`de aandeelhouders houden mij scherp`
Je werkt al tig jaar bij Hertz. Hoe begon het ooit?
“In 1974 kwam ik van de Mavo. Ik was goedgekeurd om een opleiding bij de Rijkspolitie te gaan doen die een half jaar daarna zou starten. Om die tijd te overbruggen werkte ik bij een autoverhuurbedrijf waar ik auto’s waste en de pomp bediende. Dat vond ik zo leuk, dat ik die opleiding bij de politie niet meer wilde doen. Dat viel niet in goede aarde bij pa, een ondernemer in de groente en fruit. ‘Hard werken’ was het devies. Ik ben toen wel bij dat bedrijf gebleven, maar klom al gauw op van balie-employé naar supervisor. In 1980 werd het bedrijf verkocht aan Hertz. In 1988 ben ik wel even weg geweest, toen heb ik een tijdje voor Ford VAB en Budget Rent a Car gewerkt.”
Waarom ging je weg?
“Omdat de terughoudende houding die men destijds bij Hertz koesterde mij niet beviel. Als het filiaal op Schiphol maar goed draaide, dan was de rest bijzaak, zo vond men toen. Terwijl ik een landelijke partij wilde zijn en alle filialen serieus nam. Toen ze me terug vroegen, kreeg ik de verantwoordelijkheid voor Schiphol plus twee vestigingen in Amsterdam en ik mocht ze op mijn eigen manier vormgeven. Dat liet ik me geen twee keer zeggen. We hebben toen ingevoerd dat we geen ‘nee’ meer verkopen aan klanten. En toen men ons tariefverhogingen wilden opleggen, deden we daar niet aan mee. Ik wilde geen hapsnapbeleid, maar betrouwbaarheid voor de klanten. Dat werkte prima.”
Nooit spijt gehad van die gemiste baan bij de Rijkspolitie dus?
“Zeker niet. Achteraf gezien denk ik ook dat ik er gek was geworden van frustratie. Mensen oppakken die je na twee uur weer vrij ziet rondlopen. En bekeuringen uitschrijven terwijl er verderop wordt ingebroken? Nee, dank je. Daarbij was pa inmiddels al erg trots op me.” (lacht)
Wat vind je leuk aan je functie?
“Dat ik multifunctioneel ben. Ik mag actief zijn in de hele Benelux en behalve general manager ben ik ook fleetmanager. Ik vind het leuk om verantwoordelijk te zijn voor de grootste kostenpost van het bedrijf en ik houd van een platte organisatie. Ik wil zelf met mijn benen in de modder staan en bezoek onze vestigingsmanagers graag om ze te inspireren. Iedereen moet meedenken. Onze commerciële mensen moeten niet alleen grote bedrijven zoals Philips en Ahold bezoeken, maar ook vooral de lokale markt van hotels, garage- en schadebedrijven bedienen. Ik roep dus altijd: ‘Ga er langs, probeer die klik te krijgen en vraag waaraan behoefte is. Wees het gezicht van Hertz in de eigen regio’.”
‘Sinds dat herseninfarct is mijn manier van leven behoorlijk veranderd.’
Je wordt de koning van de marketingacties genoemd. Een kleine greep: vijfentwintig roze Fiatjes 500 om meer vrouwelijke klanten te trekken, twee Mustangs Shelby en vier Fords ST met gouden velgen voor de liefhebbers, nu loopt er een pilot met bestelbusjes die je kunt huren bij Praxis en je wilt in de lesautoverhuur. Is dat allemaal nodig voor meer omzet?
“Ja, want we hebben wel een grote naamsbekendheid, maar we moeten ons wel blijven onderscheiden. Dat doen we vooral door goede samenwerkingsacties aan te gaan. Met Porsche en Jaguar bijvoorbeeld voor wat betreft de luxe autoverhuur, de ‘dream cars’. Voor ons zijn het blikvangers waarmee we – nu nog vooral – vaste Hertzklanten eens iets anders kunnen bieden. De importeurs vinden de ‘proefritfunctie’ ervan interessant. Ik vind het zelf kicken om die acties te verzinnen en om met een bijzonder klein marketingbudget toch publiciteit te genereren.”
Is die samenwerking met Praxis lucratief?
“Nog niet. Maar het idee is goed. Als een klant van Praxis iets koopt dat niet in zijn eigen auto past, dan huur je ons busje voor een paar uur. We kijken nu naar een model waardoor de auto multi-inzetbaar wordt. Ik geloof heilig in het concept ‘auto on demand’. De consument wil de auto steeds meer naar behoefte gebruiken en dus moeten wij 24/7 paraat zijn. Onze Amerikaanse ceo Mark Frissora heeft gezegd dat er binnen tien jaar binnen een straal van twee kilometer rondom iedereen een Hertz-auto moet staan. Ons idee is nu dat we op ieder kantorenpark een auto neerzetten die iedereen kan gebruiken. Om even boodschappen te doen in de pauze of om naar een zakelijke afspraak te gaan. De techniek is er rijp voor, je kunt een auto op afstand vinden, openen, starten en de afhandeling van de betaling verloopt ook volledig automatisch.”
