Interview Ton Vestering, directievoorzitter VWE

‘Het is een drang, een drive, ik kan niet anders.’

Viola Robbemondt Viola Robbemondt
• Laatste update:

U was ooit de jongste ondernemer van Nederland. 

“Ik kom uit een gezin met tien kinderen: vier ­jongens en zes meisjes. Ik ben de jongste van de jongens. Al vroeg dreef mijn handelsgeest me ertoe om een eigen autobedrijf in De Goorn te beginnen en gelukkig wilde mijn vader borg staan voor de financiering. Ik was nog minderjarig en bij de rechtbank in Alkmaar moesten we meerderjarigheidsrecht aanvragen, handlichting heette dat, zodat ik rechtsgeldige handtekeningen kon zetten, een bankrekening kon openen, en me kon inschrijven bij de Kamer van ­Koophandel. Een ­journalist van Panorama zag toevallig de toewijzing in de krant en kwam me verwonderd interviewen. Hoe haalde ik het in mijn hoofd om in die slechte economische tijd, en zo jong, voor mezelf te beginnen? Ik merkte niets van een crisis, mij ging het goed.”

Zelfs zo goed dat uw pand na vijf jaar al te klein was.

“We verhuisden naar een pand in Berkhout, dat in oppervlakte vier keer groter was. Daar zaten we van 1980 tot 1990. Of mijn bedrijf ooit in zwaar weer heeft gezeten? Niet echt. Het ging wel eens een jaar minder en soms ­draaiden we wat verlies. Maar als je niet te uitbundig leeft, zijn er altijd voldoende middelen om door mindere perioden heen te komen. Dat komt ook doordat ik oplossingsgericht en flexibel ben. Ik neem snel beslissingen en gooi het roer om als het moet. En als je weet wat klanten willen, doe je altijd goede zaken en ga je nooit failliet.”

Uw bedrijf is uitgegroeid tot ­‘ontzorger’ van de autobranche. Was dat een bewuste strategie? 

“Ik kan wel zeggen dat het allemaal mijn ver­dienste was, maar dat is niet zo. Ik kan me goed verplaatsen in onze klanten, ik begrijp hun zorgen en signaleer knelpunten. Die probeer ik vervolgens op te lossen. Dat zit in mijn aard; het is een drang, vergelijkbaar met het willen oplossen van ingewikkelde kruiswoordpuzzels. Een drive, ik kan kennelijk niet anders. Ik wil iets creëren. Ik weet niet of dat strategie is, ik denk meer een innerlijke drijfveer.”

‘Passie is minstens zo belangrijk als kennis. En beide zijn er in overvloed.’

Welk deel van de bedrijfsvoering was wel strategisch?

“In 1998 wist ik zeker dat internet bepalend zou zijn voor de toekomst van ons bedrijf. Daarop hebben we fors ingezet, waardoor we markt­leider werden. En vier jaar geleden zagen we dat de smartphone het verschil zou gaan maken, dus ook hierin hebben we fors geïnvesteerd en er een platform voor gebouwd: Finnik. Via dit platform worden worden inmiddels zo’n veertig miljoen kentekenbevragingen per jaar afge­handeld; het heeft ongeveer een miljoen ge­bruikers. Nu maken we plannen hoe we de branche kunnen helpen met big data. Om onze eigen richting daarin te bepalen gaan we ­regelmatig naar ­Amerika, waar ze in bepaalde opzichten behoorlijk voorop lopen.”

Veel van uw werknemers zeggen: ‘Bij VWE voel je je snel thuis.’ 

“Erg mooi om te horen. We omarmen nieuwe technologieën, ver­zamelen data en bouwen innovatieve systemen. Daarom investeren we in mensen zodat zowel VWE als zij kunnen groeien en bloeien. We ­werken daar sámen aan. Persoonlijk vind ik passie minstens even belangrijk als kennis. Gelukkig zijn beide er in overvloed.”

Uw zoons, Bas en Mike, werken nu ook in het bedrijf, hoe voelt dat?

