De wieg van Jan van der Kooi stond – hoe kan het anders, met zo’n vader – tussen de Opeltjes. “Ik heb ’t wel eens gevraagd aan mijn ouders: of ik ook echt verwekt ben in een Opel”, lacht Jan van der Kooi vanuit de nieuwe vestiging in Houten. “Tot nu toe heb ik daar eigenlijk nooit een helder antwoord op gekregen.”

Dealerschap en rallytuning

Pa runde in Lochem het Opel-dealerschap, tunede auto’s voor diverse rallyteams en werd in 1995 Lotus-importeur. Toch was het niet vanzelfsprekend dat zoon Jan hem achterna zou gaan. “Ga alsjeblieft studeren en wordt arts of advocaat, bezwoer hij mij”, zegt Jan. “Het werd bedrijfsmanagement, en later economie. Dat was me echter veel te veel stof.” Jan, inmiddels 21, stopte en ging een jaar naar Australië. Eenmaal terug kroop het bloed waar het niet gaan kon: hij bood zijn vader aan om in Amsterdam een satellietvestiging te openen. Dat plan viel goed. “Dat heb ik de afgelopen elf jaar gedaan. Met drie man: een monteur, een leerlingmonteur en mijzelf. We zaten klein behuisd. Maar beter te krap dan te ruim.”

Wereld van verschil

De samenvoeging in Houten is een wereld van verschil. “In Lochem is niks meer en ook Amsterdam is dicht. Dat scheelt in de kosten: we zitten nu beter en zijn niks duurder uit.” Jan zwaait de scepter. “Mijn vader bemoeit zich weinig meer met de dagelijkse gang van zaken. Hij werkt vooral aan Detroit Electric, waar hij partner is. Die zijn hier ingetrokken op de bovenverdieping.”

Het is even wennen, erkent Jan. “Na een verhuizing is het altijd even zoeken. Onderdelen, voorraden, verschillende klantenbestanden. Bovendien: we zijn hier nu met acht man, waarvan er drie al bijna dertig jaar voor ons werken. Die hebben mij als kleutertje op een driewieler door de showroom zien rijden. En nu ben ik opeens hun baas.” Formeel is Jan (nog) geen eigenaar. “Mijn vader is eigenaar, ik sta op de loonlijst. Maar hij is inmiddels 63, dus het moment van overdragen komt dichterbij. En hoewel mijn twee broers niet in de zaak meewerken, wil mijn vader dat ook zij hun aandeel krijgen. Daar moeten we in de komende jaren toch eens over praten.”

Expertisecentrum

Van der Kooi is ambitieus. “Ik wil met Van der Kooi Sportscars hét expertisecentrum worden voor Engelse sportauto’s. Dat hoeven geen grote merken te zijn, als er maar passie in zit. Als je die liefde kunt delen met je klanten is dat prachtig. We staan goed bekend, hebben klanten uit binnen- en buitenland. Dat vind ik een groot compliment. Een Kroymans of Hessing hoef ik niet te worden. Je ziet wat daar van kan komen. We hebben drie monteurs – groeien naar vijf lijkt me al heel mooi. En een merk erbij? Waarom niet? Zenos Cars hebben we er al bij. Morgan zou ook wel passen.”

De wieg van Jan van der Kooi stond – hoe kan het anders, met zo’n vader – tussen de Opeltjes. “Ik heb ’t wel eens gevraagd aan mijn ouders: of ik ook echt verwekt ben in een Opel”, lacht Jan van der Kooi vanuit de nieuwe vestiging in Houten. “Tot nu toe heb ik daar eigenlijk nooit een helder antwoord op gekregen.”

Dealerschap en rallytuning

Pa runde in Lochem het Opel-dealerschap, tunede auto’s voor diverse rallyteams en werd in 1995 Lotus-importeur. Toch was het niet vanzelfsprekend dat zoon Jan hem achterna zou gaan. “Ga alsjeblieft studeren en wordt arts of advocaat, bezwoer hij mij”, zegt Jan. “Het werd bedrijfsmanagement, en later economie. Dat was me echter veel te veel stof.” Jan, inmiddels 21, stopte en ging een jaar naar Australië. Eenmaal terug kroop het bloed waar het niet gaan kon: hij bood zijn vader aan om in Amsterdam een satellietvestiging te openen. Dat plan viel goed. “Dat heb ik de afgelopen elf jaar gedaan. Met drie man: een monteur, een leerlingmonteur en mijzelf. We zaten klein behuisd. Maar beter te krap dan te ruim.”

Wereld van verschil

De samenvoeging in Houten is een wereld van verschil. “In Lochem is niks meer en ook Amsterdam is dicht. Dat scheelt in de kosten: we zitten nu beter en zijn niks duurder uit.” Jan zwaait de scepter. “Mijn vader bemoeit zich weinig meer met de dagelijkse gang van zaken. Hij werkt vooral aan Detroit Electric, waar hij partner is. Die zijn hier ingetrokken op de bovenverdieping.”

Het is even wennen, erkent Jan. “Na een verhuizing is het altijd even zoeken. Onderdelen, voorraden, verschillende klantenbestanden. Bovendien: we zijn hier nu met acht man, waarvan er drie al bijna dertig jaar voor ons werken. Die hebben mij als kleutertje op een driewieler door de showroom zien rijden. En nu ben ik opeens hun baas.” Formeel is Jan (nog) geen eigenaar. “Mijn vader is eigenaar, ik sta op de loonlijst. Maar hij is inmiddels 63, dus het moment van overdragen komt dichterbij. En hoewel mijn twee broers niet in de zaak meewerken, wil mijn vader dat ook zij hun aandeel krijgen. Daar moeten we in de komende jaren toch eens over praten.”

Expertisecentrum

Van der Kooi is ambitieus. “Ik wil met Van der Kooi Sportscars hét expertisecentrum worden voor Engelse sportauto’s. Dat hoeven geen grote merken te zijn, als er maar passie in zit. Als je die liefde kunt delen met je klanten is dat prachtig. We staan goed bekend, hebben klanten uit binnen- en buitenland. Dat vind ik een groot compliment. Een Kroymans of Hessing hoef ik niet te worden. Je ziet wat daar van kan komen. We hebben drie monteurs – groeien naar vijf lijkt me al heel mooi. En een merk erbij? Waarom niet? Zenos Cars hebben we er al bij. Morgan zou ook wel passen.”