Het is een algemeen geaccepteerd gegeven: Nederland is overbedealerd. Veel te veel autowinkels voor vroeger zo'n half miljoen, tegenwoordig nauwelijks 400 duizend nieuwe auto's per jaar. De tijden van weleer, dat je in ons land werkelijk in ieder dorp een Opel of Ford kon kopen, zijn definitief achter de rug. Maar ja, de markt was groeiend en dealers konden nog toe met een kleine omzet, waarop overigens wel een mooie marge gemaakt werd. En importeurs stelden nog geen al te gekke eisen, het was al gauw goed, als het netwerk maar gevuld was. De tijden zijn veranderd. Door schade en schande wijs geworden staat bij verstandige importeurs voortaan de gezondheid van het netwerk bovenaan. Wat koop je voor een dealerlijst vol zwakke broeders? Als er een wegvalt kost het namelijk steeds meer tijd en geld om een nieuwe partij te vinden. Vandaar de enkele jaren geleden ingezette route naar minder contractpartners. Grote merken die ooit meer dan honderd getekende dealercontracten in de kluis hadden liggen hebben nu nog rond de 40 contractanten. Bijna is er van een omgekeerde wetmatigheid sprake: hoe groter het merk, des te minder contractpartners er nog over zijn. Neem marktleider Volkswagen: in 2005 nog 75 contractpartners, nu nog maar 38. Of nog extremer: Renault ging in diezelfde tijd van 39 naar 18 contractpartners (en alle contracten zijn vorig jaar opgezegd). Daarentegen hebben enkele kleinere merken nog een vol huis. Suzuki spant de kroon met 97 contractpartners, en ook Mitsubishi (80) en Nissan (75) geloven nog in een netwerk met veel verschillende ondernemers.

Citroën knijpt netwerk uit

De jongste netwerktelling levert andermaal een slechts bescheiden afbouw van het aantal contactpartners op. Van 1.146 partners per eind 2013 naar 1.103 partners per november jongstleden. Dat is maar een kleine beweging, in 2005 ging het nog om 1.483 verschillende contracten. Daarbij hebben we de cijfers voor Chevrolet en Dacia buiten beschouwing gelaten, aangezien beide merken niet in de gehele reeks van jaren vertegenwoordigd waren – waardoor het beeld wat vertroebeld zou worden. Afgelopen jaar is – aldus de cijfers – Citroën het drukst geweest met het snijden in de contracten; er zijn nu nog 59 contractanten over van de 76 van een jaar geleden. Andere opvallende saneerders waren Kia (van 46 naar 36 contractpartners), Mazda (van 58 naar 48) en Fiat (van 56 naar 37) – al zal er bij Fiat niet alleen sprake zijn geweest van netwerkplanning. De grootste dealer van dat merk, Koops Furness, haakte namelijk in de loop van het jaar af wegens faillissement. Het aantal salesoutlets van de contractpartners daalde afgelopen jaar met 58 stuks (van 1.992 naar 1934 outlets; geen spectaculaire vermindering dus in het licht van de rampzalige rendementen.

Veel auto-ondernemers zouden natuurlijk best wat vestigingen willen afstoten, maar de vastgoedsituatie (men is ook vaak eigenaar) laat dat vaak niet toe. Leegstand is in veel gevallen nóg minder aantrekkelijk dan een matig rendement in het garagebedrijf.

Dus wordt het bedrijf nog maar even voortgezet en hoopt men ondertussen op betere tijden. In 2011 jaar werd voor het eerst een verkoopgemiddelde per showroom genoteerd van meer dan 200 stuks. De totaalmarkt van dat jaar (ruim 555 duizend stuks) was daarbij de drijvende kracht. Maar ook in 2012 – met een totaalmarkt van ruim 502 duizend stuks – werd de 200 stuks weer bijna aangetikt. Sindsdien gaat het bergafwaarts. Vorig jaar werden 179 personenauto's per showroom weggezet, dit jaar daalde deze belangrijke parameter naar 172 stuks. De vaste kosten gaan dus nog zwaarder drukken. En da's niet meer voor iedereen vol te houden.