“Dat vervult ons gezin met trots. Of het ook moeilijk is? Niet echt. We zijn niet zo temperamentvol en daarbij worden we begeleid door verstandige, ervaren mensen. Ik moest wel leren om meer te luisteren en minder te praten, om het ze zelf te laten uitzoeken. Best moeilijk, want ik heb ervaring en weet waar het mis kan gaan. Toch moet je het niet erg vinden als ze fouten maken. Ik vind die dynamiek van samenwerken met mijn zoons leuk. Tijdens k­eukentafelgesprekken komen zij met verrassende ideeën waar ik nooit op was gekomen.”

‘De dynamiek van het samenwerken met mijn zoons vind ik geweldig.’

Welke rol spelen uw zoons in het bedrijf?

“Ze hebben allebei hun eigen kwaliteiten. Bas heeft een overvloed aan ideeën over hoe zaken  anders en beter kunnen. Die verwerkt hij in onze remarketingpropositie. We zijn bezig om een digitale laag te leggen over de Automarkt, die we in 2012 van Utrecht naar Beverwijk verhuisden. Als koper hoef je de auto’s straks niet meer fysiek te bekijken, maar kun je ­elektronisch om de auto’s heen lopen om de kwaliteit te beoordelen. Als dit project klaar is, kunnen ook de auto’s van garagebedrijven en leasemaatschappijen erop waardoor zij toegang krijgen tot een enorm afzetgebied. Met partners kunnen wij het (internationale) in- en verkoopproces ontzorgen, en bijvoorbeeld het hele proces outsourcen. Men kan auto’s inbrengen in de terminals in Amsterdam en Beverwijk, zodat de auto zowel fysiek als digitaal bij ons geparkeerd staat en gepresenteerd wordt. Zo kunnen we, met een enorme capaciteit, het hele verkoop­proces afhandelen. Hier zit uiteraard een gigan­tische administratie en kapitaalstroom aan vast en daarvan is Mike de beheerder.”

Vestering in ’t kort

Naam: Ton Vestering / Geboortedatum: 05-01-1956 te Noord Beemster / ­Opleiding: HTS / Carrière: 1975-1993: eigenaar en oprichter van autobedrijf  Koggeland/1990-nu: oprichter en ­eigenaar van VWE, sinds 2008 in de functie van directievoorzitter / Relatie: Getrouwd met: Lia Bijwaard / Kinderen: Bas (34) en Mike (30), beiden werkzaam bij VWE / Hobby’s: sporten, reizen, innoveren.

TonVestering1

Hoe ziet uw leven als ­directievoorzitter eruit?

“Ik werk nog vier dagen per week, maar ben niet aldoor op kantoor. Ik wandel veel op het strand om na te denken. Tot 2010 vond ik de markt nog heel overzichtelijk. Nu, met de huidige innovatiesnelheid is het lastig om de stip aan de horizon – en vooral de weg ernaartoe – scherp in beeld te houden. De markt wordt honderd procent transparant, mensen en bedrijven willen overal en altijd toegang tot zuivere informatie. En er bestaat nog veel onzekerheid bij de aan- en verkoop van auto’s. Ik denk dat wij daar een rol in kunnen ­spelen. Om het toekomstbeeld helder te krijgen en onze strategie verder te ontwikkelen, hebben we bijvoorbeeld meerdere sessies gehad met Professor Rudy Moenaert (hoogleraar strategische marketing aan het TIAS, red). Hoe zien dit soort buitenstaanders de ontwikkeling van de autobranche? Welke rollen gaan importeurs, leasemaatschappijen, merkdealers en onafhankelijke garagehouders en consumenten spelen? Hoe gaan we om met de deeleconomie, Uber, GoogleCar en elektrisch rijden? Deze vraagstukken helpen oplossen, daar word ik vrolijk van.” 

En als u niet denkt over die toekomst, wat doet u dan? 