Van den Helder in ’t kort
Naam: Henk van den Helder / Geboortedatum: 1-6-1957 / Geboorteplaats: Amstelveen / Woonplaats: Hoofddorp / Opleiding: Maria Goretti Mavo en de Jan Philip Roothaan Mavo in Amstelveen, daarnaast diverse interne opleidingen bij Hertz, o.a. Middle Management / Carrière: dertig jaar in dienst bij Hertz in diverse functies, inmiddels drie jaar general manager Hertz Rent a Car Benelux / Getrouwd met: Nelly, medewerker in een verpleeghuis / Kinderen: één zoon Mike (25) / Hobby’s: sporten, golf.
‘ Binnen tien jaar moet er in een straal van twee kilometer rondom iedereen een Hertz-auto staan.’
Ging er wel eens een actie mis?
“Zeker. Een paar jaar geleden hoorde ik dat er een jaar levertijd zit op trekkers en vrachtwagens, dus die zou ik er ook wel even bij gaan verhuren. Zodoende had ik allerlei wagens gekocht. Lang verhaal kort: het werd een drama, omdat het een specialisme is waarvoor we de kennis niet in huis hadden. Na een paar maanden zijn we gestopt, maar ik had wel zwaar geïnvesteerd. Gelukkig heeft onze leverancier Mercedes Benz ons weer tamelijk pijnloos van die wagens af geholpen.”
Wat voor soort baas ben jij?
“Ik ben makkelijk in de omgang, maar het werk moet wel gebeuren. Alles moet rap en ik vraag altijd om follow-ups: hoe gaat dit, hoe gaat dat? Dat is af en toe wel lastig voor de medewerkers. Aan de andere kant geeft het ook vertrouwen dat ik geïnteresseerd ben in de basiselementen van een goed lopend verhuurbedrijf. Ik ben overigens heel trots op de mensen die hier werken, sommigen zijn hier al vijftien, twintig jaar. Soms is die hoge senioriteit lastig te verdedigen, maar wat mij betreft telt ervaring en routine zwaar. Uiteraard moet iedereen wel de vertaalslag naar de toekomst kunnen maken. Daar zit ik dan weer bovenop.”
Hertz is beursgenoteerd. Voel je je nog wel ondernemer?
“Ja, maar er is wel veel veranderd. Vroeger kreeg je nog applaus als je 3 procent meer winst had behaald. Nu moet het minimaal 10 procent zijn. Aandeelhouders zijn soms heel onrealistisch. Dat werkt zowel frustrerend als motiverend. Als het rechtsom niet lukt, dan moet je kennelijk linksom. Flexibel blijven, nieuwe dingen verzinnen om toch targets te halen. We gaan nu bijvoorbeeld lesauto’s verhuren, samen met een partner die daar het fijne vanaf weet. Hertz vindt dat soort initiatieven geweldig. Het moet uiteraard wel succesvol worden en dat zorgt voor druk die me dan weer scherp houdt. De komende jaren concentreren we ons op het succesvol maken van de multibrands: Hertz, Thrifty en Dollar.”
Wat doe je om te ontspannen?
“Samen met mijn vrouw Nelly, met wie ik al vierendertig jaar getrouwd ben, heb ik een prachtig huis gekocht waarvan we erg genieten. Er is veel veranderd sinds ik drie jaar geleden een herseninfarct kreeg. Ik sta anders in het leven.”
Over Hertz
Het Amerikaanse The Hertz Corporation is het grootste internationaal opererende autoverhuurbedrijf met vestigingen in meer dan 150 landen en op 8.100 locaties. Tot 2001 was het genoteerd aan de New York Stock Exchange tot de Ford Motor Company alle uitstaande aandelen opkocht. Eind 2005 werd het bedrijf voor 15 miljard dollar verkocht aan een groep private partijen. Deze hebben het bedrijf in 2006 weer naar de beurs gebracht. De Benelux telt momenteel 52 vestigingen.
Herseninfarct?
“Ja. Het gebeurde op kantoor. Opeens lag ik met mijn hoofd op het bureau, had allerlei mailtjes verstuurd waarvan geen letter klopte en liep door de gang alsof ik dronken was. De volgende dag was het over, maar zelfs op vakantie op Aruba had ik dagelijks hoofdpijn. Ik heb toen toch maar een scan laten maken en er was inderdaad een stukje brein afgestorven. Ik kwam in de medische molen terecht en nu eet ik zes pillen per dag. Mijn arts zei: ‘Je kunt hier honderd mee worden, maar niet als je niks aan sport doet.’ Dus nu ga ik zes keer per week naar de sportschool en ben vijftien kilo kwijt. Ik eet gezonder, trek niet meer dagelijks een fles wijn leeg bij het eten. En voel me super.”
Vind je sporten ook leuk?
“Ja, het is enorm ontspannend. Ik ben altijd om vijf uur wakker, ben dan om kwart voor zes op kantoor samen met de schoonmaker. Vervolgens ga ik om kwart voor zeven naar de sportschool en om half negen ben ik terug. Nog een verandering: Nelly en ik gaan nu ieder kwartaal een week op vakantie. Hard werken is leuk, maar het leven is kort, dus ik wil er wel het maximale uithalen.”
Jullie hebben een zoon, Mike van 25. Wilde je hem inlijven bij Hertz?
“Nee. Hij heeft hier wel stage gelopen, en is nu steward bij Arke Fly. Ik vond het ook niks hoor, werken met familie. Dan kreeg ik thuis al die verhalen van mensen op de werkvloer. En hij probeerde cola uit mijn privékoelkastje pakken. Dat kon natuurlijk niet. (lacht) Ik ben op het werk behoorlijk extravert, maar thuis een stuk rustiger. Die twee werelden houd ik graag gescheiden.”