Toch is er een aantal merken dat deze macabere dans ontspringt. Op de eerste plaats is dat marktleider Volkswagen. Vorig jaar nog bijna 500 (!) stuks per winkel, nu gedaald, maar nog steeds het hoogste aantal in de branche: 405 stuks per showroom. Vervolgens valt huisgenoot Skoda op, dat van 204 naar 304 stuks springt: honderd auto's méér per showroom dan een jaar geleden – ook daar kan nog gewoon geld verdiend worden. Dat geldt ongetwijfeld ook voor de Audi-dealers. Weliswaar een beetje gezakt (van 347 naar 320 nieuwe auto's per showroom) maar nog steeds riant. Zorgen zullen er zijn bij veel kleine merken, 84 Hyundai's per showroom wordt wel erg penibel. Maar ook enkele grotere merken – als Ford en Citroën – zitten ondanks reorganisaties nog lang niet op een comfortabele showroomefficiency.

Afscheid van de kleintjes

Gelijktijdig met de afbouw van het aantal showrooms verloopt de voortgaande uitsterving van het fenomeen subdealer. De meeste merken kennen deze status al helemaal niet meer, maar vooral bij Franse merken – en ook bij Volkswagen en Ford – is het niettemin nog een gebruikelijk verschijnsel. Hun aantal dunt gaandeweg wel verder uit. Bij de jongste telling was het aantal subdealers al geslonken tot 223 bedrijven, tegenover 278 per eind 2013. Maar ook het aantal erkend reparateurs staat inmiddels op een historisch laag aantal van nog maar 340 bedrijven. Voor het goede begrip is ook hier afgezien van Chevrolet en Dacia – beide merken hebben juist het aantal erkend reparateurschappen stevig uitgebreid binnen het eigen netwerk van respectievelijk Opel- en Renault-dealers.

Het is een algemeen geaccepteerd gegeven: Nederland is overbedealerd. Veel te veel autowinkels voor vroeger zo'n half miljoen, tegenwoordig nauwelijks 400 duizend nieuwe auto's per jaar. De tijden van weleer, dat je in ons land werkelijk in ieder dorp een Opel of Ford kon kopen, zijn definitief achter de rug. Maar ja, de markt was groeiend en dealers konden nog toe met een kleine omzet, waarop overigens wel een mooie marge gemaakt werd. En importeurs stelden nog geen al te gekke eisen, het was al gauw goed, als het netwerk maar gevuld was. De tijden zijn veranderd. Door schade en schande wijs geworden staat bij verstandige importeurs voortaan de gezondheid van het netwerk bovenaan. Wat koop je voor een dealerlijst vol zwakke broeders? Als er een wegvalt kost het namelijk steeds meer tijd en geld om een nieuwe partij te vinden. Vandaar de enkele jaren geleden ingezette route naar minder contractpartners. Grote merken die ooit meer dan honderd getekende dealercontracten in de kluis hadden liggen hebben nu nog rond de 40 contractanten. Bijna is er van een omgekeerde wetmatigheid sprake: hoe groter het merk, des te minder contractpartners er nog over zijn. Neem marktleider Volkswagen: in 2005 nog 75 contractpartners, nu nog maar 38. Of nog extremer: Renault ging in diezelfde tijd van 39 naar 18 contractpartners (en alle contracten zijn vorig jaar opgezegd). Daarentegen hebben enkele kleinere merken nog een vol huis. Suzuki spant de kroon met 97 contractpartners, en ook Mitsubishi (80) en Nissan (75) geloven nog in een netwerk met veel verschillende ondernemers.