“Oei, ik denk eigenlijk altijd wel. Maar ik loop ook veel hard. Daarnaast gaan mijn vrouw en ik veel op reis, steeds weer ergens anders heen: Bali, Maleisië, Kenia, Sri Lanka… Ook heb ik al dertig jaar leuke kameraden met wie ik op vrijdagavond sport, meestal met een gezellige naborrel. Eens per jaar ondernemen we samen iets geks: de Kilimanjaro beklimmen, de marathon van New York lopen. Een kijkje nemen op de Poolcirkel. Ons duikbrevet halen. Dat soort ­dingen. Afgelopen winter zijn we naar Wit-Rusland gereisd om een van de laatste communistische bolwerken te bestuderen. Erg interessant hoe dit oude systeem zich overeind houdt in de huidige open wereld.”

Het klinkt als een prachtig leven.

“Klopt. We hebben een mooi gezin en een mooi bedrijf. Ik ben trots en tevreden. Wel denk ik nu regelmatig terug aan mijn vader, die helaas maar tweeënzestig mocht worden. Wat kan ik doen om langer te genieten? Gezond leven. Genieten van de dagelijkse dingen. Lekker bezig zijn. Blijven leren. Ik ben net terug van een in­spiratiereis naar San Francisco en Silicon Valley. Op bezoek geweest bij Google, Apple en de ­Stanford University. Hoe gaaf is dat?   

Over VWE

VWE (Vestering Wordwide Exporters) is in 1990 ontstaan vanuit Ton Vesterings autobedrijf Koggeland. Het bedrijf maakt de autobranche efficiënter door het ­leveren van informatie en systemen. Als RDW-provider levert het bovendien ­wettelijk verplichte RDW- en douanediensten die VWE koppelt aan systemen, zodat complete in- en verkoopprocessen van voertuigen ondersteund worden. VWE levert deze diensten aan onder meer autobedrijven, importeurs, veilinghuizen, leasemaatschappijen, verzekeringsmaatschappijen en branchepartijen. VWE heeft meer dan tien ­vestigingen in Nederland, het hoofd­kantoor staat in Heerhugowaard. Er werken 150 mensen. 

‘Het is een drang, een drive, ik kan niet anders.’ | Automotive Online
Interview Ton Vestering, directievoorzitter VWE

‘Het is een drang, een drive, ik kan niet anders.’

Viola Robbemondt Viola Robbemondt
• Laatste update:

U was ooit de jongste ondernemer van Nederland. 

“Ik kom uit een gezin met tien kinderen: vier ­jongens en zes meisjes. Ik ben de jongste van de jongens. Al vroeg dreef mijn handelsgeest me ertoe om een eigen autobedrijf in De Goorn te beginnen en gelukkig wilde mijn vader borg staan voor de financiering. Ik was nog minderjarig en bij de rechtbank in Alkmaar moesten we meerderjarigheidsrecht aanvragen, handlichting heette dat, zodat ik rechtsgeldige handtekeningen kon zetten, een bankrekening kon openen, en me kon inschrijven bij de Kamer van ­Koophandel. Een ­journalist van Panorama zag toevallig de toewijzing in de krant en kwam me verwonderd interviewen. Hoe haalde ik het in mijn hoofd om in die slechte economische tijd, en zo jong, voor mezelf te beginnen? Ik merkte niets van een crisis, mij ging het goed.”

Zelfs zo goed dat uw pand na vijf jaar al te klein was.

“We verhuisden naar een pand in Berkhout, dat in oppervlakte vier keer groter was. Daar zaten we van 1980 tot 1990. Of mijn bedrijf ooit in zwaar weer heeft gezeten? Niet echt. Het ging wel eens een jaar minder en soms ­draaiden we wat verlies. Maar als je niet te uitbundig leeft, zijn er altijd voldoende middelen om door mindere perioden heen te komen. Dat komt ook doordat ik oplossingsgericht en flexibel ben. Ik neem snel beslissingen en gooi het roer om als het moet. En als je weet wat klanten willen, doe je altijd goede zaken en ga je nooit failliet.”

Uw bedrijf is uitgegroeid tot ­‘ontzorger’ van de autobranche. Was dat een bewuste strategie? 

