Column Adriani | EyeTee
Genoten van elk jaar als dealer. En ooit komend als employee van een Volkswagen-dealer – Kamsteeg – was het best een grote stap naar zo’n Japans merk voor eigen rekening en risico.
Maar het bleek goed. Erg goed. Ooit roestten ze nog. In den beginne. Zo rond vanaf nieuw 1977. Te veel koolstof in het plaatijzer. Maar ook veel bleef heel. Geen VW-boxermotor met losse cilinderkoppen. Geen verbrande kleppen van de derde cilinder. Geen receptionist die met compressie meten de meter bij de derde cilinder wat minder hard in het bougiegat drukte om zelf een prima wagentje te krijgen. “Motor kapot mevrouwtje. Hoogste tijd voor inruil.” Gelukkig kostte het hem zijn baan. Nee de Toyota Carina’s deden moeiteloos twee ton. En mijn Dubai Camry taxi’s staan inmiddels dik over de miljoen kilometers.
`Er kan mij niets gebeuren, ik komt uit de autobranche.`
U leest het goed. Ik zit niet in de Eye-Tee omdat ik een hekel aan auto’s heb. Ik ben echter gek van EyeTee. Software voor de Airline Industry. Klinkt dat niet geweldig? Klinkt toch veel beter dan: “Ik heb een deal gesloten om vijf jaar Marsrepen te verkopen aan het Palacehotel in Katwijk?” Waarschijnlijk ook een werelddeal, maar het klinkt toch wat minder. Ja toch?
Ik onderga de project-plans, de deadlines, de niet heldere requirements, de projectmanagers die politiek laten prevaleren boven het uiteindelijk doel, namelijk go live. Ik onderga de vaak idiote security standards. Ik ben de “Bank of America niet!” Ook de – idiote – testcyclussen onderga ik. Ik ben namelijk gevormd in de autobranche. Er kan mij niets gebeuren. Ik heb het allemaal al meegemaakt als dealer. Er is geen betere leerschool.
Dealer BD
hans@dsolution.eu
Deze column verscheen eerder in Automotive Management 11 2015.