Column Adriani | Voor iedereen is iets anders essentieel
Natuurlijk was Hugo wel gevaccineerd. “Maar zekerheid voor alles, Hans. Het is niet 150 procent zeker dat je dan niet meer besmettelijk bent. Dus: testen, testen, testen.”
IJdele snuiver
Hugo had het er vervolgens wel een week van genomen. “Maandag met het vrouwtje naar een Fieldlab-museum, woensdag naar het HighLands festival dankzij de Fieldlab-festivaltest en vrijdag naar mijn stamcafé De IJdele Snuiver. Dit café had zich als eerste aangesloten bij Fieldlab-Café.”
Hugo had er veel voor over om vrij te zijn. “Alleen samen krijgen we alles onder controle, Hans! We laten iedereen vrij om de niet-essentiële zaken in het leven te vieren. Zolang ze getest of gevaccineerd zijn.” Dat hoeft natuurlijk niet voor essentiële winkels, vond Hugo. “Een vrijbuiter in De IJdele Snuiver vond dat de overheid nooit kan en mag bepalen wat een essentieel bedrijf is. Noemde dat zelfs een fundamentele fout. Gevaarlijke opvatting.”
“Wat een essentiële winkel is, is voor iedereen anders”
Sovjet-Unie
Ik zit daar ook wel mee, zei ik. Mensen moeten eten, dus je zou een supermarkt essentieel kunnen noemen. Maar is een meubelzaak voor een eigenaar en personeel ook niet essentieel? Zodat zij ook eten kunnen kopen? Omdat ze een klant een stoel verkopen, die voor hem weer essentieel is? Voor iedereen is iets anders essentieel. Was dit niet ooit een principieel verschil met de centraal geleide economie in de vroegere Sovjet-Unie?
Hugo vond dat je dat niet zo kan zeggen. “Je ondergraaft de test- en vaccinatiebereidheid Hans! Hoeveel denk je dat we hebben geïnvesteerd in het vaccinatie- en Fieldlab-programma?! We wachten nog op Automotive om zich aan te sluiten bij Fieldlab-zakelijk.”
Dat Fieldlab er een MEGA verdienmodel op nahoudt, is volgens Hugo bijzaak. “Dat heet innovatief ondernemerschap. En dan ga jij zeuren over een meubelwinkel? Moet je niet doen. Dat is gevaarlijk! Denk aan het belang!”
“Ja Hugo, volgens mij doe ik dat juist.”