“Ik kan wel zeggen dat het allemaal mijn ver­dienste was, maar dat is niet zo. Ik kan me goed verplaatsen in onze klanten, ik begrijp hun zorgen en signaleer knelpunten. Die probeer ik vervolgens op te lossen. Dat zit in mijn aard; het is een drang, vergelijkbaar met het willen oplossen van ingewikkelde kruiswoordpuzzels. Een drive, ik kan kennelijk niet anders. Ik wil iets creëren. Ik weet niet of dat strategie is, ik denk meer een innerlijke drijfveer.”

‘Passie is minstens zo belangrijk als kennis. En beide zijn er in overvloed.’

Welk deel van de bedrijfsvoering was wel strategisch?

“In 1998 wist ik zeker dat internet bepalend zou zijn voor de toekomst van ons bedrijf. Daarop hebben we fors ingezet, waardoor we markt­leider werden. En vier jaar geleden zagen we dat de smartphone het verschil zou gaan maken, dus ook hierin hebben we fors geïnvesteerd en er een platform voor gebouwd: Finnik. Via dit platform worden worden inmiddels zo’n veertig miljoen kentekenbevragingen per jaar afge­handeld; het heeft ongeveer een miljoen ge­bruikers. Nu maken we plannen hoe we de branche kunnen helpen met big data. Om onze eigen richting daarin te bepalen gaan we ­regelmatig naar ­Amerika, waar ze in bepaalde opzichten behoorlijk voorop lopen.”

Veel van uw werknemers zeggen: ‘Bij VWE voel je je snel thuis.’ 

“Erg mooi om te horen. We omarmen nieuwe technologieën, ver­zamelen data en bouwen innovatieve systemen. Daarom investeren we in mensen zodat zowel VWE als zij kunnen groeien en bloeien. We ­werken daar sámen aan. Persoonlijk vind ik passie minstens even belangrijk als kennis. Gelukkig zijn beide er in overvloed.”

Uw zoons, Bas en Mike, werken nu ook in het bedrijf, hoe voelt dat?

“Dat vervult ons gezin met trots. Of het ook moeilijk is? Niet echt. We zijn niet zo temperamentvol en daarbij worden we begeleid door verstandige, ervaren mensen. Ik moest wel leren om meer te luisteren en minder te praten, om het ze zelf te laten uitzoeken. Best moeilijk, want ik heb ervaring en weet waar het mis kan gaan. Toch moet je het niet erg vinden als ze fouten maken. Ik vind die dynamiek van samenwerken met mijn zoons leuk. Tijdens k­eukentafelgesprekken komen zij met verrassende ideeën waar ik nooit op was gekomen.”

‘De dynamiek van het samenwerken met mijn zoons vind ik geweldig.’

Welke rol spelen uw zoons in het bedrijf?

“Ze hebben allebei hun eigen kwaliteiten. Bas heeft een overvloed aan ideeën over hoe zaken  anders en beter kunnen. Die verwerkt hij in onze remarketingpropositie. We zijn bezig om een digitale laag te leggen over de Automarkt, die we in 2012 van Utrecht naar Beverwijk verhuisden. Als koper hoef je de auto’s straks niet meer fysiek te bekijken, maar kun je ­elektronisch om de auto’s heen lopen om de kwaliteit te beoordelen. Als dit project klaar is, kunnen ook de auto’s van garagebedrijven en leasemaatschappijen erop waardoor zij toegang krijgen tot een enorm afzetgebied. Met partners kunnen wij het (internationale) in- en verkoopproces ontzorgen, en bijvoorbeeld het hele proces outsourcen. Men kan auto’s inbrengen in de terminals in Amsterdam en Beverwijk, zodat de auto zowel fysiek als digitaal bij ons geparkeerd staat en gepresenteerd wordt. Zo kunnen we, met een enorme capaciteit, het hele verkoop­proces afhandelen. Hier zit uiteraard een gigan­tische administratie en kapitaalstroom aan vast en daarvan is Mike de beheerder.”