Citroën knijpt netwerk uit

De jongste netwerktelling levert andermaal een slechts bescheiden afbouw van het aantal contactpartners op. Van 1.146 partners per eind 2013 naar 1.103 partners per november jongstleden. Dat is maar een kleine beweging, in 2005 ging het nog om 1.483 verschillende contracten. Daarbij hebben we de cijfers voor Chevrolet en Dacia buiten beschouwing gelaten, aangezien beide merken niet in de gehele reeks van jaren vertegenwoordigd waren – waardoor het beeld wat vertroebeld zou worden. Afgelopen jaar is – aldus de cijfers – Citroën het drukst geweest met het snijden in de contracten; er zijn nu nog 59 contractanten over van de 76 van een jaar geleden. Andere opvallende saneerders waren Kia (van 46 naar 36 contractpartners), Mazda (van 58 naar 48) en Fiat (van 56 naar 37) – al zal er bij Fiat niet alleen sprake zijn geweest van netwerkplanning. De grootste dealer van dat merk, Koops Furness, haakte namelijk in de loop van het jaar af wegens faillissement. Het aantal salesoutlets van de contractpartners daalde afgelopen jaar met 58 stuks (van 1.992 naar 1934 outlets; geen spectaculaire vermindering dus in het licht van de rampzalige rendementen.

Veel auto-ondernemers zouden natuurlijk best wat vestigingen willen afstoten, maar de vastgoedsituatie (men is ook vaak eigenaar) laat dat vaak niet toe. Leegstand is in veel gevallen nóg minder aantrekkelijk dan een matig rendement in het garagebedrijf.

Dus wordt het bedrijf nog maar even voortgezet en hoopt men ondertussen op betere tijden. In 2011 jaar werd voor het eerst een verkoopgemiddelde per showroom genoteerd van meer dan 200 stuks. De totaalmarkt van dat jaar (ruim 555 duizend stuks) was daarbij de drijvende kracht. Maar ook in 2012 – met een totaalmarkt van ruim 502 duizend stuks – werd de 200 stuks weer bijna aangetikt. Sindsdien gaat het bergafwaarts. Vorig jaar werden 179 personenauto's per showroom weggezet, dit jaar daalde deze belangrijke parameter naar 172 stuks. De vaste kosten gaan dus nog zwaarder drukken. En da's niet meer voor iedereen vol te houden.

Toch is er een aantal merken dat deze macabere dans ontspringt. Op de eerste plaats is dat marktleider Volkswagen. Vorig jaar nog bijna 500 (!) stuks per winkel, nu gedaald, maar nog steeds het hoogste aantal in de branche: 405 stuks per showroom. Vervolgens valt huisgenoot Skoda op, dat van 204 naar 304 stuks springt: honderd auto's méér per showroom dan een jaar geleden – ook daar kan nog gewoon geld verdiend worden. Dat geldt ongetwijfeld ook voor de Audi-dealers. Weliswaar een beetje gezakt (van 347 naar 320 nieuwe auto's per showroom) maar nog steeds riant. Zorgen zullen er zijn bij veel kleine merken, 84 Hyundai's per showroom wordt wel erg penibel. Maar ook enkele grotere merken – als Ford en Citroën – zitten ondanks reorganisaties nog lang niet op een comfortabele showroomefficiency.

Afscheid van de kleintjes

Gelijktijdig met de afbouw van het aantal showrooms verloopt de voortgaande uitsterving van het fenomeen subdealer. De meeste merken kennen deze status al helemaal niet meer, maar vooral bij Franse merken – en ook bij Volkswagen en Ford – is het niettemin nog een gebruikelijk verschijnsel. Hun aantal dunt gaandeweg wel verder uit. Bij de jongste telling was het aantal subdealers al geslonken tot 223 bedrijven, tegenover 278 per eind 2013. Maar ook het aantal erkend reparateurs staat inmiddels op een historisch laag aantal van nog maar 340 bedrijven. Voor het goede begrip is ook hier afgezien van Chevrolet en Dacia – beide merken hebben juist het aantal erkend reparateurschappen stevig uitgebreid binnen het eigen netwerk van respectievelijk Opel- en Renault-dealers.