Het goudgerande imago van Bovag-garantie is het resultaat van een halve eeuw investeren in een goede naam. Sinds 1965, het geboortejaar van de Bovag-garantie, heeft de brancheorganisatie beslist niet stilgezeten, maar met de garantie zelf loopt de organisatie achter de muziek aan. Want die garantiemarkt is sterk in beweging. Autofabrikanten eisen productkwaliteit van gecertificeerde gebruikte auto’s. Consumenten verlangen 100 procent zekerheid en De Nederlandse Bank verscherpt het toezicht op de wettelijke regels. De Bovag-garantie is wel geëvolueerd: ­vroeger zat de 6 maanden Bovag-garantie in de consumentenprijs, nu is het vaak een optie tegen meerprijs. Dat komt doordat de bonafide handel meent occasions exclusief garantie aan te moeten bieden, als reactie op Beun de Haas, die zijn gebruikte handel – zónder de kostenverhogende garantie – scherper geprijsd kan aanbieden. Bovag-leden hebben zich bovendien laten verleiden om geld te verdienen aan garantie. Kortzichtig en oneigenlijk, want een financiële garantievoorziening is bestemd om – ­kostenneutraal voor de vérkoper – de kóper die recht heeft op reparatie van verborgen gebreken, tegemoet te komen. In elk geval heeft de AFM geconcludeerd dat er sprake is van garantieverzekering, met als gevolg dat het kwaliteitskeurmerk ‘Bovag-garantie’ negatief in de publiciteit is gekomen.

Het bestaans­recht van Bovag komt onder druk te staan.

Intussen hebben verzekeringsmaatschappijen zich als hyena’s op Bovag-leden gestort om een poot tussen de deur te krijgen. Het risico is dat de hechte relatie tussen onafhankelijke autobedrijven en de Bovag op losse schroeven komt te staan. Het Bovag-bestuur heeft zich veel te laat gerealiseerd dat de bakens ­verzet moesten worden. De kwaliteit van het Bovag-garantiebewijs is immers de verbindende factor tussen de gebruikte autokoper en de Bovag Onafhankelijke Autobedrijven. Daarbij is het imago van Bovag-garantie van onschatbare waarde. Als die waarde wegvalt, heeft een aantal van deze leden niets meer te zoeken bij de Bovag. Deze negatieve publiciteit heeft het fundament onder de Bovag beschadigd en het imago aangetast. Door traag bestuurlijk handelen komt het bestaansrecht van de Bovag onder druk te staan.

Het goudgerande imago van Bovag-garantie is het resultaat van een halve eeuw investeren in een goede naam. Sinds 1965, het geboortejaar van de Bovag-garantie, heeft de brancheorganisatie beslist niet stilgezeten, maar met de garantie zelf loopt de organisatie achter de muziek aan. Want die garantiemarkt is sterk in beweging. Autofabrikanten eisen productkwaliteit van gecertificeerde gebruikte auto’s. Consumenten verlangen 100 procent zekerheid en De Nederlandse Bank verscherpt het toezicht op de wettelijke regels. De Bovag-garantie is wel geëvolueerd: ­vroeger zat de 6 maanden Bovag-garantie in de consumentenprijs, nu is het vaak een optie tegen meerprijs. Dat komt doordat de bonafide handel meent occasions exclusief garantie aan te moeten bieden, als reactie op Beun de Haas, die zijn gebruikte handel – zónder de kostenverhogende garantie – scherper geprijsd kan aanbieden. Bovag-leden hebben zich bovendien laten verleiden om geld te verdienen aan garantie. Kortzichtig en oneigenlijk, want een financiële garantievoorziening is bestemd om – ­kostenneutraal voor de vérkoper – de kóper die recht heeft op reparatie van verborgen gebreken, tegemoet te komen. In elk geval heeft de AFM geconcludeerd dat er sprake is van garantieverzekering, met als gevolg dat het kwaliteitskeurmerk ‘Bovag-garantie’ negatief in de publiciteit is gekomen.

Het bestaans­recht van Bovag komt onder druk te staan.

Intussen hebben verzekeringsmaatschappijen zich als hyena’s op Bovag-leden gestort om een poot tussen de deur te krijgen. Het risico is dat de hechte relatie tussen onafhankelijke autobedrijven en de Bovag op losse schroeven komt te staan. Het Bovag-bestuur heeft zich veel te laat gerealiseerd dat de bakens ­verzet moesten worden. De kwaliteit van het Bovag-garantiebewijs is immers de verbindende factor tussen de gebruikte autokoper en de Bovag Onafhankelijke Autobedrijven. Daarbij is het imago van Bovag-garantie van onschatbare waarde. Als die waarde wegvalt, heeft een aantal van deze leden niets meer te zoeken bij de Bovag. Deze negatieve publiciteit heeft het fundament onder de Bovag beschadigd en het imago aangetast. Door traag bestuurlijk handelen komt het bestaansrecht van de Bovag onder druk te staan.