Vestering in ’t kort

Naam: Ton Vestering / Geboortedatum: 05-01-1956 te Noord Beemster / ­Opleiding: HTS / Carrière: 1975-1993: eigenaar en oprichter van autobedrijf  Koggeland/1990-nu: oprichter en ­eigenaar van VWE, sinds 2008 in de functie van directievoorzitter / Relatie: Getrouwd met: Lia Bijwaard / Kinderen: Bas (34) en Mike (30), beiden werkzaam bij VWE / Hobby’s: sporten, reizen, innoveren.

TonVestering1

Hoe ziet uw leven als ­directievoorzitter eruit?

“Ik werk nog vier dagen per week, maar ben niet aldoor op kantoor. Ik wandel veel op het strand om na te denken. Tot 2010 vond ik de markt nog heel overzichtelijk. Nu, met de huidige innovatiesnelheid is het lastig om de stip aan de horizon – en vooral de weg ernaartoe – scherp in beeld te houden. De markt wordt honderd procent transparant, mensen en bedrijven willen overal en altijd toegang tot zuivere informatie. En er bestaat nog veel onzekerheid bij de aan- en verkoop van auto’s. Ik denk dat wij daar een rol in kunnen ­spelen. Om het toekomstbeeld helder te krijgen en onze strategie verder te ontwikkelen, hebben we bijvoorbeeld meerdere sessies gehad met Professor Rudy Moenaert (hoogleraar strategische marketing aan het TIAS, red). Hoe zien dit soort buitenstaanders de ontwikkeling van de autobranche? Welke rollen gaan importeurs, leasemaatschappijen, merkdealers en onafhankelijke garagehouders en consumenten spelen? Hoe gaan we om met de deeleconomie, Uber, GoogleCar en elektrisch rijden? Deze vraagstukken helpen oplossen, daar word ik vrolijk van.” 

En als u niet denkt over die toekomst, wat doet u dan? 

“Oei, ik denk eigenlijk altijd wel. Maar ik loop ook veel hard. Daarnaast gaan mijn vrouw en ik veel op reis, steeds weer ergens anders heen: Bali, Maleisië, Kenia, Sri Lanka… Ook heb ik al dertig jaar leuke kameraden met wie ik op vrijdagavond sport, meestal met een gezellige naborrel. Eens per jaar ondernemen we samen iets geks: de Kilimanjaro beklimmen, de marathon van New York lopen. Een kijkje nemen op de Poolcirkel. Ons duikbrevet halen. Dat soort ­dingen. Afgelopen winter zijn we naar Wit-Rusland gereisd om een van de laatste communistische bolwerken te bestuderen. Erg interessant hoe dit oude systeem zich overeind houdt in de huidige open wereld.”

Het klinkt als een prachtig leven.

“Klopt. We hebben een mooi gezin en een mooi bedrijf. Ik ben trots en tevreden. Wel denk ik nu regelmatig terug aan mijn vader, die helaas maar tweeënzestig mocht worden. Wat kan ik doen om langer te genieten? Gezond leven. Genieten van de dagelijkse dingen. Lekker bezig zijn. Blijven leren. Ik ben net terug van een in­spiratiereis naar San Francisco en Silicon Valley. Op bezoek geweest bij Google, Apple en de ­Stanford University. Hoe gaaf is dat?   

Over VWE

VWE (Vestering Wordwide Exporters) is in 1990 ontstaan vanuit Ton Vesterings autobedrijf Koggeland. Het bedrijf maakt de autobranche efficiënter door het ­leveren van informatie en systemen. Als RDW-provider levert het bovendien ­wettelijk verplichte RDW- en douanediensten die VWE koppelt aan systemen, zodat complete in- en verkoopprocessen van voertuigen ondersteund worden. VWE levert deze diensten aan onder meer autobedrijven, importeurs, veilinghuizen, leasemaatschappijen, verzekeringsmaatschappijen en branchepartijen. VWE heeft meer dan tien ­vestigingen in Nederland, het hoofd­kantoor staat in Heerhugowaard. Er werken 150 mensen.