijfslocatie voor hun activiteiten in Eindhoven. Ze deden alles zelf: van onderhoud en reparatie tot verkoop. Inmiddels bestaat het team uit meer dan vijftien werknemers. Korte lijnen zijn nog steeds van groot belang voor het ­kwaliteitsniveau dat wordt nagestreefd bij Bos & Slegers dat is uitgegroeid tot het grootste universele autobedrijf van Nederland dat bij Bovag is aangesloten. Het zit nog steeds in Eindhoven, sinds 2005 in een ruimer pand aan de Steenoven (bedrijventerrein Kapelbeemd).

Gerard, jouw vrouw Alma werkt hier ook. Wat zijn de voor- en nadelen daarvan?

GS: “Het voordeel is dat we elkaar begrijpen als het druk is en we hoeven elkaar niets uit te leggen. En je kunt elkaar vertrouwen. Het nadeel is dat je elkaar ’s avonds niet veel meer te vertellen hebt, want zij weet wat er speelt op het werk. Daarbij is het voor haar best moeilijk om haar vrouwelijke kwaliteiten te laten gelden in een autobedrijf. Marcel en ik houden toch de eindverantwoording, al heeft zij het wel 100 procent voor het zeggen als het gaat over de sfeer in de zaak en de aankleding.”

Wat doen jullie buiten het werk om?

MB: “Ik golf regelmatig. De focus die je daarvoor nodig hebt zorgt ervoor dat ik alle stress vergeet. En ik ben graag thuis. Ik ga vaak een eindje rijden op mijn Solexje. En mijn vrouw en ik gaan regelmatig weekjes weg. Laatst had onze oudste dochter, die bijna afgestudeerd sommelier is, een trip voor ons geregeld op Sicilië, langs
allerlei proeverijen bij wijnboerderijen. Dat was geweldig.”

GS: “Ik golf ook een beetje en ik fiets graag.
Verder kom ik veel bij FC Eindhoven, een club waar je nog iets kunt realiseren. Wij sponsoren die ook, omdat daar nog echt gewerkt wordt door de voetballers. Dat spreekt ons als ras-ondernemers aan.”

Reacties

  • P C M Bosmans

    Geweldig goed en betrouwbaar autobedrijf en gemotiveerde jongens .

    Vriendelijke groeten van Piet Bosmans .

Meer lezen over Bos&Slegers, Gerard Slegers en Marcel Bos